Ιωσίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 648 π.Χ. Ιερουσαλήμ |
Θάνατος | 609 π.Χ. Μεγιδδώ |
Αιτία θανάτου | πεσών σε μάχη |
Συνθήκες θανάτου | θάνατος στη μάχη |
Τόπος ταφής | Ιερουσαλήμ |
Εθνικότητα | Δώδεκα φυλές του Ισραήλ |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο του Ιούδα |
Θρησκεία | Γιαχβισμός[1] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Βιβλική Εβραϊκή Αραμαϊκή γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Hamutal Zebudah |
Τέκνα | Ιωακείμ[2] Σεδεκίας Ιωάχαζ[3] Johanan[4] Shallum |
Γονείς | Αμών[5] και Jedidah |
Οικογένεια | Οίκος του Δαβίδ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλιάς της Ιουδαίας[6] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιωσίας είναι πρόσωπο της Παλαιάς Διαθήκης και φέρεται ως γιος του Αμών. (Δ' Βασ. 21:26) Υπήρξε βασιλιάς του Ιούδα από το 639 μέχρι 608 π.Χ. όπου και φονεύθηκε στη Μεγιδδώ ή Μαγεδδή πολεμώντας κατά του Βασιλιά της Αιγύπτου (Φαραώ) Νεχώ Β'.[7]
Στο θρόνο ανήλθε μόλις σε ηλικία 8 ετών και η βασιλεία του διακρίθηκε από τη δρομολόγηση μιας σχολαστικής θρησκευτικής αναμόρφωσης μέσα από το πλήθος και την έκταση των μεταρρυθμίσεων τις οποίες και εφάρμοσε ως ηγεμόνας όταν ενηλικιώθηκε.[7]
Ο Ιωσίας θεωρείται ένας από τους καλύτερους Βασιλείς του Ιούδα εκτελώντας πλήρη θρησκευτική αναμόρφωση μεταξύ των οποίων επανέφερε την εορτή του Πάσχα που είχε εγκαταλειφθεί.[7] (Δ' Βασ. 23:21)
Στην εποχή του ανακαλύπτεται κάποιος παλαιός Νόμος, πιθανώς αντίγραφο του Δευτερονομίου, και η δημόσια ανάγνωσή του ακολουθείται με ανανέωση συμβολαίου - Διαθήκης (συμφωνίας) με τον Θεό και εκκαθάριση των δημόσιων χώρων από κάθε τι ειδωλολατρικό. Επίσης ιδιωτικά αδικήματα γρήγορα τακτοποιούνται.
Ο Ιωσίας φονεύθηκε σε μια ασήμαντη σύγκρουση με τον Φαραώ Νεχώ όταν προχωρούσε για να ενώσει τις δυνάμεις του με την Ασσυρία μετά την πτώση της Ασσυριακής πρωτεύουσας (Νινευή) στους Βαβυλώνιους. (Δ'Βασ. 23:28-30)[7]
Η διήγηση για το θάνατο του Ιωσία[8] (Β΄ Βασ.23:29) είναι περιορισμένη και σκοτεινή με συνέπεια να μην έχουμε σαφή εικόνα για τα πραγματικά γεγονότα. Αλλά και η παράλληλη διήγηση του Β΄ Χρον.35,20-24[9] αναφέρεται πράγματι σε μία μάχη, η οποία παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με μία άλλη που έγινε στη Ρεμμάθ Γαλαάδ[10] (Α΄ Βασ.22,34-37) και κατέληξε στον θάνατο του βασιλιά Αχαάβ. Ο δευτερονομιστής συγγραφέας στο Β΄ Βασιλέων καλύπτει με μία περίεργη σιωπή το τέλος του Ιωσία και προσπαθεί να το δικαιολογήσει θεολογικά επιρρίπτοντας τις ευθύνες στο Μανασσή.[8] (Β΄ Βασ.23,26) ΄Ομως ο Χρονικογράφος συνδέει το θάνατο του Ιωσία με το πραγματικό γεγονός της μάχης μεταξύ του Νεχώ και του Ιωσία, πράγμα που θεωρείται και ως το πλέον πιθανό. Τον θάνατό του θρήνησε ο Ιερεμίας.
Μετά από τον θάνατό του, στη θέση του Ιωσία ως βασιλιάς χρίστηκε ο γιος του Ιωάχαζ.