Η νίκη της πίστης

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.
Sieg des Glaubens
ΣκηνοθεσίαΛένι Ρίφενσταλ
ΠαραγωγήΛένι Ρίφενσταλ
ΣενάριοΛένι Ρίφενσταλ
Πρωταγωνιστές(συντελεστές): Γιόζεφ Γκαίμπελς, Χέρμαν Γκαίρινγκ, Ρούντολφ Ες, Χάινριχ Χίμλερ, Αδόλφος Χίτλερ, Ρόμπερτ Λάι, Βίλλυ Λίμπελ, Άοτυγκουστ Βίλχελμ της Πρωσίας, Ερνστ Ρεμ, Άλμπερτ Σπέερ, Μαργκαρέτε Σπέερ, Γιούλιους Στράιχερ, Φραντς φον Επ , Φραντς φον Πάπεν, Μπάλντουρ φον Σίραχ
ΜουσικήΧέρμπερτ Βιντ
ΦωτογραφίαWalter Frentz, Σεπ Αλγκάιερ και Franz Weihmayr
ΜοντάζΛένι Ρίφενσταλ
Εταιρεία παραγωγήςMinistry of Public Enlightenment and Propaganda
ΔιανομήUniversum Film
Πρώτη προβολή1933
Διάρκεια61'
ΠροέλευσηΝαζιστική Γερμανία και Γερμανία
ΓλώσσαΓερμανικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Νίκη της Πίστης (γερμανικά: Sieg des Glaubens‎‎) είναι Γερμανική κινηματογραφική ταινία του 1933, σε σκηνοθεσία Λένι Ρίφενσταλ και με θέμα το Κομματικό συνέδριο της Νυρεμβέργης του 1933. Παρουσιάζει το πέμπτο κατά σειρά κομματικό συνέδριο του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος που έγινε στις αρχές του Σεπτεμβρίου 1933 στην Νυρεμβέργη. Ήταν το πρώτο κομματικό συνέδριο των Ναζί μετά την ανάληωη της εξουσίας. Για αυτό το λόγο του δόθηκε ο τίτλος «κομματικό συνέδριο της νίκης».

Ιστορικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το γύρισμα της ταινίας ανατέθηκε προσωπικά στη Ρίφενσταλ από τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ. Η Ρίφενσταλ χρησιμοποίησε συνολικά 16 χιλιάδες μέτρα φιλμ. Σκοπός της ταινίας ήταν η προπαγάνδα, υπό τον μανδύα του ντοκιμαντέρ. Η ταινία κυκλοφόρησε την 1η Δεκεμβρίου 1933 στο Βερολίνο. Λόγω της παρουσίας του Ερνστ Ρεμ στο πλευρό του Χίτλερ, η ταινία αποσύρθηκε μετά την νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών και έκτοτε εξαφανίστηκε έως το 1986, όταν και βρέθηκε μια κόπια του.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρίφενσταλ ακολούθησε στο έργο αυτό μια δραματουργία απλή μα και αποτελεσματική. Χωρίς να ακολουθήσει την χρονολογική σειρά των γεγονότων, διαίρεσε το έργο σε οκτώ μέρη, δίνοντας έμφαση στον εθνικοσοσιαλισμό.

  • Η Νυρεμβέργη την ημέρα προ του συνεδρίου.
  • Άφιξη του Χίτλερ στο αεροδρόμιο.
  • Υποδοχή στο δημαρχείο.
  • Έναρξη του συνεδρίου.
  • Προσκλητήριο των δημόσιων αξιωματούχων.
  • Διαδήλωση της νεολαίας του Χίτλερ στο στάδιο.
  • Στρατιωτική παρέλαση των Ναζί, ο Χίτλερ με τον Ρεμ στο αυτοκίνητο.
  • Φόρος τιμής στους νεκρούς, προσκλητήριο των Ες-Α, Ες-Ες και Στάλχελμ.

Αποτίμηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με το έργο αυτό η Ρίφενσταλ δημιούργησε ένα νέο είδος κινηματογράφου.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Lutz Kinkel: Die Scheinwerferin. Leni Riefenstahl und das „Dritte Reich“. Europa-Verlag, Hamburg u. a. 2002, ISBN 3-203-84109-6.
  • Rainer Rother: Leni Riefenstahl. Die Verführung des Talents. Henschel, Berlin 2000, ISBN 3-89487-360-4.
  • Jürgen Trimborn: Riefenstahl. Eine deutsche Karriere. Aufbau-Taschenbuch-Verlag, Berlin 2003, ISBN 3-7466-2033-3 (Aufbau-Taschenbücher 2033).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]