Συντεταγμένες: 31°49′13.0″N 35°30′6.7″E / 31.820278°N 35.501861°E
Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη | |
---|---|
Είδος | μοναστήρι |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 31°49′13″N 35°30′7″E |
Θρησκευτική υπαγωγή | Πατριαρχείο Ιεροσολύμων |
Διοικητική υπαγωγή | Κυβερνείο Ιεριχούς |
Χώρα | Κράτος της Παλαιστίνης |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Η Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη είναι ένα από τα παλαιότερα Ελληνικά Ορθόδοξα μοναστήρια της Παλαιστίνης[1]. Ανήκει στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.[2] Στην Αραβική γλώσσα ονομάζεται Deir Hajla (αραβικά: دير حجلة ), που σημαίνει Μοναστήρι της Πέρδικας.[2][3]
Η Ιερά Μονή Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη βρίσκεται στη Δυτική Όχθη, ανατολικά της Ιεριχούς. Πιο συγκεκριμένα, βρίσκεται περίπου 6 χλμ. βόρεια από τη Νεκρά θάλασσα και 3.5 χλμ. δυτικά από τον Ιορδάνη Ποταμό. Βρίσκεται, επίσης, περίπου τετρακόσια μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Μεσογείου Θαλάσσης.[3][4] Είναι μία πραγματική όαση, μέσα στην απέραντη έκταση της ερήμου του Ιορδάνη.[5] Η έρημος του Ιορδάνη είναι ένα κομμάτι της Ιουδαϊκής ερήμου, νοτιοανατολικά της Ιεριχούς. Εκτός από τον Ιορδάνη ποταμό, υπάρχουν τέσσερις ακόμα πηγές ύδατος στην έρημο. Η μεγαλύτερη και πιο κοντινή πηγή στο μοναστήρι ονομάζεται 'Ein Hajla, που σημαίνει Άνοιξη της Πέρδικας. Το συγκεκριμένο μοναστήρι βρίσκεται στην περιοχή Al-Maghtas, η οποία αποτελεί την παραδοσιακή τοποθεσία στην οποία βαπτίστηκε ο Ιησούς.[6]
Η σημερινή ονομασία της Ιεράς Μονής Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτη οφείλεται στο όνομα του ιδρυτή και ηγουμένου της κατά τον 5ο αιώνα.[2][3]
Η Ιερά Μονή του Αγίου Γερασίμου, χτίστηκε το 455 μ.Χ. από τον ίδιο τον Άγιο.[3] Το 614 μ.Χ., με την εισβολή των Περσών, το μοναστήρι καταστράφηκε. Ξανά χτίστηκε, όμως, τον 9ο αιώνα από αναχωρητές της ερήμου. Εικάζεται πως χτίστηκε κοντά ή στο ίδιο σημείο που βρισκόταν η «Μονή Καλαμώνος». Πρόκειται για το παλαιότερο μοναστήρι της Παλαιστίνης, το οποίο ιδρύθηκε την εποχή που έζησε η Αγία Ελένη. Ο Άγιος Σάββας είναι μία από τις πολλές μονές της Λαύρας του Καλαμώνος. Μέχρι και τον 12ο αιώνα, υπολογίζεται ότι καταστράφηκε και επισκευάστηκε αρκετές φορές. Έπειτα από το σεισμό του 1837 μ.Χ., το μοναστήρι ανοικοδομήθηκε για μία ακόμη φορά το 1885 μ.Χ.[2][7] Η περιοχή, όμως, ήταν άγονη και επικίνδυνη, χωρίς νερό και πρόσβαση σε δρόμο. Έτσι, το μοναστήρι σταδιακά ερήμωσε.[8]
Σήμερα, το μοναστήρι περιβάλλεται από ψηλά τείχη και μία εντυπωσιακή σιδερένια είσοδο. Καθώς εισέρχεται κανείς στο χώρο του μοναστηριού, στα αριστερά βλέπει τη μικρή εκκλησία, η οποία είναι αφιερωμένη στην Αγία Οικογένεια. Σε αυτή τη σπηλιά, σύμφωνα με την παράδοση, πιστεύεται ότι η Παναγία, με τον Ιωσήφ και το Χριστό βρέφος, έμειναν για ένα βράδυ, αφού κατέφυγαν στην Αίγυπτο, για να κρυφτούν και να αποφύγουν τη σφαγή που είχε διατάξει ο Ηρώδης. Η σπηλιά αυτή ήταν λημέρι ενός αρχιληστή, ο οποίος προστάτευσε την Αγία Οικογένεια. Εκείνο το βράδυ, η Παναγία έλουσε το Χριστό με λίγο νερό. Όσο περίσσεψε το χρησιμοποίησε η γυναίκα του ληστή, για να λούσει το άρρωστο παιδί της. Το παιδί αυτό αμέσως θεραπεύτηκε. Εικάζεται πως το συγκεκριμένο αγόρι ήταν ο ληστής που σταυρώθηκε δεξιά από το Χριστό. Η Εκκλησία αυτή ονομάζεται και Μονή της Πέρδικας. Έλαβε τη συγκεκριμένη ονομασία από την απαράμιλλη ομορφιά που διέκρινε την Παναγία. Στο βάθος της σπηλιάς, απεικονίζεται η εικόνα της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας.[1][2][9]
Πάνω από τη μικρή αυτή Εκκλησία της Πέρδικας, είναι χτισμένη μία τρίκλιτη Εκκλησία. Το κάθε κλίτος - παρεκκλήσι - είναι αφιερωμένο σε έναν Άγιο και κοσμείται από τοιχογραφίες και ψηφιδωτά.[1][8]
Τα τελευταία σαράντα τρία χρόνια, ηγούμενος της μονής είναι ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Ταβουλαρέας.[4] Το 1974 επισκέφθηκε την εγκαταλελειμμένη μονή και παρέμεινε σε αυτή. Σήμερα, έχει πλέον φροντίσει για την ανακαίνιση της μονής, την προσθήκη κτιρίων φιλοξενίας, καθώς και την πνευματική καλλιέργεια που λαμβάνουν χιλιάδες προσκυνητές της μονής από διάφορα μέρη του κόσμου. Έχει καλλιεργήσει 180 στρέμματα με δέντρα, λουλούδια και διαφόρων ειδών φυτά και έχει φροντίσει να φέρει νερό από απόσταση τριών χιλιομέτρων. Στο ισόγειο του μοναστηριού, εκτός από το Ναό της Πέρδικας, βρίσκεται επίσης μια τραπεζαρία καθώς και μια μικρή έκθεση, όπου πωλούνται διαφόρων ειδών εργόχειρα. Στην αυλή του ισογείου υπάρχουν πολλά δέντρα, λουλούδια αλλά και το άγαλμα του λιονταριού, του πιστού υπηρέτη του Αγίου Γερασίμου. Στον πρώτο όροφο, εκτός από την τρίκλιτη Εκκλησία του Αγίου Γερασίμου, βρίσκονται τα κελιά των μοναχών, το αρχονταρίκι και η κουζίνα. Ο δεύτερος όροφος αποτελείται από το κελί του Ηγουμένου και τρία ακόμη δωμάτια. Στο καμπαναριό του ναού βρίσκονται η Ελληνική σημαία και η σημαία του Πανάγιου Τάφου. Κατά την επίσκεψη προσκυνητών, τηρείται ένα έθιμο να χτυπούν οι καμπάνες της Μονής χαρμόσυνα, ώστε να τους καλωσορίσει, αλλά και να τους αποχαιρετήσει.[8]
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα Μοναστήρι της Ορθόδοξης Εκκλησίας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |