Ισπανική Συνομοσπονδία Αυτόνομων Ακροδεξιών Ομάδων

Ισπανική Συνομοσπονδία Αυτόνομων Ακροδεξιών Ομάδων (CEDA)
ΠρόεδροςJosé María Gil-Robles y Quiñones
Ίδρυση4 Μαρτίου 1933
ΔιάλυσηΑπρίλιος 1937
ΈδραΙσπανία, Μαδρίτη
ΙδεολογίαΕθνικισμός
Φασισμός
Ρωμαιοκαθολικισμός
Αντικομμουνισμός
Μοναρχισμός
Πολιτικό φάσμαακροδεξιά

Η Ισπανική Συνομοσπονδία Αυτόνομων Ακροδεξιών Ομάδων (Spanish: Confederación Española de Derechas Autónomas, CEDA) ήταν ένα Ισπανικό πολιτικό κόμμα κατά την διάρκεια της δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας.[1][1] Ήταν μια ρωμαιοκαθολική συντηρητική δύναμη και ο πολιτικός κληρονόμος του λαϊκού "Acción Popular" του Ángel Herrera Oria. Η "CEDA" είδε τον εαυτό της ως αμυντικό οργανισμό, που δημιουργήθηκε για να προστατεύσει τη Θρησκεία, την οικογένεια και την Ιδιοκτησία.[2] Η CEDA διεξήγαγε συγκεντρώσεις του φασιστικού τύπου και ισχυρίστηκε ότι θα μπορούσε να οδηγήσει "(παρόμοια με το ιταλικό φασιστικό κόμμα στη Ρώμη) προς την κατάληψη της εξουσίας.[3] Εξέδιδε την εφημερίδα "El Debate".

Η CEDA υποστήριξε ότι υπερασπίζει την Ισπανία και τον « χριστιανικό πολιτισμό» από τον Μαρξισμό και ισχυρίστηκε ότι η πολιτική ατμόσφαιρα στην Ισπανία είχε καταστήσει την πολιτική, υπόθεση μαρξισμού εναντίον του αντιμαρξισμού.[4] Με την εμφάνιση της ανόδου του ναζιστικού κόμματος στην εξουσία στη Γερμανία, η CEDA ευθυγραμμίστηκε με παρόμοιες προπαγανδιστικές εκδηλώσεις με τους Ναζί, συμπεριλαμβανομένης της πατρίδας και την ιεραρχίας. Ο ηγέτης του κόμματος José María Gil-Robles είχε παρακολουθήσει τις συναθροίσεις του Ναζιστικού Κόμματος στη Νυρεμβέργη και επηρεάστηκε από αυτό, προχωρώντας στη δημιουργία ενός ενιαίου αντιμαρξιστικού και αντεπαναστατικού μετώπου στην Ισπανία.[5] [6]

Η CEDA απέτυχε να κερδίσει τις εκλογές από το 1933 έως το 1936 και είχε ως αποτέλεσμα την μη υποστήριξη της συντηρητικής δεξιάς από αυτήν και τη στροφή της προς τον φιλοπόλεμο και βασιλόφρονα Αλφονσιστή, ηγέτη José Calvo Sotelo. Στη συνέχεια, η CEDA εγκατέλειψε τη μετριοπάθεια και άρχισε να παρέχει στήριξη σε όσους ήταν αφοσιωμένοι στη βία κατά της δημοκρατίας, συμπεριλαμβανομένου, στον αρχικό ηγέτη του στρατιωτικού πραξικοπήματος ενάντια στη δημοκρατία, Στρατηγό Εμίλιο Μόλα.[7] Στη συνέχεια, πολλοί από τους υποστηρικτές του νεανικού κινήματος της CEDA, "Juventudes de Acción Popular" (JAP, «Νεολαία για Λαϊκή Δράση») άρχισαν να μαζεύουν μαζικά για να ενταχθούν στην "Falange Española de las Juntas de Offensiva Nacional Sindicalista" ή αλλιώς στην «Φάλαγγα (Ισπανία)».[7] [8]

Πολλοί από τους υποστηρικτές του κόμματος χαιρέτισαν το στρατιωτικό πραξικόπημα το καλοκαίρι του 1936 που οδήγησε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο και πολλοί από αυτούς εντάχθηκαν στο Εθνικό Κίνημα του Φρανθίσκο Φράνκο. Τον Απρίλιο του 1937, η CEDA διαλύθηκε.[9]

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Blinkhorn, Martin (2002), Democracy and Civil War in Spain 1932-1939, Routledge, σελ. 15 
  2. ↑ Beevor, Antony (Ιουνίου 2006). The Battle for Spain: The Spanish Civil War 1936-1939Απαιτείται δωρεάν εγγραφή. Penguin Group. σελ. xxx. ISBN 978-0-14-303765-1. 
  3. ↑ Mary Vincent , Catholicism in the Second Spanish Republic, Chapter 9, p.202
  4. ↑ Paul Preston. The Spanish Civil War: Reaction, Revolution & Revenge. 3rd edition. W. W. New York, New York, USA: Norton & Company, Inc, 2007. 2006 Pp. 64.
  5. ↑ Paul Preston. The Spanish Civil War: Reaction, Revolution & Revenge. 3rd edition. W. W. New York, New York, USA: Norton & Company, Inc, 2007. 2006 Pp. 45, 69.
  6. ↑ Vincent, p.235
  7. ↑ 7,0 7,1 Paul Preston. The Spanish Civil War: Reaction, Revolution & Revenge. 3rd edition. W. W. New York, New York, USA: Norton & Company, Inc, 2007. 2006 Pp. 62.
  8. ↑ Preston (2006). pp. 82–83.
  9. ↑ Preston (2006). p. 89.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]