Ζοζέφ Πλατώ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Joseph Antoine Ferdinand Plateau (Γαλλικά) |
Γέννηση | 14 Οκτωβρίου 1801[1][2][3] Βρυξέλλες |
Θάνατος | 15 Σεπτεμβρίου 1883[1][2][3] Γάνδη[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Βέλγιο |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
Εκπαίδευση | διδάκτωρ φιλοσοφίας |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Λιέγης (έως 1829) |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μαθηματικός φυσικός ακαδημαϊκός διδάσκων πανεπιστημίου[5] |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Γάνδης |
Αξιοσημείωτο έργο | νόμοι του Πλατώ Plateau's problem στροβοσκόπιο |
Περίοδος ακμής | 2003[6] |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Φελίξ Πλατώ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | αλλοδαπό μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου (24 Νοεμβρίου 1870)[7] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζοζέφ Αντουάν Φερντινάν Πλατώ (Βελγική γαλλική γλώσσα: Joseph Antoine Ferdinand Plateau) (1801 - 1883) ήταν Βέλγος φυσικός και μαθηματικός. Ήταν ένας από τους πρώτους που απέδειξε την ψευδαίσθηση της κινούμενης εικόνας, δημιουργώντας το 1832 το φενακιστοσκόπιο, ένα όργανο κινούμενης εικόνας, η λειτουργία του οποίου βασίζεται στο οπτικό μεταίσθημα, που είχε ανακαλύψει το 1828.[8]
Ο Ζοζέφ Πλατώ γεννήθηκε στις Βρυξέλλες 14 Οκτωβρίου 1801. Ο πατέρας του, Αντουάν Πλατώ ήταν ταλαντούχος ζωγράφος. Σε ηλικία έξι ετών, ο νεαρός Ζοζέφ μπορούσε ήδη να διαβάζει και θεωρήθηκε παιδί- θαύμα για εκείνη την εποχή. [9]Από τα πρώτα μαθητικά του χρόνια, εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από το μάθημα της φυσικής και από τα πειράματα που παρατηρούσε και θέλησε να ανακαλύψει κάποια μέρα τα μυστικά τους. Ο πατέρας του, που ήθελε να κάνει τον γιο του καλλιτέχνη, τον έστειλε στην ακαδημία ζωγραφικής. Έμεινε ορφανός στα 14 και ο θείος του, που τον ανέτρεφε, τον έστρεψε στη γενική εκπαίδευση. Το 1822, εισήλθε στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης. Αποφοίτησε με διδακτορικό στη φυσική και τα μαθηματικά το 1829 και το 1835 διορίστηκε καθηγητής πειραματικής Φυσικής και Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης.[10]
Ο Ζοζέφ Πλατώ επικεντρώθηκε στην έρευνα σχετικά με την όραση και ιδιαίτερα στην επίδραση του φωτός και του χρώματος στον ανθρώπινο αμφιβληστροειδή και το 1832 εφηύρε το φενακιστοσκόπιο, που αργότερα οδήγησε στην γέννηση του κινηματογράφου. Το φενακιστοσκόπιο ήταν μια συσκευή που βασίζονταν στο οπτικό μεταίσθημα, την ικανότητα του αμφιβληστροειδούς να διατηρεί ζωντανή την εικόνα για περίπου 1/20 του δευτερολέπτου μετά τη λήξη του οπτικού ερεθίσματος. Η συσκευή ήταν εξοπλισμένη με δύο δίσκους που περιστρέφονταν προς αντίθετες κατευθύνσεις. Ο ένας δίσκος ήταν γεμάτος με μικρά παράθυρα, ομοιόμορφα χωρισμένα σε έναν κύκλο, ενώ ο άλλος είχε μια σειρά από εικόνες ενός χορευτή. Όταν και οι δύο δίσκοι στρέφονταν με τη σωστή ταχύτητα, οι εικόνες φαίνονταν σαν να συγχωνεύονται, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ενός χορευτή σε κίνηση.
Παρά την απώλεια της όρασής του το 1843, πιθανόν λόγω των πειραμάτων του - το καλοκαίρι του 1829, κοίταξε τον ήλιο με γυμνό οφθαλμό για 25 δευτερόλεπτα για να αναλύσει τις φυσικές συνέπειες - συνέχισε ωστόσο την επιτυχημένη καριέρα του στην επιστήμη και τις παραδόσεις του στο Πανεπιστήμιο έως το 1871.[11]
Ο Ζοζέφ Πλατώ μελέτησε επίσης την επιφανειακή τάση-τριχοειδικά φαινόμενα, τα οποία παρουσιάζονται στα λεπτά υγρά υμένια, αποδεικνύοντας ότι οι προκύπτουσες επιφάνειες είναι ελάχιστες.[8]
Στις 27 Αυγούστου 1840, ο Πλατώ παντρεύτηκε την Ωγκυστίν Κλαβαρώ και απέκτησαν έναν γιο τον Φελίξ, μελλοντικό συνεργάτη του. Η κόρη του Αλίς παντρεύτηκε τον Γκουστάφ Φαν Ντερ Μενσμπρύχε το 1871, ο οποίος έγινε επίσης συνεργάτης του και αργότερα ο πρώτος βιογράφος του.
Ο Ζοζέφ Πλατώ εξελέγη μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών της Ολλανδίας το 1872.[12]
Πέθανε στη Γάνδη στις 15 Σεπτεμβρίου 1883,σε ηλικία 81 ετών.