Ο Ζυλ Πωλ Μπενζαμέν Ντελεσέρ (γαλλ. Jules Paul Benjamin Delessert, 14 Φεβρουαρίου 1773 – 1 Μαρτίου 1847) ήταν Γάλλος τραπεζίτης και φυσιοδίφης. Ο Ντελεσέρ ήταν επίτιμο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών και πολλά είδη ζωντανών οργανισμών καθορίστηκαν από τις συλλογές του.
Ο Μπενζαμέν Ντελεσέρ γεννήθηκε στη Λυών και ήταν γιος του τραπεζίτη Ετιέν Ντελεσέρ (Étienne Delessert, 1735-1816). Οι πρόγονοί τους είχαν εγκατασταθεί εκεί από την Ελβετία μετά το 1685. Ο νεαρός Μπενζαμέν βρισκόταν σε ταξίδι στην Αγγλία όταν ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση, αλλά επέστρεψε και εντάχθηκε στη Εθνικής Φρουράς του Παρισιού το 1790, φθάνοντας να γίνει αξιωματικός του πυροβολικού το 1793. Ωστόσο ο πατέρας του τον εξαγόρασε από το στράτευμα το 1795 προκειμένου να αναλάβει τη διεύθυνση της τράπεζάς του.
Προικισμένος με αξιοσημείωτη ενεργητικότητα, ο Μπενζαμέν Ντελεσέρ ξεκίνησε πολλά επιχειρηματικά εγχειρήματα: ίδρυσε το πρώτο εργοστάσιο βάμβακος στην περιοχή των Παρισίων (συγκεκριμένα στο Πασύ, το 1801) και ένα εργοστάσιο ζάχαρης το 1802, όπου ο Ζαν-Μπατίστ Κερυέλ ανέπτυξε τη βιομηχανική παραγωγή ζάχαρης από σακχαρότευτλα. Διετέλεσε μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων επί πολλά έτη, αρχίζοντας από το 1815, και ήταν ισχυρός υποστηρικτής ανθρωπιστικών μέτρων, όπως της καταργήσεως της θανατικής ποινής και της βελτιώσεως του σωφρονιστικού συστήματος. Το 1802 έγινε μέλος του Δ.Σ. της Τράπεζας της Γαλλίας και υπήρξε ο ιδρυτής πολλών επιστημονικών και φιλανθρωπικών συλλόγων. Το 1818 ίδρυσε, μαζί με τον βαρόνο Ζαν-Κονράντ Οτινγκέ (Jean-Conrad Hottinguer) και άλλους, το πρώτο ταμιευτήριο στην ιστορία της Γαλλίας, το «Groupe Caisse d'Epargne» και διετήρησε ένα έντονο ενδιαφέρον για αυτό μέχρι τον θάνατό του. Πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 74 ετών και τάφηκε στο κοιμητήριο της Rue Lekain.
Ο Ντελεσέρ είχε μία θυγατέρα, την Καρολίν, η οποία το 1858, μετά τον θάνατό του πατέρα της, παντρεύτηκε τον πρωτότοκο γιο του συνεταίρου του, τον βαρόνο Ζαν-Ανρί Οτινγκέ.
Ο Ντελεσέρ υπήρξε εκτός των άλλων αφοσιωμένος ερασιτέχνης βοτανολόγος και συλλέκτης κοχυλιών. Η βοτανική βιβλιοθήκη του περιείχε 30 χιλιάδες τόμους, των οποίων δημοσίευσε και κατάλογο (Musée botanique de M. Delessert, 1845).[9] Συνέγραψε το σχετικό βιβλίο Recueil de coquilles décrites par Lamarck (1841-1842).
Οι κυριότεροι βοτανολογικοί συνεργάτες του Ντελεσέρ ήταν ο Ωγκυστέν Πυραμύ ντε Καντόλ και ο Πέντρου Κλάουντιου Ντιναμάρκες Κλάουζεν.[10]
Ο Ντελεσέρ τιμήθηκε από την επιστήμη το 1813, όταν ο βοτανολόγος Ζαν Βενσάν Φελίξ Λαμουρού ονόμασε ένα γένος ροδοφυκών που ανεκάλυψε Delesseria από το επώνυμο του Ντελεσέρ, και μάλιστα το γένος έδωσε με τη σειρά του το όνομα στην οικογένειά του, τα Delesseriaceae.[11] Εκτός αυτών, μια λεωφόρος στο 16ο Διαμέρισμα του Παρισιού και μια οδός στο 10ο Διαμέρισμα φέρουν το όνομα του Ντελεσέρ.