Ιάκωβος Α΄ Μπαρότσι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Θάνατος | 1245 |
Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης έμπορος |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Ανδρέας Βαρότσι |
Ο Ιάκωβος Α΄ Μπαρότσι, εξελληνισμένα Βαρότσης (ιταλ.: Iacopo ή Jacopo I Barozzi, απεβ. π. 1245), ήταν Βενετός ευγενής και αξιωματούχος. Υπηρέτησε ως δούκας της Κάντια για τη Βενετική Δημοκρατία.
Ο Μπαρότσι γεννήθηκε στη Βενετία, στην ενορία του Σαν Μοϊζέ. [1] Ξεκινώντας με τον Kαρλ Χοπφ τον 19ο αι., αρκετοί σύγχρονοι ιστορικοί υποστήριξαν, ότι στον απόηχο της Δ΄ Σταυροφορίας, ο Ιάκωβος κατέλαβε τα νησιά του Αιγαίου Σαντορίνη και Θηρασία, κυβερνώντας τα ως κύριός τους μέχρι το τέλος του π. 1245, όταν τον διαδέχθηκε ο γιος του, Ανδρέας. [1] Αυτό διαψεύστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν αποδείχθηκε ότι η κυριαρχία των Μπαρότσι στη Σαντορίνη μπορεί να τεκμηριωθεί μόνο από τις αρχές του 14ου αι. και μετά, με τον εγγονό του Ιάκωβο Β΄. [2] [3] [4]
Ο Iacopo ήταν εγγεγραμμένος στο Μεγάλο Συμβούλιο, ήταν πρεσβευτής του Βασάνου.[5] Το 1238 ο Ιάκωβος μαζί με τον Ρομέο Κουερίνι σύναψαν μία συνθήκη με τον αλ-Καμίλ, τον ανιψιό του Σαλαντίν, που όριζε την κατασκευή μίας αποθήκης (fondaco) για εμπορικές ανταλλαγές και την αμοιβαία απαγόρευση των πειρατικών πράξεων μεταξύ τους. [6] Είχε μία οικία στην Τύρο το 1243.[5]
Από το 1244 έως το 1245 υπηρέτησε στο ανώτατο διοικητικό αξίωμα του δούκα της Κάντιας, στη Βενετική αποικία της Κρήτης. [1] Τελευταία μαρτυρείται περί το 1245, και πιθανότατα απεβίωσε εκείνη την εποχή.[1]