Συντεταγμένες: 37°29′10″N 21°38′58″E / 37.48611°N 21.64944°E
Ζαχάρω Ηλείας | |
---|---|
![]() | |
37°29′10″N 21°38′58″E | |
![]() | |
Χώρα | Ελλάδα |
Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
Δήμος | Ζαχάρως Φιγαλείας |
Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Ζαχάρως |
Γεωγραφική υπαγωγή | Πελοπόννησος |
Προστάτης | Άγιος Σπυρίδων Τριμυθούντος |
• Δήμαρχος | Κωνσταντίνος Μητρόπουλος |
Έκταση | 275.65 τ.χλμ |
Υψόμετρο | 15 m |
Πληθυσμός | 3.172 (2021) |
Ταχ. κωδ. | 270 54 |
Τηλ. κωδ. | 2625 |
![]() | |
Η Ζαχάρω είναι κωμόπολη της νοτιοδυτικής Ελλάδας στη δυτική Πελοπόννησο.[1]
Η Ζαχάρω βρίσκεται προς τα νότια όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας και κοντά στα παράλια του Κυπαρισσιακού κόλπου ενώ το χωριό διασχίζει η Εθνική Οδός GR-9/E55, που συνδέει την Πάτρα με την Καλαμάτα. Απέχει από την Αθήνα 260 χιλιόμετρα, από τον Πύργο 32 χιλιόμετρα (νοτιοδυτικά), από τα Κρέστενα 17 χιλιόμετρα (νότια), 24 χιλιόμετρα από την Ολυμπία (νοτιοδυτικά), περίπου 30 χιλιόμετρα από την Κυπαρισσία (βόρεια) και 90 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα (βορειοδυτικά). Φημίζεται για τις μεγάλες αμμώδεις παραλίες[2], την παρακείμενη Λίμνη Καϊάφα και τα Ιαματικά Λουτρά Καϊάφα. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αποτελεί μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες κωμοπόλεις της Ηλείας.
Η Ζαχάρω είναι ένας νέος και οργανωμένος δήμος. Διαθέτει παιδικό σταθμό, νηπιαγωγείο, δημοτικό σχολείο, γυμνάσιο, λύκειο, εκκλησίες, ταχυδρομείο, αστυνομικό τμήμα[3], δικαστικό κατάστημα, κέντρο υγείας[4], εφορία[5], τράπεζες και σιδηροδρομικό σταθμό[6]. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν γήπεδο ποδοσφαίρου, γήπεδο μπάσκετ και δημοτικό γυμναστήριο ανοιχτό για το κοινό.
Στην κεντρική πλατεία, που είναι πολύ κοντά στην εθνική οδό, υπάρχουν πλατάνια. Εκκλησιαστικά υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Τριφυλίας και Ολυμπίας και πολιούχος της πόλης είναι ο Άγιος Σπυρίδων, ο οποίος εορτάζεται στις 12 Δεκεμβρίου, ημέρα τοπικής αργίας.[7]
Η ιστορία της Ζαχάρως αρχίζει στα μέσα του 19ου αιώνα ενώ κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 η Ζαχάρω ήταν αραιοκατοικημένη. Ωστόσο, τις επόμενες δεκαετίες πληθυσμοί από τα γύρω ορεινά βουνά άρχισαν να κατεβαίνουν και να εγκαθίστανται σ' αυτή. Το όνομά της λέγεται ότι το πήρε από ένα χάνι που υπήρχε στην περιοχή, στο οποίο κατέφευγαν και διανυκτέρευαν διάφοροι ταξιδιώτες. Το χάνι ανήκε σε κάποια γυναίκα ονόματι Ζαχαρούλα, από την οποία έλαβε και το όνομα ο οικισμός.
Διοικητικά υπάγεται στην Περιφερειακή Ενότητα Ηλείας της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος. Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα, μετά την απελευθέρωση, το 1835 να προσαρτάται στον τότε δήμο Μακίστου. Η Ζαχάρω το 1912 με το ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας και το 1947 με το ΦΕΚ 287Α - 19/12/1947 του Δήμου Ζαχάρως.[8]
Η οικονομία της Ζαχάρως βασίζεται κατά μεγάλο μέρος στον τουρισμό και στη γεωργία. Η κωμόπολη και η γύρω περιοχή συγκεντρώνουν πολλούς τουρίστες, ειδικά το καλοκαίρι. Η μορφολογία της περιοχής βασίζεται σε έναν μοναδικό συνδυασμό για ευρωπαϊκά εδάφη: περιλαμβάνει την ατελείωτη αμμώδη παραλία, τη λίμνη του Καϊάφα, τα ιαματικά λουτρά του Καϊάφα και το παρακείμενο βουνό του Λαπίθα. Ο αγροτικός τομέας είναι επίσης σημαντική πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους. Σε μεγάλο μέρος βασίζεται στην ελαιοκαλλιέργεια και την ελαιοπαραγωγή. Η ποικιλία ελαιοδέντρων που καλλιεργείται κατά κόρον είναι η κορωνέικη, η οποία είναι από τις πιο διακεκριμένες στην Ελλάδα. Το ελαιόλαδο που παράγεται είναι ποιότητας "έξτρα παρθένο" και κατά κύριο λόγο εξάγεται σε άλλες χώρες. Επίσης η τομάτα που παράγεται στη Ζαχάρω αποτελεί μοναδική ποικιλία και είναι γνωστή για τη γλυκύτητά της. Όταν ωριμάζει γεμίζει τόσο με σάκχαρα (κυρίως φρουκτόζη και ινουλίνη) που οι κρύσταλλοί τους φαίνονται με γυμνό μάτι. Η καλλιέργεια της ζαχαρέικης τομάτας κοντεύει να εκλείψει, καθώς η ποικιλία δεν αναπτύσσεται καλά στα θερμοκήπια, έχει σύντομη περίοδο παραγωγής και η χοντρή φλούδα κάνει τον καρπό βαρύ και ευάλωτο σε πιέσεις και φθορά κατά τη συσκευασία.
Η Ζαχάρω έχει εύκρατο Μεσογειακό Κλίμα. Η εγγύτητα με τη θάλασσα είναι ένας καθοριστικός παράγοντας για τη διαμόρφωση του κλίματος. Ως εκ τούτου, οι χειμώνες είναι ήπιοι και βροχεροί, ενώ τα καλοκαίρια είναι ηλιόλουστα και ζεστά.
Τον Αύγουστο 2007 η ευρύτερη περιοχή της Ζαχάρως επλήγη από φοβερές πυρκαγιές, με αρκετές ανθρώπινες απώλειες και ανυπολόγιστες ζημιές σε σπίτια και περιουσίες.[9] Ήταν από τις λίγες περιοχές στην Ελλάδα που γνώρισαν την καταστροφική μανία των πυρκαγιών σε τέτοιο βαθμό.
Η ποδοσφαιρική ομάδα «Α.Ο. Ολυμπιακός Ζαχάρως» που ιδρύθηκε το 1928 και είχε και παρουσία στη Δ΄ Εθνική , διαλύθηκε το 2013. Από το 2014 επαναλειτούργησε[10] ως «Νέος Ολυμπιακός Ζαχάρως».
Μετά το 1978, δήμαρχοι διατέλεσαν[11] τα ακόλουθα πρόσωπα:
![]() |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |