Ζοζέφ Αούν

Εξοχότατος
Ζοζέφ Αούν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		جوزاف عون (Αραβικά)
Γέννηση10 Ιανουαρίου 1964 (1964-01-10) (61 ετών)
Σιν ελ-Φιλ
Χώρα πολιτογράφησηςΛίβανος
ΘρησκείαΜαρωνιτική Εκκλησία[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΑραβικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά
Αγγλικά
Γαλλικά
ΣπουδέςLebanese Army Military Academy
Lebanese American University (έως 2007)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
πολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΝεχμάτ Νεχμέ (ν. 2025)
Τέκνα2
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςGeneral/Ένοπλες Δυνάμεις του Λιβάνου
Πόλεμοι/μάχεςΕμφύλιος Πόλεμος του Λιβάνου και Syrian civil war spillover in Lebanon
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΔιοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων του Λιβάνου (από 2017)[2]
Πρόεδρος της Δημοκρατίας του Λιβάνου (από 2025)
ΒραβεύσειςGrand Officer of the Order of Merit (Lebanon)
Knight of the National Order of the Cedar
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Ζοζέφ Χαλίλ Αούν (αραβικά: جوزيف خليل عون, Κυβερνείο της Οροσειράς του Λιβάνου, 10 Ιανουαρίου 1964) είναι Λιβανέζος στρατηγός που υπηρετεί ως 14ος πρόεδρος του Λιβάνου από τις 9 Ιανουαρίου 2025.[3] Έχει επίσης υπηρετήσει ως ο 14ος αρχηγός των Λιβανέζικων Ενόπλων Δυνάμεων από το 2017.[4]

Πρώτα χρόνια και εκπαίδευση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αούν γεννήθηκε το 1964, στο προάστιο Σιν ελ-Φιλ της Βηρυτού, στην περιοχή του Κυβερνείου της Οροσειράς του Λιβάνου, παιδί του Χόντα Ιμπραήμ Μαχλούτα και του Χαλίλ Αούν.[5] Ολοκλήρωσε το γυμνάσιο στο Κολλέγιο Mont La Salle. Η οικογένειά του κατάγεται από την πόλη Αλ-Αϊσίγια, στο Νότιο Λίβανο.

Ο Αούν εγγράφηκε στο Λιβανέζικο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο για να παρακολουθήσει πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες και τις διεθνείς σχέσεις, το οποίο απέκτησε το 2007. Είναι επίσης κάτοχος πτυχίου στη στρατιωτική επιστήμη από τη Στρατιωτική Ακαδημία Στρατού του Λιβάνου.[6][7][8]

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αούν είναι παντρεμένος με τον Νεχμάτ Νεχμέ. Έχουν δύο παιδιά, τον Χαλίλ και τη Νουρ. Μιλάει άπταιστα αραβικά, γαλλικά και αγγλικά.[9][10] Δεν έχει σχέση με τον προκάτοχό του, Μισέλ Αούν, τόσο ως πρόεδρος του Λιβάνου όσο και ως αρχηγός των Λιβανέζικων Ενόπλων Δυνάμεων, αν και και οι δύο είναι μέλη της Μαρωνιτικής Εκκλησίας του Λιβάνου. (Βάσει του Εθνικού Συμφώνου, ο πρόεδρος της χώρας και ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας επιλέγονται πάντα από τη Μαρωνιτική κοινότητα).[11]

Στρατιωτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αούν εντάχθηκε στον λιβανέζικο στρατό το 1983. Εκπαιδεύτηκε στο εξωτερικό, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Συρία. Παρακολούθησε, επίσης, αντιτρομοκρατική εκπαίδευση στις ΗΠΑ το 2008 και στον Λίβανο το 2013. Από το 2015 είναι επικεφαλής της 9ης Ταξιαρχίας Πεζικού του στρατού.

Λιβαζέζικος εμφύλιος πόλεμος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1990, ο Αούν υπηρέτησε ως υπολοχαγός υπό τις διαταγές του αρχηγού του Συντάγματος Καταδρομών, Μπασάμ Γκέργκι. Κατά τη διάρκεια μιας κρίσιμης μάχης στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ο Γκέργκι σκοτώθηκε και ο Αούν ανέλαβε την ηγεσία εντός του Συντάγματος Καταδρομών.[12][13]

Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων του Λιβάνου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2015, ο Αούν διορίστηκε διοικητής της 9ης Ταξιαρχίας που είχε αναπτυχθεί στα σύνορα με το Ισραήλ. Στις 8 Μαρτίου 2017, η κυβέρνηση του Λιβάνου τον διόρισε αρχιστράτηγο των Λιβανέζικων Ενόπλων Δυνάμεων (LAF), αντικαθιστώντας τον Jean Kahwaji.[14]

Ο Αούν ηγήθηκε των μαχών κατά του Ισλαμικού Κράτους στον ανατολικό Λίβανο, όπου εκατοντάδες μαχητές του Ισλαμικού Κράτους και του Μετώπου Αλ Νούσρα (τοπικού παραρτήματος της Αλ Κάιντα) είχαν εδραιωθεί στα σύνορα με τη Συρία.[7] Στις 19 Αυγούστου 2017 διέταξε την επιχείρηση Jroud Dawn, μια επιτυχημένη επίθεση για την εκδίωξη των μαχητών από τα οχυρά τους.[15]

Μετά τις διαδηλώσεις στον Λίβανο και το πολιτικό αδιέξοδο, ο στρατηγός Αούν σε ομιλία του στις 8 Μαρτίου 2021, αποδοκίμασε την κρίση ρευστότητας του Λιβάνου και τον αντίκτυπό της στον στρατό. Η ομιλία του έγινε viral στα social media.[16]

Στις 15 Δεκεμβρίου 2023, η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε υπέρ της παράτασης της θητείας του Αούν για ένα χρόνο, η οποία επικυρώθηκε κυρίως από τη λιβανική αντιπολίτευση, το Κίνημα Αμάλ και το Προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.[17] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οδήγησε την LAF κατά την ισραηλινή εισβολή του 2024 στον Λίβανο . Στις 28 Νοεμβρίου 2024, το κοινοβούλιο ψήφισε την παράταση της θητείας του για δεύτερη φορά.[18]

Πολιτική καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πιθανή προεδρική υποψηφιότητα του Αούν τέθηκε για πρώτη φορά από τον ηγέτη των Λιβανικών Δυνάμεων, Σαμίρ Γκεαγέα, τον Ιούλιο του 2022, ο οποίος πρότεινε ότι θα ήταν ένας καλός διάδοχος του Μισέλ Αούν.[19] Το Κατάρ δήλωσε υποστήριξη για την υποψηφιότητά του κατά τη διάρκεια επίσκεψης αξιωματούχων, καθώς υποσχέθηκαν να στηρίξουν τον στρατό με οικονομική και στρατιωτική βοήθεια, ενώ την στήριξή τους εξέφρασαν στη συνέχεια και οι Ηνωμένες Πολιτείες.[20] Μια ομάδα πέντε κρατών σχηματίστηκε από τον εκπρόσωπο της Ντόχα, που περιλάμβανε τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Γαλλία, την Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο προκειμένου να πραγματοποιήσουν συνομιλίες ώστε να καλυφθεί η προεδρική θέση στον Λίβανο, όπου οι περισσότερες χώρες επιβεβαίωσαν την υποστήριξή τους για την εκλογή του Αούν.[21] Ο Ουαλίντ Τζούμπλατ ήταν ο πρώτος που ανακοίνωσε ότι το μπλοκ της Δημοκρατικής Συμμαχίας που ηγείται θα τον εκλέξει.[22]

Προεδρία (2025–σήμερα)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 9 Ιανουαρίου 2025, ο Αούν εξελέγη 14ος πρόεδρος του Λιβάνου στον δεύτερο γύρο της εκλογικής συνόδου, μετά από δυο χρόνια και 12 αποτυχημένες προσπάθειες.[23][24] Στην τελετή ορκωμοσίας δεσμεύτηκε να πολεμήσει τις μαφίες, τη διακίνηση ναρκωτικών και την παρέμβαση στο δικαστικό σύστημα. [25]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «شبح الفراغ الرئاسي يقترب من لبنان». Ανακτήθηκε στις 25  Δεκεμβρίου 2022.
  2. ↑ «القادة». Ανακτήθηκε στις 25  Δεκεμβρίου 2022.
  3. ↑ «Λίβανος: Ο στρατηγός Ζοζέφ Αούν εκλέχθηκε πρόεδρος – Η στάση της Χεζμπολάχ, ποιοι τον στηρίζουν». in.gr. 9 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2025. 
  4. ↑ «جوزاف عون: انتخاب قائد الجيش اللبناني رئيساً للجمهورية بعد نيله ثلثي أصوات المجلس النيابي». BBC News عربي (στα Αραβικά). 9 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2025. 
  5. ↑ «A memorial service held to honor Mrs. Hoda Ibrahim Makhlouta, the mother of the LAF Commander General Joseph Aoun». الموقع الرسمي للجيش اللبناني (στα Αγγλικά). 10 Ιανουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2024. 
  6. ↑ «Joseph Aoun». en.majalla.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2024. 
  7. ↑ 7,0 7,1 العلي, محمد داود. «الرئاسة اللبنانية على صفيح ساخن.. جوزيف عون "مرشح الضرورة"». الجزيرة نت (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2024. 
  8. ↑ «From Academia to Army, an Interview with General Joseph Aoun». magazine.lau.edu.lb (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2024. 
  9. ↑ «Commanders». 7 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2017. 
  10. ↑ «Lebanon's army chief Joseph Aoun, a man with a tough mission». France 24 (στα Αγγλικά). 29 Νοεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2024. 
  11. ↑ «Lebanon's army chief Joseph Aoun, a man with a tough mission - Al-Monitor: The Middle Eastʼs leading independent news source since 2012». www.al-monitor.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2024. 
  12. ↑ «والد أحد الضباط الشهداء: وصول العماد جوزيف عون لقيادة الجيش يعني وصول ولدي». elnashra (στα Αραβικά). 25 Σεπτεμβρίου 2017. 
  13. ↑ «هذا انا جورج نادر.. معركة ادما والمغوار الذي يموت واقفاً ولا ينحني - الحلقة الرابعة عشر». lebanondebate (στα Αραβικά). 3 Μαρτίου 2016. 
  14. ↑ Joseph Aoun | Official Website of the Lebanese Army
  15. ↑ «Operation 'Jroud Dawn': Lebanon begins assault on Islamic State». The Sydney Morning Herald (στα Αγγλικά). 19 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2024. 
  16. ↑ «ماذا قال قائد الجيش اللبناني بشأن الوضع السياسي في البلاد؟». سكاي نيوز عربية (στα Αραβικά). Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2021. 
  17. ↑ Prentis, Jamie (15 Δεκεμβρίου 2023). «Lebanese Parliament votes to extend army chief's term by a year». The National (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2024. 
  18. ↑ «Lebanon's parliament renews army chief's term in first session after ceasefire». Associated Press (στα Αγγλικά). 28 Νοεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2024. 
  19. ↑ «Lebanon army chief emerges as potential candidate for president». Arab News (στα Αγγλικά). 2 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2023. 
  20. ↑ «Report: Qatar calls for meeting of five-nation group on Thursday». Naharnet. 10 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2023. 
  21. ↑ «Lebanese Army Commander Joseph Aoun seen as a president-in-waiting after Doha visit». Gulf News (στα Αγγλικά). 16 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2023. 
  22. ↑ «Présidentielle : Pour Bassil, Geagea est celui qui « bénéficie de la légitimité populaire »» (στα French). L'Orient–Le Jour. 31 December 2024. https://www.lorientlejour.com/article/1441728/presidentielle-pour-bassil-geagea-est-celui-qui-beneficie-de-la-legitimite-populaire-.html. 
  23. ↑ «Ο Λίβανος απέκτησε Πρόεδρο: Μετά από δυο χρόνια και 12 αποτυχημένες προσπάθειες εξελέγη ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων Ζοζέφ Αούν * Χαιρετίζουν Ισραήλ και ΗΠΑ». hellasjournal.com. 9 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2025. 
  24. ↑ «Lebanon's army chief Joseph Aoun elected president». Al Arabiya (στα Αγγλικά). 9 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2025. 
  25. ↑ «Joseph Aoun, elected president, wants Lebanese state to invest in its army to protect its borders, combat smuggling, terrorism, Israeli aggression | Our live coverage of the parliamentary session». L'Orient Today (στα Αγγλικά). 9 Ιανουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2025. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]