Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ζεφ Λαμπώ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jef Lambeaux (Γαλλικά) |
Γέννηση | 14 Ιανουαρίου 1852[1][2][3] ή 13 Ιουλίου 1852[4] Αμβέρσα |
Θάνατος | 5 Ιουνίου 1908[5][1][3] Βρυξέλλες |
Χώρα πολιτογράφησης | Βέλγιο[6] |
Σπουδές | Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών |
Ιδιότητα | γλύπτης[7] και εικαστικός καλλιτέχνης[8] |
Σημαντικά έργα | The Human Passions και memorial for count Goblet d'Alviella |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζεφ Λαμπώ (Jef Lambeaux, Αμβέρσα 14 Ιανουαρίου 1852 – Βρυξέλλες 5 Ιουνίου 1908) ήταν Βέλγος γλύπτης. Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αμβέρσας, στο εργαστήριο γλυπτικής του Ζοζέφ Χέεφς (Joseph Geefs).
To 1874 εγκαθίσταται στο Παρίσι, όπου εργάζεται στο εργαστήριο ζωγραφικής του Jan Van Beers.
Το 1881, ο Λαμπώ επιστρέφει στο Βέλγιο και εγκαθίσταται μόνιμα στις Βρυξέλλες. Το επόμενο έτος, με κρατική επιχορήγηση, επισκέπτεται την Ιταλία, όπου μελετά και επηρεάζεται από τα αριστουργηματικά έργα του 16ου και 17ου αιώνα. Το ταξίδι αυτό σηματοδοτεί μια σημαντική στροφή στην καλλιτεχνική του πορεία. Με το έργο του «Le Faune Mordu» (Λιέγη, Πάρκο Μποβερί) απομακρύνεται από τις κατεστημένες αρχές της εποχής, που επίκεντρο ήταν η πολεμική εναντίον της γυμνότητας των μορφών στην τέχνη.
Το 1889, ο Λαμπώ ξεκινά, μετά από κρατική παραγγελία, το μνημειώδες ανάγλυφο «Ανθρώπινα Πάθη» (1889 – 1894, Passions Humaines) για το Περίπτερο των Ανθρώπινων Παθών, που είχε σχεδιάσει ο διάσημος Βέλγος αρχιτέκτονας Βικτόρ Ορτά (Victor Horta, 1861 – 1947) στο Πάρκο της Πεντηκονταετίας (Σενκαντενέρ) στις Βρυξέλλες. Κάτω από την επίδραση του Φλαμανδού ζωγράφου Γιάκομπ Γιόρντενς, το εντυπωσιακό αυτό έργο του Λαμπώ, με τα αγκαλιασμένα γυμνά σώματα, εκπέμπει ένα αισθησιακό δυναμισμό, ώστε να κατηγορηθεί ως ανήθικο, σκανδαλώδες και πορνογραφικό, που αντιστρατεύεται στις συνήθειες και τα χρηστά ήθη της εποχής.
Το ίδιο ερωτικό στοιχείο εκδηλώνεται και στα έργα του: «Το Φιλί» (1881, Μουσείο Καλών Τεχνών, Αμβέρσα), «Η Κρήνη του Μπράμπο» (1887, Αμβέρσα, Πλατεία Δημαρχείου), «Το τρελό τραγούδι» (1902, Βρυξέλλες, Πλατεία Αμπιορίξ), «Ο Θρίαμβος της Γυναίκας» (1901) και «Η Αφθονία» (1902) στο Πάρκο Μαριμόν (Mariemont) της βελγικής πόλης Μορλανβέ (Morlanwelz).
Ο Λαμπώ εκλέχτηκε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Βελγίου το 1903. Λόγω της κλονισμένης από πολλού υγείας του, πέθανε από ουραιμία το 1908 σε ηλικία 56 ετών.
Αυτό το βιογραφικό λήμμα σχετικά με ένα γλύπτη χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |