Κάρλος Έβια | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 21 Μαρτίου 1900 Αβάνα |
Θάνατος | 2 Απριλίου 1964 Λαντάνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Κούβα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
Σπουδές | United States Naval Academy |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Αυθεντικό Κόμμα |
Οικογένεια | |
Γονείς | Aurelio Hevia |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Πρόεδρος της Κούβας |
Ο Κάρλος Έβια ι Ρέγιες - Γκαβιλάν (ισπαν.Carlos Hevia y Reyes-Gavilan, 21 Μαρτίου 1900 – 2 Απριλίου 1964) ήταν Κουβανός πολιτικός και ο όγδοος πρόεδρος της Κούβας, με θητεία που διήρκεσε λιγότερες από τρεις ημέρες. Συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια της τρίτης εβδομάδας του έτους 1934 ο Έβια διετέλεσε πρόεδρος από τις 5:00 μ.μ. της Δευτέρας 15 Ιανουαρίου, μέχρι τις 1:20 π. μ. της Τρίτης 18 Ιανουαρίου [1] . Ο Κουβανός δικτάτορας Φουλχένσιο Μπατίστα είχε αναγκάσει τον προκάτοχο του Έβια Ραμόν Γκράου σε παραίτηση. Ο Έβια δεν ήταν αρεστός στους στρατιωτικούς κύκλους, και μέχρι την Τετάρτη, του ζητήθηκε να υποβάλλει και αυτός την παραίτησή του. Αντικαταστάθηκε από τον Μανουέλ Μάρκες Στέρλινγκ.
Ο Έβια ήταν υπουργός γεωργίας όταν εκδηλώθηκαν εξεγέρσεις στην Αβάνα ενάντια στον πρόεδρο Γκράου. Η δικτατορία απαίτησε την παραίτηση του Γκράου και έχρισε τον Έβια διάδοχό του. Ο Έβια αρχικά αρνήθηκε, εξαιτίας της αντίδρασης του όχλου. Μετά την άφιξη στρατιωτικής δύναμης 1000 αντρών για τη φύλαξη του προεδρικού μεγάρου, ο Έβια ανέλαβε τη θέση στις 5:00 μ.μ. της Δευτέρας [2]. Ο Έβια συναντήθηκε με τον αντίπαλο του Μπατίστα και ηγέτης της ένωσης, Κάρλος Μεντιέτα, νωρίς το πρωί της Τρίτης. Αν και επιθυμούσε τη στήριξη του Μεντιέτα, ο Έβια έφυγε από τη συνάντηση έχοντας αντιμετωπίσει την ουδέτερη στάση. Την ίδια μέρα πραγματοποιήθηκε η ορκωμοσία του από τον πεθερό του, δρ. Χουάν Φεδερίκο Έντελμαν, ο οποίος ήταν πρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας [3] και 21 κανονιοβολισμοί ρίχτηκαν από το φρούριο της ΑΒάνας μετά τη λήξη της τελετής. Την ίδια ώρα, οι εργατικές ενώσεις σχεδίαζαν απεργίες σε ολόκληρη τη χώρα [4]. Την Τετάρτη, ο Έβια αντιλήφθηκε την αδυναμία του να ματαιώσει τα σχέδια των Ηνωμένων ΕΘνών να αποχωρήσουν και αποφάσισε να παραιτηθεί το ίδιο απόγευμα. Περίπου 40 ώρες μετά την ορκωμοσία του, ο Έβια παραιτήθηκε νωρίς το πρωί της Πέμπτης. Εγκατέλειψε το προεδρικό μέγαρο στις 2:15 π.μ., δηλώνοντας «Επιστρέφω στα καλαμοχώραφα για να κόψω καλάμια» [5]
Ο Έβια, ο οποίος ήταν χειρουργός στο επάγγελμα, αποτέλεσε τον πρώτο Κουβανό που αποφοίτησε από τη Ναυτική Ακαδημία των ΗΠΑ στην Ανάπολη. Φοίτησε στην «Κλάση του 1919».
Αργότερα ήρθε σε ρήξη με τον Μπατίστα και προσχώρησε στο Παρτίδο Αουτέντικο αποτελώντας μία από τις σημαντικότερες μορφές του κόμματος. Διετέλεσε υπουργός εξωτερικών της χώρας από το 1948 έως το 1950, κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του Κάρλος Πρίο Σοκαρράς. Επιλέχτηκε ως ο επίσημος υποψήφιος πρόεδρος του κόμματός του για τις εκλογές του 1952. Ωστόσο, οι εκλογές αυτές, στις οποίες κύριοι αντίπαλοι του Έβια ήταν ο Ρομπέρτο Αγραμόντε και ο Φουλχένσιο Μπατίστα, ακυρώθηκαν μετά το πραξικόπημα του τελευταίου.
Εξορίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και στις αρχές τις δεκαετίας του 1960 συμμετείχε στις ομάδες που εναντιώνονταν στον Φιδέλ Κάστρο, ο οποίος το 1959 κατέκτησε την εξουσία, παραμερίζοντας τον Μπατίστα.
Ο πατέρας του ονομαζόταν Αουρέλιο Έβια και ήταν δικηγόρος, ενώ η μητέρα του Σάρα Λος Ρέγιες Γκαβιλάν. Παντρεύτηκε την Ελίσα Έντελμαν με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Αουρέλιο Κάρλος και τη Μαργαρίτα Έβια - Έντελμαν. Ο Έβια, που λειτουργούσε μία ιδιωτική ναυτική σχολή στο Μαϊάμι, πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 2 Απριλίου του 1964 [6]