Συντεταγμένες: 1°35′30″N 10°49′20″E / 1.59167°N 10.82222°E
Θιουδάδ ντε λα Παθ | |
---|---|
1°35′30″N 10°49′20″E | |
Χώρα | Ισημερινή Γουινέα |
Διοικητική υπαγωγή | Ντζιμπλόχο |
Ίδρυση | 2021 |
Έκταση | 81,5 km² |
Υψόμετρο | 454 μέτρα |
Πληθυσμός | 2.000 (2022) |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Θιουδάδ ντε λα Παθ (ισπανικά: Ciudad de la Paz, γαλλικά: Ville de Paix, πορτογαλικά: Cidade da Paz, δηλαδή «Πόλη της Ειρήνης»),[1] πρώην Ογιάλα (Oyala), είναι πόλη στην Ισημερινή Γουινέα, η οποία χτίζεται για να αντικαταστήσει το Μαλάμπο ως εθνική πρωτεύουσα.[2][3] Ιδρύθηκε ως αστική περιοχή στο Βέλε-Νζας το 2015,[4] είναι τώρα η διοικητική έδρα του Ντζιμπλόχο, της νεότερης επαρχίας της Ισημερινής Γουινέας που δημιουργήθηκε το 2017 και βρίσκεται κοντά στην πόλη Μενγκομεγιέν.[5] Το 2017, η πόλη μετονομάστηκε επίσημα σε Ciudad de la Paz («Πόλη της Ειρήνης»).[6][7]
Η τοποθεσία της σχεδιασμένης πόλης επιλέχθηκε για την εύκολη πρόσβαση και το ήπιο κλίμα της. Βρίσκεται στην ηπειρωτική χώρα, σε αντίθεση με το Μαλάμπο, το οποίο βρίσκεται στο νησί Μπιόκο. Σχεδιάστηκε από το πορτογαλικό στούντιο αρχιτεκτονικής και αστικότητας FAT – Future Architecture Thinking. Προβλέπεται ότι θα έχει περίπου 200.000 κατοίκους,[8] ένα νέο κτίριο του Κοινοβουλίου, μια σειρά από προεδρικές επαύλεις και μια έκταση 8.150 εκταρίων. Η κατασκευή αυτής της νέας πρωτεύουσας έχει επικριθεί από την πολιτική αντιπολίτευση στον Πρόεδρο Τεοδόρο Ομπιάνγκ Νγκέμα Μπασόνγκο, την κινητήρια δύναμη πίσω από την πρωτοβουλία. Η κυβέρνηση της Ισημερινής Γουινέας άρχισε να μετακομίζει στην πόλη στις αρχές του 2017.[9]
Η Θιουδάδ ντε λα Παθ βρίσκεται κοντά στο κέντρο του Ρίο Μούνι, το ηπειρωτικό τμήμα της Ισημερινής Γουινέας. Βρίσκεται μεταξύ των πόλεων Μπάτα και Μονγκόμο, και 20 χλμ. από το Διεθνές Αεροδρόμιο «Πρόεδρος Ομπιάνγκ Νγκέμα». Η παροχή ρεύματος βασίζεται στο Φράγμα του Ντζιμπλόχο, δυναμικότητας 120 MW.[10]
Η Θιουδάδ ντε λα Παθ έχει τροπικό κλίμα που συνορεύει μεταξύ ενός κλίματος τροπικών μουσώνων και ενός κλίματος τροπικής σαβάνας. Έχει υψηλές συνολικές βροχοπτώσεις, κατά μέσο όρο 2.142 χιλ. το χρόνο, που υποστηρίζει τα καταπράσινα τροπικά δάση της περιοχής. Υπάρχει μια εκτεταμένη υγρή περίοδος, που εκτείνεται σε 10 μήνες το χρόνο από τον Σεπτέμβριο έως τον Ιούνιο, και μια σύντομη και ελαφρώς πιο δροσερή περίοδος ξηρασίας που καλύπτει τους υπόλοιπους 2 μήνες, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Οι θερμοκρασίες παραμένουν πολύ υψηλές καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους, αν και χαμηλότερες από ότι θα περίμενε κανείς σε άλλα μέρη με το ίδιο κλίμα, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη την εγγύτητά του στον ισημερινό.
Κλιματικά δεδομένα Θιουδάδ ντε λα Παθ | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Μήνας | Ιαν | Φεβ | Μάρ | Απρ | Μάι | Ιούν | Ιούλ | Αύγ | Σεπ | Οκτ | Νοε | Δεκ | Έτος |
Μέση Μέγιστη °C (°F) | 27.7 | 28.2 | 28.4 | 28.2 | 27.8 | 26.4 | 25.2 | 25.6 | 26.3 | 26.9 | 26.9 | 27.1 | 27,1 |
Μέση Μηνιαία °C (°F) | 23.1 | 23.2 | 23.2 | 23.3 | 23.1 | 22.2 | 21.1 | 21.2 | 21.9 | 22.3 | 22.4 | 22.9 | 22,5 |
Μέση Ελάχιστη °C (°F) | 18.5 | 18.3 | 18.1 | 18.4 | 18.4 | 18.0 | 17.0 | 16.9 | 17.6 | 17.8 | 17.9 | 18.7 | 18,0 |
Βροχόπτωση mm (ίντσες) | 89 | 181 | 228 | 270 | 240 | 125 | 14 | 37 | 233 | 352 | 254 (10) |
119 | 2,142 |
Πηγή: Climate-Data.org |
Στη μέση του μη ανεπτυγμένου δάσους, η κυβέρνηση σχεδιάζει να χτίσει μια νέα πόλη ως μελλοντική έδρα της κυβέρνησης.[8][11] Θα είναι το αρχηγείο του προέδρου, της κυβέρνησης, της διοίκησης, της αστυνομίας και της στρατιωτικής ηγεσίας[11] και θα αντικαταστήσει τη σημερινή πρωτεύουσα, Μαλάμπο. Η πόλη σχεδιάζεται για να φιλοξενήσει 160.000–200.000 κατοίκους, που θα ζουν σε μια περιοχή 81,5 χλμ2. Αυτό αντιστοιχεί περίπου στο ένα τέταρτο του πληθυσμού της Ισημερινής Γουινέας.
Ένα γήπεδο γκολφ, ένα πανεπιστήμιο και ένα πολυτελές ξενοδοχείο ολοκληρώθηκαν το 2013 και ένας αυτοκινητόδρομος με έξι λωρίδες έχει σχεδόν ολοκληρωθεί.[11] Στον σχεδιασμό είναι κυβερνητικά κτίρια, μια οικονομική περιοχή και κατοικημένες περιοχές. Τρεις γέφυρες και αυτοκινητόδρομοι έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται υπό κατασκευή. Θα υπάρξει σύνδεση μεταξύ της πόλης και του νέου αεροδρομίου στο Μενγκομεγιέν (το σπίτι του προέδρου). Η στρατηγική σημασία του λιμανιού της Μπάτα θα αναπτυχθεί για τη γειτονική Γκαμπόν και την Κεντρική Αφρική. Για τους αυτοκινητόδρομους, τεράστιες εκτάσεις δάσους καθαρίστηκαν και δρόμοι διαλύθηκαν. Το Πορτογαλικό Εμπορικό Επιμελητήριο ανέφερε ότι η πόλη πρέπει να χρησιμοποιεί ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να είναι βιώσιμη.
Η χρηματοδότηση παρέχεται μέσω του Πορτογαλικού Εμπορικού Επιμελητηρίου. Τα σχέδια προέρχονται από πορτογαλικό αρχιτεκτονικό γραφείο.[12] Η πόλη ήταν προγραμματισμένο να ολοκληρωθεί το 2020,[11] αλλά έχει καθυστερήσει λόγω οικονομικών προβλημάτων.[13] Οι κατασκευαστικές εργασίες υποστηρίζονται από την Κίνα, την Πολωνία, τη Βραζιλία και τη Βόρεια Κορέα.[11] Η κατασκευή αντιμετωπίζει καθυστερήσεις όπως, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες αναφορές, όταν ο Πρόεδρος Ομπιάνγκ διέταξε να μετακινηθεί ένα κτίριο επειδή δεν του άρεσε η θέα.[11] Επιπλέον, όλα τα υλικά εισάγονται.[11]