Ινάρι Όκαμι

Το Ινάρι και τα πνεύματα αλεπούδες του βοηθούν το σιδηρουργό Μουνέτσικα να σφυρηλατήσει τη λεπίδα κογκιτσούνε-μάρου (Μικρή Αλεπού) στα τέλη του 10ου αιώνα. Αυτός ο μύθος είναι το θέμα του δράματος Νο, Σάντζο Κοκάτζι.

Το Ινάρι Όκαμι (稲荷大神, επίσης Οϊνάρι) είναι το ιαπωνικό κάμι των αλεπούδων, της γονιμότητας, του ρυζιού, του τσαϊού και του σάκε, της γεωργίας και της βιομηχανίας, της γενικής ευημερίας και της κοσμικής επιτυχίας και ένα από τα κυριότερα κάμι του Σιντοϊσμού. Στην πρώιμη Ιαπωνία, το Ινάρι ήταν επίσης ο προστάτης των ξιφουργών και των εμπόρων. Αντιπροσωπεύεται ως αρσενικό, θηλυκό ή ανδρόγυνο, το Ινάρι μερικές φορές θεωρείται ως μια συλλογή τριών ή πέντε ατομικών κάμι. Το Ινάρι φαίνεται να λατρευόταν από τότε που ιδρύθηκε ένα ιερό στο όρος Ινάρι το 711 μ.Χ., αν και μερικοί μελετητές πιστεύουν ότι η λατρεία άρχισε στα τέλη του 5ου αιώνα.

Από τον 16ο αιώνα το Ινάρι είχε γίνει ο προστάτης των σιδηρουργών και των πολεμιστών και η λατρεία του Ινάρι εξαπλώθηκε στην Ιαπωνία κατά την περίοδο Έντο. Το Ινάρι είναι δημοφιλής φιγούρα στις Σιντοϊστικές και Βουδιστικές πεποιθήσεις στην Ιαπωνία. Περισσότερο από το ένα τρίτο (32.000) των Σιντοϊστικών ιερών στην Ιαπωνία είναι αφιερωμένα στο Ινάρι. Οι σύγχρονες εταιρείες, όπως η εταιρεία καλλυντικών Shiseido, εξακολουθούν να τιμούν το Ινάρι ως προστάτη κάμι, με ιερά πάνω στα κεντρικά της εταιρίας τους.^[1]

Οι αλεπούδες του Ινάρι, ή αλλιώς κιτσούνε, είναι καθαρά λευκά και δρουν ως αγγελιοφόροι του.

Παραπομπές

1. Reader, Ian (2008). Simple Guides: Shinto. Kuperard. σελίδες 20, 69. ISBN 1-85733-433-7. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Inari (deity) στο Wikimedia Commons
• Ιερό Ταματσουκούρι Ινάρι