Η Ιζαμπέλλα Αντρεΐνι, που γεννήθηκε ως Ιζαμπέλλα Κανάλι (ιταλ.Isabella Andreini / Isabella Canali, 1562 – 11 Ιουνίου1604)[6], γνωστή και ως Ιζαμπέλλα της Πάδοβας (Isabella Da Padova) ήταν Ιταλίδα ηθοποιός και ποιήτρια.[7]
Γεννήθηκε στην Πάδοβα από Βενετούς γονείς και πρωτοεμφανίσθηκε στη σκηνή το 1576, εντασσόμενη στον περιοδεύοντα θίασο Ι Τζελόζι (= «Οι Ζηλιάρηδες»). Το 1578 παντρεύτηκε τον επίσης ηθοποιό Φραντσέσκο Αντρεΐνι. Η Ιζαμπέλλα διακρίθηκε για το ταλέντο της ιδιαιτέρως στην απόδοση ρόλων ερωτευμένων γυναικών. Υπήρξε μία από τις γυναίκες που πρώτες εισήγαγαν τον αυτοσχεδιασμό στο θέατρο, τον οποίο ανέπτυξε και στον οποίο διέπρεψε, δίνοντας αυθορμητισμό στους ρόλους της.[8][9]. Ο χαρακτήρας «Ισαβέλλα» της κομέντια ντελ άρτε ονομάσθηκε έτσι για την Ιζαμπέλλα Αντρεΐνι.[10]
Η Ιζαμπέλλα Αντρεΐνι πέθανε κοντά στη Λυών σε ηλικία 42 ετών, επιστρέφοντας σε κατάσταση προχωρημένης εγκυμοσύνης του όγδοου παιδιού της από τη Γαλλία στην Ιταλία με τον θίασό της, όταν απέβαλε. Της έγινε κρατική κηδεία και κατόπιν κατασκευάστηκαν αναμνηστικά μετάλλια με τη μία πλευρά να αναπαριστά την ηθοποιό ως ισχυρή Ρωμαία ηγέτιδα και την άλλη να αναπαριστά τη Ρωμαία θεά Φήμη, με τις λέξεις aeterna fama (= «αιώνια δόξα»).
Η Αντρεΐνι, πέρα από σονέτα της που δημοσιεύθηκαν σε ιταλικές ανθολογίες από το 1587, εξέδωσε και δύο ποιητικά βιβλία όσο ζούσε, τα εξής:
Mirtilla, βουκολικό δράμα με κάποια φεμινιστικά στοιχεία (Βερόνα 1588)
Rime, ποιητική συλλογή με 359 ποιήματα (Μιλάνο 1601 στην ιταλική και σε γαλλική μετάφραση το 1603 με την ευκαιρία της περιοδείας του θιάσου της στη Γαλλία)
Μετά τον θάνατό της εκδόθηκαν τα εξής:
Rime..., Parte seconda (1605)
Lettere di Isabella Andreini padovana comica gelosa, συλλογή φανταστικής αλληλογραφίας σχετικώς με την προσωπική ζωή της και την τέχνη γενικώς, κείμενα που μπορούν να ερμηνευθούν ως μονόλογοι επί σκηνής (1607).[11]
Fragmenti de alcune scritture, συλλογή αυτοσχέδιων διαλόγων («κοντράστι») από χαρακτήρες της ηθοποιού, συγκεντρωμένες από τον σύζυγό της (1617).[12]
↑McGill, Kathleen (1991). «Women and Performance: The Development of Improvisation by the Sixteenth-Century Commedia dell'Arte». Theatre Journal43 (1): 59-69. doi:10.2307/3207950.
↑Bosi, Kathryn (2003). «Accolades for an actress: on some literary and musical tributes for Isabella Andreini». Recercare15: 73-117. ISSN1120-5741.