Ζόφια Κορμπόνσκα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Zofia Korbońska (Πολωνικά) |
Γέννηση | 10 Μαΐου 1915[1] Βαρσοβία |
Θάνατος | 16 Αυγούστου 2010[1] Ουάσινγκτον |
Τόπος ταφής | Pantheon of Great Polish People |
Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά[2] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αντιστασιακός δημοσιογράφος πολιτική ακτιβίστρια[3] |
Εργοδότης | Φωνή της Αμερικής |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκό Κόμμα (Πολωνία) |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Αξιωματικός του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[4] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας[5] Polonia Mater Nostra Est[6] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ζόφια Κορμπόνσκα (πολωνικά: Zofia Korbońska, το γένος Ρίσταου [Ristau]) (10 Μαΐου 1915, Βαρσοβία – 16 Αυγούστου 2010, Ουάσιγκτον) ήταν Πολωνή αντιστασιακή και δημοσιογράφος.
Γεννήθηκε στη Βαρσοβία και αποφοίτησε από το Λύκειο Μάρια Κονοπνίτσκα και τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών εκεί. Το 1938 παντρεύτηκε έναν δικηγόρο και πολιτικό του Πολωνικού Λαϊκού Κόμματος, τον Στέφαν Κορμπόνσκι. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1941, βοήθησε στην οργάνωση του υπόγειου ραδιοφωνικού σταθμού, ο οποίος έστελνε τις κωδικοποιημένες ραδιοφωνικές εκπομπές στην πολωνική εξόριστη κυβέρνηση. Οι αποστολές της διέδωσαν τα νέα για τις γερμανικές θηριωδίες που διαπράχθηκαν στην Πολωνία.[7] Ως μέλος του Πολωνικού Εσωτερικού Στρατού, η Κορμπόνσκα πήρε τελικά μέρος στην Εξέγερση της Βαρσοβίας το 1944. Τον Ιούνιο του 1945 συνελήφθη από το Λαϊκό Επιτροπείο Εσωτερικών Υποθέσεων μαζί με τον σύζυγό της.[7] Αφέθηκαν ελεύθεροι μετά τη δημιουργία της Προσωρινής Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας. Το 1947, όταν ο σύζυγός της κινδύνευε με νέα σύλληψη, κατέφυγαν μαζί στη Σουηδία κρυμμένοι σε ένα πλοίο που μετέφερε γαιάνθρακα.[7] Από το Νοέμβριο του 1947, ζούσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εργάστηκε στη Φωνή της Αμερικής και στο Πολωνικό Αμερικανικό Κογκρέσο.
Το 2006 της απονεμήθηκε ο τίτλος της επίτιμης πολίτη της Πρωτεύουσας της Βαρσοβίας. Ο Πρόεδρος της Πολωνίας Λεχ Κατσίνσκι της απένειμε τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας.[8] Πάλεψε με την ασθένεια για μερικά χρόνια πριν από το θάνατό της στις 16 Αυγούστου 2010. Τάφηκε στο πολωνικό νεκροταφείο στο Ντόιλσταουν της Πενσυλβάνια.