Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ιάκωβος της Σεγόβια | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jaime de Borbón y Battenberg (Ισπανικά) |
Γέννηση | 23 Ιουνίου 1908[1][2][3] Βασιλικό Ανάκτορο της Λα Γκράνχα δε Σαν Ιλδεφόνσο |
Θάνατος | 20 Μαρτίου 1975[1][2][3] Σανκτ Γκάλεν |
Αιτία θανάτου | πτώση από ύψος |
Τόπος ταφής | Πάνθεον των Ινφάντων |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Emmanuelle de Dampierre (από 1935)[4] Charlotte Tiedemann (από 1949)[4] |
Τέκνα | Αλφόνσος των Βουρβόνων Γκονθάλο των Βουρβόνων[5] |
Γονείς | Αλφόνσος ΙΓ΄ της Ισπανίας και Βικτώρια Ευγενία του Μπάττενμπεργκ |
Αδέλφια | Αλφόνσο των Αστουριών (μεγαλύτερος αδελφός) Βεατρίκη της Ισπανίας (νεότερη αδελφή) Μαρία Χριστίνα της Ισπανίας (νεότερη αδελφή) Χουάν, κόμης της Βαρκελώνης (νεότερος αδερφός) Γονθάλο των Βουρβόνων-Ισπανίας (νεότερος αδερφός) |
Οικογένεια | Οίκος των Βουρβόνων |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής |
Θυρεός | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χάιμε (Ιάκωβος), ισπαν. Jaime (23 Ιουνίου 1908 - 20 Μαρτίου 1975) από τον Οίκο των Βουρβόνων-Ισπανίας ήταν δούκας της Σεγόβια και του Ανζού. Από τον 1941 έγινε διεκδικητής του Γαλλικού Στέμματος από την πλευρά των Νομιμοφρόνων ως Ερρίκος ΣΤ΄. Στον τίτλο τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Αλφόνσος των Βουρβόνων (1936-1989) ως Αλφόνσος Β΄.
Ήταν γιος του Αλφόνσου ΙΓ΄ της Ισπανίας και της Βικτωρίας-Ευγενίας της Έσσης-Μπάττενμπερκ, κόρης του Ερρίκου πρίγκιπα του Μπάττενμπερκ.
Έμεινε κωφός, ως αποτέλεσμα εγχείρησης κατά την παιδική του ηλικία, γι' αυτό το 1933 παραιτήθηκε από διάδοχος του Ισπανικού θρόνου, ο ίδιος και οι απόγονοί του. Ο Αλφόνσος ΙΓ΄ του έδωσε τον τίτλο του δούκα της Σεγκόβια. Το 1941 απεβίωσε ο πατέρας του και ο Ιάκωβος τον κληρονόμησε στη διεκδίκηση του βασιλείου της Γαλλίας και έλαβε τον τίτλο του δούκα του Ανζού. Οι Νομιμόφρονες της Γαλλίας τον αναγνωρίζουν ως Ερρίκο (ΣΤ΄) της Γαλλίας.
Το 1921 έγινε ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος. Το 1925 έγινε ιππότης του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ και του Τάγματος της Ισαβέλλας Α΄.
Νυμφεύτηκε πρώτα το 1935 την Εμμανουέλα ντε Νταμπιέρ, κόρη του Ροζέ δούκα του Σαν Λορέντσο Νουόβο και είχε τέκνα:
Διαζεύχθηκαν το 1947 και το 1949 νυμφεύτηκε την τραγουδίστρια Σαρλότ-Λουίζ-Ωγκύστ Τήντεμαν. Δεν απέκτησαν απογόνους. Ο δεύτερος γάμος του αναγνωρίζεται στην Ιταλία, αλλά όχι στην Ισπανία, την Καθολική Εκκλησία και τους Γάλλους Νομιμόφρονες.
8. Φραγκίσκος δε Ασίς, δούκας του Κάδιθ | |||||||||||||
4. Αλφόνσος ΙΒ΄ της Ισπανίας | |||||||||||||
9. Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας | |||||||||||||
2. Αλφόνσος ΙΓ΄ της Ισπανίας | |||||||||||||
10. Κάρολος Φερδινάνδος της Αυστρίας | |||||||||||||
5. Μαρία Χριστίνα της Αυστρίας | |||||||||||||
11. Ελισάβετ Φραγκίσκη της Αυστρίας | |||||||||||||
1. Ιάκωβος, δούκας της Σεγκόβια & του Ανζού | |||||||||||||
12. Αλέξανδρος της Έσσης | |||||||||||||
6. Ερρίκος του Μπάττενμπεργκ | |||||||||||||
13. Ιουλία, κόμισσα του Χάουκε | |||||||||||||
3. Βικτώρια Ευγενία του Μπάττενμπεργκ | |||||||||||||
14. Αλβέρτος της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα | |||||||||||||
7. Βεατρίκη του Ηνωμένου Βασιλείου | |||||||||||||
15. Βασίλισσα Βικτώρια | |||||||||||||