Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Ζοσέ Μποσίνγκουα Ντα Σίλβα | ||
Ημερ. γέννησης | 24 Αυγούστου 1982 | ||
Τόπος γέννησης | Μπαντάκα, Ζαΐρ | ||
Ύψος | 1,83 μ. | ||
Θέση | Αμυντικός | ||
Πληροφορίες συλλόγου | |||
Ομάδα | Τράμπζονσπορ | ||
Νούμερο φανέλας | 3 | ||
Ομάδες νέων | |||
Φόρνος ντε Αλγόδρες | |||
Μποαβίστα | |||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
2000-2003 | Μποαβίστα | 41 | (0) |
2000-2001 | →ΣΚ Φρεαμούντε | 11 | (0) |
2001-2008 | ΦΚ Πόρτο | 107 | (3) |
2008-2012 | Τσέλσι ΦΚ | 89 | (3) |
2012-2013 | Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς | 23 | (0) |
2013-2016 | Τράμπζονσπορ | 63 | |
Εθνική ομάδα‡ | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
2003-2004 | Πορτογαλία U21 | 18 | (0) |
2007-2015 | Πορτογαλία | 27 | (0) |
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 16 Απριλίου 2020. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Ζοσέ Μποσίνγκουα Ντα Σίλβα (José Bosingwa da Silva, 24 Αυγούστου 1982), γνωστός ως Μποσίνγκουα, είναι Πορτογάλος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται στην Τράμπζονσπορ, στη θέση του δεξιού μπακ.
Γεννημένος στην Μπαντάκα, του Ζαΐρ από Πορτογάλο πατέρα και Κονγκολέζα μητέρα, ο Μποσίνγκουα μετακόμισε με τους γονείς του σε νεαρή ηλικία στη Σέια, στο εσωτερικό της Πορτογαλίας, στην περιφέρεια Γκουάρντα.
Επιλέχτηκε ως νέος να αγωνιστεί με την Μποαβίστα, κάνοντας το επαγγελματικό του ντεμπούτο ως δανεικός στη Φρεαμούντε στη δεύτερη κατηγορία, εμφανίστηκε κατώτερος του αναμενόμενου καθώς η ομάδα του βορρά τερμάτισε τελευταία. Ξεκίνησε την καριέρα του ως μέσος.
Μετά από δύο γεμάτες σεζόν με την Μποαβίστα, ο Μποσίνγκουα υπέγραψε με τη γειτονική ΦΚ Πόρτο, με προπονητή τον Ζοσέ Μουρίνιο, για τη σεζόν 2003–04.[1] Στην πρώτη του σεζόν, χρησιμοποιούνταν σπάνια, αγωνιζόμενος σε μόλις 11 αγώνες πρωταθλήματος. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ στις 16 Σεπτεμβρίου 2003, σε μια εκτός έδρας ισοπαλία 1–1 απέναντι στην Παρτιζάν Βελιγραδίου, αγωνιζόμενος σε 8 αγώνες στη νικηφόρα πορεία της ομάδας του στον θεσμό εκείνη τη σεζόν.
Έχοντας μονιμοποιηθεί ως δεξί μπακ και αποτελώντας πρώτη επιλογή της Πόρτο για τη σεζόν 2004–05, μετά τις αποχωρήσεις του Πάουλο Φερέιρα και του βετεράνου Κάρλος Σεκρετάριο, ο Μποσίνγκουα αποτελούσε βασικό γρανάζι στην κατάκτηση άλλων τριών τίτλων του εγχώριου πρωταθλήματος από την ομάδα του, σε τέσσερεις σεζόν.
Η σεζόν 2004–05 τελείωσε με μια ξινή νότα, καθώς τον Μάιο, ο Μποσίνγκουα βρισκόταν στο τιμόνι του τζιπ του όταν η υπερβολική ταχύτητα σε συνδυασμό με την υγρότητα του δρόμου οδήγησαν σε σοβαρό ατύχημα, με το όχημα να ξεφεύγει από τον δρόμο και να κατρακυλά σε έναν μώλο προτού τυλιχτεί στις φλόγες. Μαζί με τον ποδοσφαιριστή της Πόρτο, ταξίδευαν και άλλοι τέσσερεις ποδοσφαιριστές, συμπεριλαμβανομένου του ποδοσφαιριστή της Μποαβίστα Νέλσον. Όλοι βγήκαν ζωντανοί, αλλά ένας από αυτούς, ο Σάντρο Λουίς (παίκτης της άσημης Γκρούπο Ντεσπορτίβο ος Μινιόκας), αναγκάστηκε να χάσει το αριστερό του πόδι ως αποτέλεσμα του ατυχήματος, το οποίο έλαβε χώρα στη Βαλόνγκο. Επακολούθως ο Μποσίνγκουα τιμωρήθηκε από την ομάδα.
Στις 11 Μαϊου 2008, η Πόρτο ανακοίνωσε πως ο Μποσίνγκουα είχε φτάσει σε προφορική συμφωνία με την Τσέλσι για μεταγραφή ύψους €20.6 εκατομμυρίων / £16.3 εκατομμυρίων.[2][3] Τελικά υπέγραψε σε τετραετές συμβόλαιο,[4] και πήγε στην ομάδα του Λονδίνου μετά το Euro 2008, μαζί με τον προπονητή του στην Εθνική Πορτογαλίας Λουίς Φελίπε Σκολάρι και τον συμπατριώτη του διεθνή Ντέκο. Στις 16 Ιουλίου, παρουσιάστηκε επίσημα παίρνοντας τον αριθμό #16 στη φανέλα, αλλά άλλαξε με το #17 κατόπιν συνεννόησης με τον συμπαίκτη του Σκοτ Σινκλέρ.
Ο Μποσίνγκουα πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στην Πρέμιερ Λιγκ με τους «Μπλε» στις 17 Αυγούστου, ξεκινώντας βασικός σε μια εντός έδρας νίκη με 4–0 απέναντι στην Πόρτσμουθ. Η πρώτη του εμφάνιση ήρθε τον επόμενο μήνα, απέναντι στη Ζιροντέν ντε Μπορντώ (ίδιο μέρος, ίδιο αποτέλεσμα). Πέτυχε το πρώτο του τέρμα με την Τσέλσι απέναντι στη Στόουκ Σίτι στις 27 Σεπτεμβρίου 2008,[5] προσθέτοντας ένα δεύτερο με μια εκπληκτική προσπάθεια με το αριστερό πόδι απέναντι στη Γουέστ Μπρόμγουιτς Άλμπιον, σκοράροντας από τα 25 μέτρα σε μια εκτός έδρας νίκη με 3–0.[6]
Την 1η Φεβρουαρίου 2009, ο Μποσίνγκουα συμμετείχε σε ένα ατύχημα εντός αγωνιστικού χώρου όπου κλότσησε από πίσω τον παίκτη της Λίβερπουλ Γιόσι Μπεναγιούν, χωρίς καμιά διάθεση να βρει την μπάλα. Αν και ο διαιτητής Μάικ Ράιλι δεν το είδε, ο βοηθός Μο Ματαντάρ αργότερα ισχυρίστηκε πως είδε το ατύχημα, σημειώνοντας φάουλ εκείνη τη στιγμή αλλά τελικά έδωσε στην Τσέλσι. Τις μέρες που ακολούθησαν του αγώνα, η Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία υποστήριξε πως οι κανονισμοί της FIFA δεν της επέτρεπαν την επιβολή ποινών καθώς στον αγώνα για τη συγκεκριμένη φάση δεν υπήρξε κάποια κάρτα ή αποβολή.[7]
Ο Μποσίνγκουα τιμωρήθηκε για τρεις ευρωπαϊκούς αγώνες ως αποτέλεσμα σχολίων που είχε κάνει για τη διαιτησία του επαναληπτικού αγώνα των ημιτελικών του Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2008-09 απέναντι στην Μπαρτσελόνα (6 Μαΐου 2009, ισοπαλία 1–1 στην Αγγλία) στην πορτογαλική τηλεόραση. Είχε δηλώσει "Δεν ξέρω αν είναι διαιτητής ή κλέφτης", αλλά αργότερα απολογήθηκε για τις δηλώσεις του.[8] Η ποινή μειώθηκε αργότερα σε δύο αγώνες με αναστολή.[9]
Στις 19 Ιουνίου 2009, ο πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου Καρλ-Χάιντζ Ρουμενίγκε παραδέχτηκε την ήττα της ομάδας του στην προσπάθειά της να αποκτήσει τον Μποσίνγκουα, ο οποίος παρέμεινε στο Στάμφορντ Μπριτζ.[10] Αποκόμισε έναν τραυματισμό στο γόνατο τον Οκτώβριο,[11] που του στέρησε τη συμμετοχή στο υπόλοιπο της σεζόν. Η ομάδα ανακοίνωσε στις αρχές Μαρτίου πως χρειαζόταν περαιτέρω ιατρική περίθαλψη, μένοντας έτσι εκτός από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010.[12]
Στις 16 Οκτωβρίου 2010, ακριβώς έναν χρόνο μετά τον τραυματισμό του, ο Μποσίνγκουα επανεμφανίστηκε με την Τσέλσι απέναντι στον ίδιο αντίπαλο, την Άστον Βίλα αγωνιζόμενος στα τελευταία 15 λεπτά σε μια εκτός έδρας ισοπαλία 0–0 στο Βίλα Παρκ αντικαθιστώντας τον συμπατριώτη του Φερέιρα στο δεύτερο ημίχρονο του. Και οι δύο πάντως εκτοπίστηκαν στο πάγκο από τον Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς.
Τη σεζόν 2011–12, ακολουθώντας την πρόσληψη του συμπατριώτη του Αντρέ Βίλας Μπόας στη θέση του προπονητή, ο Μποσίνγκουα επέστρεψε στην αρχική ενδεκάδα. Στις 27 Αυγούστου 2011, σκόραρε το πρώτο του γκολ σε τρία χρόνια μετά από ένα σουτ από τα 25 μέτρα απέναντι στη Νόριτς Σίτι, σε μια εντός έδρας νίκη με 3–1.[13]
Στις 23 Οκτωβρίου 2011, σε έναν αγώνα της Πρέμιερ Λιγκ απέναντι στην Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, ο Μποσίνγκουα αποβλήθηκε άδικα από τον διαιτητή Κρις Φόι μετά από μια μονομαχία με τον Αντέλ Τααράμπτ. Η Τσέλσι τελικά έχασε με 1-0 με τον Ντιντιέ Ντρογκμπά επίσης να αποβάλλεται για επικίνδυνο παίξιμο.
Τον Νοέμβριο, ο Μποσίνκουα ξεκίνησε σε αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Μπάγερ Λεβερκούζεν ως αριστερό μπακ, καθώς αναγκάστηκε να αγωνιστεί σ'αυτή την ασυνήθιστη θέση γι'αυτόν αντικαθιστώντας το τραυματία συμπαίκτη του Άσλεϊ Κόουλ.
Εξαιτίας των πολύ καλών του εμφανίσεων σε συλλογικό επίπεδο, ο Μποσίνγκουα δέχτηκε την πρώτη του κλήση στην Εθνική Πορτογαλίας τον Μάιο του 2007, για έναν προκριματικό αγώνα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου του 2008 απέναντι στην Εθνική Βελγίου,[14] αντικαθιστώντας τον Μιγκέλ στο δεύτερο ημίχρονο μιας νίκης με 2–1. Αφού πήρε τη θέση του παίκτη της Βαλένθια Κ.Φ. ως πρώτη επιλογή, ξεκίνησε βασικός και στα 4 παιχνίδια στα τελικά της Αυστρίας και της Ελβετίας καθώς η Πορτογαλία αποκλείστηκε στα προημιτελικά, ενώ ο ίδιος συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία 11άδα της διοργάνωσης.
Ο Μποσίνγκουα επίσης εκπροσώπησε τη χώρα του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα, και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου U-21 του 2004. Αν και αγωνίστηκε με την Πορτογαλία σε επίπεδο U-21, είχε το δικαίωμα να αγωνιστεί με την Εθνική Ομάδα της Δημοκρατίας του Κονγκό αν έκανε σχετική αίτηση το 2004. Επακόλουθος, προσκλήθηκε από την Αφρικανική χώρα να αγωνιστεί μαζί της στα προκριματικά της αφρικανικής ζώνης ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006.[15]
Στις 8 Νοεμβρίου 2011, ο Μποσίνγκουα αποσύρθηκε από την Εθνική Πορτογαλίας μέχρι την αποχώρηση του προπονητή Πάουλο Μπέντο. Ο τελευταίος υποστήριξε πως ο παίκτης έμεινε εκτός της αποστολής για τους αγώνες στα πλαίσια των Προκριματικών του ΕυρωπαΪκού Πρωταθλήματος του 2012 με αντίπαλο τη Βοσνία καθώς ήταν πνευματικά ασταθής.[16] Η Πορτογαλική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου κριτίκαρε τον Μποσίνγκουα για την απόφασή του και τη χρονική στιγμή που την πήρε.[17]
Ομάδα | Σεζόν | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | Λιγκ Καπ | Ευρώπη | Σύνολο | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Συμ | Γκολ | Ασίστ | Συμ | Γκολ | Ασίστ | Συμ | Γκολ | Ασίστ | Συμ | Γκολ | Ασίστ | Συμ | Γκολ | Ασίστ | ||
Φρεαμούντε | 2000–01 | 11 | 0 | - | 0 | 0 | 0 | - | 0 | 0 | 0 | 11 | 0 | - | ||
Μποαβίστα | 2001–02 | 15 | 0 | - | 2 | 0 | - | – | 0 | 0 | 0 | 17 | 0 | - | ||
2002–03 | 26 | 0 | - | 1 | 0 | - | – | 0 | 0 | 0 | 27 | 0 | - | |||
Σύνολο | 52 | 0 | - | 3 | 0 | - | – | 0 | 0 | 0 | 55 | 0 | - | |||
Πόρτο | 2003–04 | 13 | 1 | - | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 13 | 99 | - |
2004–05 | 25 | 1 | - | 1 | 0 | - | 0 | 0 | 0 | 5 | 0 | 0 | 30 | 1 | - | |
2005–06 | 21 | 0 | 1 | 4 | 0 | - | 0 | 0 | 0 | 5 | 0 | 1 | 30 | 0 | 2 | |
2006–07 | 25 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 6 | 0 | 0 | 31 | 0 | 0 | |
2007–08 | 23 | 1 | 3 | 4 | 0 | - | 0 | 0 | 0 | 7 | 0 | 0 | 34 | 1 | 3 | |
Σύνολο | 107 | 3 | 3 | 9 | 0 | - | 0 | 0 | 0 | 23 | 0 | 0 | 138 | 3 | 3 | |
Τσέλσι | 2008–09 | 34 | 2 | 4 | 4 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 10 | 0 | 1 | 48 | 2 | 6 |
2009–10 | 8 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 8 | 0 | 1 | |
2010–11 | 20 | 0 | 0 | 2 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 3 | 0 | 0 | 24 | 0 | 1 | |
2011-12 | 11 | 1 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 5 | 0 | 0 | 16 | 1 | 2 | |
Σύνολο | 73 | 3 | 7 | 6 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 16 | 0 | 1 | 86 | 3 | 9 | |
Σύνολο καριέρας | 223 | 6 | 11 | 18 | 0 | 2 | 0 | 0 | 0 | 39 | 0 | 2 | 280 | 6 | 15 |