Θρεόζη

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|21|02|2025}}
Θρεόζη
Γενικά
Όνομα IUPAC 2S,3R,4-τριυδροξυβουτανάλη (D)
2R,3S,4-τριυδροξυβουτανάλη (L)
Άλλες ονομασίες Θρεόζη
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος C4H8O4
Μοριακή μάζα 120,042259 amu
Σύντομος
συντακτικός τύπος		 HOCH2CH(OH)CH(OH)CHO
Αριθμός CAS 95-43-2 (D)
95-44-3 (L)
SMILES O=C[C@@H](O)[C@H](O)CO (D) (D)
OC[C@H](O)[C@@H](O)C=Ο (L))
PubChem CID 439665 (D)
ChemSpider ID 388736
Ισομέρεια
Ισομερή θέσης 16 (σταθερά)
Οπτικά ισομερή 4
Φυσικές ιδιότητες
Διαλυτότητα
στο νερό		 Πολύ διαλυτή
Εμφάνιση σιρόπι
Χημικές ιδιότητες
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Η θρεόζη (σε δύο (2) οπτικά ισομερή αντιπροσωπεύει τα δύο (2) από τα τέσσερα (4) συνολικά στερεοϊσομερή της 2,3,4-τριυδροξυβουτανάλης και είναι μια αλδόζη με τέσσερα (4) άτομα άνθρακα, δηλαδή μια τετρόζη. Για την ακρίβεια, μόνο το D-ισομερές της, δηλαδή η 2S,3R,4-τριυδροξυβουτανάλη, είναι φυσικό.

Οξειδοαναγωγική συμπεριφορά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την οξείδωση της θρεόζης, για παράδειγμα με νιτρικό οξύ (HNO3), σχηματίζεται ταρταρικό οξύ. Κατά την αναγωγή της, για παράδειγμα με νατριοβοριοϋδρίδιο (NaBH4 ), παράγεται θρεϊτόλη.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  • Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  • SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  • Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
  • Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.