Η Ιζόλδη ήταν μυθική Ιρλανδή πριγκίπισσα των μεσαιωνικών χρόνων. Ήταν ξανθή, αιθέρια, ένα φωτεινό πρόσωπο όπως αναφέρεται. Ήταν ακόμη "άσπρη όπως το κρίνο". Όπως αναφέρεται στο δοκίμιο "Τριστάνος και Ιζόλδη" (αγγ. Tristan et Iseult/Isolte), υποχρεώθηκε να παντρευτεί ένα ξένο, όπως άλλωστε συνηθιζόταν τις εποχές εκείνες για την αριστοκρατία, τον βασιλιά της Κορνουάλης. Εκείνη αντιστάθηκε όσο μπορούσε. Πηγαίνοντας με το καράβι στην Κορνουάλη μαζί με τον Τριστάνο και τη μητέρα της που ήταν μάγισσα, η τελευταία ετοίμασε φίλτρο για την κόρη της προκειμένου να δεχτεί το μελλοντικό της σύζυγο. Όμως η Ιζόλδη ερωτεύεται τον ιππότη του, Τριστάνο, καθώς ήπιαν και οι δυο αυτό το φίλτρο. Στο γάμο δεν δέχεται τον Μαρκ τον βασιλιά, όλοι θυμώνουν στο παλάτι καθώς το σκάει μαζί με τον αγαπημένο της για δυο χρόνια. Όπως και ο Τριστάνος θα είναι ανεπιθύμητοι πια στο παλάτι σε περίπτωση που θελήσουν να επιστρέψουν. Η ιστόρία της Ιζόλδης μοιάζει με εκείνη της Ιουλιέττας στο "Ρωμαίος και Ιουλιέττα" (αγγ. Romeo and Juliette) διότι ελευθερώνεται και σώζεται από τον αγαπημένο της ιππότη δυο φορές.[1][2]
Δεν είναι βέβαιο από που προέρχεται το όνομα Ιζόλδη, όμως υπάρχουν κάποιες αναφορές για κέλτικες ρίζες. Είναι πιθανό ότι προέρχεται ολοκληρωτικά από γερμανικές λέξεις, όπως υποθετικά είναι το όνομα Ishild που προέρχεται από τις λέξεις "ice, iron" ( πάγος, σίδερο) και το "hild" που σημαίνει μάχη. Η πιο γνωστή με το όνομα αυτό είναι όπως αναφέρθηκε η Ιζόλδη η ξανθή που ήταν ερωτευμένη με τον Τριστάνο. Η ιστορία αναβίωσε τον 19ο αιώνα με την όπερα του Ρίχαρντ Βάγκνερ.[2]