Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Κάρλος Σάινθ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 12 Απριλίου 1962 Μαδρίτη |
Κατοικία | Ποθουέλο ντε Αλαρθόν[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
Σπουδές | Retamar IB World School[2][3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ραλίστας |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Κάρλος Σάινθ Jr |
Αδέλφια | Antonio Sainz |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Knight Grand Cross of the Order of Sports Merit (2001) Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Τάγματος Αθλητικής Αξίας (1994) d:Q62890145 (2010)[4][5] Ολυμπιακό Τάγμα (1997) Rally Hall of Fame (2012) Medal of youth, sports and community involvement (2008) FIA Hall of Fame (2018) Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστουρίας για τον αθλητισμό (2020) |
Ιστότοπος | |
www | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κάρλος Σάινθ Θεναμόρ (Ισπανικά: Carlos Sainz Cenamor, 12 Απριλίου 1962), γνωστός και με το ψευδώνυμο Ματαδόρ (Matador), είναι Ισπανός πρώην οδηγός αυτοκινήτων και παγκόσμιος πρωταθλητής.
Γεννήθηκε στις 12 Απριλίου του 1962 στη Μαδρίτη. Άρχισε να ασχολείται με τα ράλι το 1980. Τερμάτισε 2ος στο Ισπανικό Πρωτάθλημα Ράλι το 1986, ενώ ήρθε 1ος το 1987 και το 1988. Είναι υποστηρικτής της Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο γιος του, Κάρλος Σάινθ Τζούνιορ (γενν, 1/9/1994), συμμετέχει στη Φόρμουλα 1 με τη Φερράρι
Το 1987, η Ford, με όχημα της οποίας συμμετείχε στο Ισπανικό Πρωτάθλημα Ράλι, του έδωσε την ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο του στο WRC στο Ράλι Πορτογαλίας, από το οποίο εγκατέλειψε. Συμμετείχε σε άλλα 2 ράλι εκείνη τη χρονιά: Eκείνο της Κορσικής στη Γαλλία, που τερμάτισε 7ος και εκείνο της Μεγ. Βρετανίας, όπου τερμάτισε 8ος.
Παρέμεινε στη Ford για το 1988, με νέο συνοδηγό τον Luis Moya, με τον οποίο θα παρέμενε για 15 σεζόν. Συμμετείχε σε 5 ράλι, με καλύτερα αποτελέσματα δύο 5ες θέσεις σε Γαλλία και Ιταλία. Τελικά, τερμάτισε 11ος στο πρωτάθλημα, με 26 βαθμούς.
Τότε, η Ford, συμμετείχε με το Sierra, το οποίο ήταν πισωκίνητο, έχοντας έτσι μειονέκτημα σε σχέση με τους τετράτροχους αντιπάλους της, και δυσκολευόταν να κρατήσει τα νεαρά ταλέντα που είχε τότε, όπως τον Σάινθ αλλά και τον Ντιντιέ Οριόλ. Αμφότεροι αποχώρησαν για το 1989: Ο Οριόλ για την κυρίαρχη τότε Lancia, ενώ ο Σάινθ για την Toyota.
Όταν ο Σάινθ πήγε στην Toyota, το 1989, εκείνη ήταν αξιοσημείωτη μόνο στο Ράλι Σαφάρι, αφού τα Celica ήταν φτιαγμένα για Ράλι τύπου αντοχής. Αυτό όμως με το 1989 άλλαξε, χάρη στον Σάινθ αλλά και τον Φινλανδό Γιούχα Κάνκουνεν, που οδηγούσε το έτερο Celica. Ο Matador, σε σεζον 13 ράλι, συμμετείχε σε όλα τα Ευρωπαϊκά ράλι (8 το 1989) εκτός από εκείνο της Σουηδίας: Στα 4 πρώτα (Μόντε Κάρλο, Πορτογαλία, Γαλλία και Ελλάδα) εγκατέλειψε. Σε Φινλανδία και Ιταλία πήρε τα 2 πρώτα του βάθρα, τερματίζοντας 3ος και στις 2 περιπτώσεις, ενώ στο Ράλι Μεγ. Βρετανίας (το τελευταίο της χρονιάς), ήταν πρωτοπόρος μέχρι τις τελευταίες ειδικές διαδρομές, όταν αναπτύχθηκε ένα πρόβλημα, το οποίο τον έριξε 2ο.
Τερμάτισε τη χρονιά στην 8η θέση, με 39 βαθμούς.
Το 1990 συμμετείχε σε όλα τα Ράλι, εκτός από το Ράλι της Ακτής Ελεφαντοστού. Στα πρώτα 4 ράλι, τερμάτισε 2ος σε Μόντε Κάρλο και Γαλλία, 4ος στη Κένυα και εγκατέλειψε στην Πορτογαλία. Το 5ο ράλι, το Ράλι Ακρόπολις ήταν σημαντικό για τον Σάινθ, αφού πήρε την πρώτη του νίκη στο WRC. Μέχρι το τέλος της χρονιάς πήρε άλλες 3 νίκες, σε Νέα Ζηλανδία, Φινλανδία (όπου και έγραψε ιστορία ως ο 1ος μη Σκανδιναβός οδηγός που κερδίζει το συγκεκριμένο Ράλι) και Μεγ. Βρετανία (ο αριθμός νικών που πήρε το 90 ήταν ρεκόρ για την εποχή), τερμάτισε 2ος σε Αργεντινή και Αυστραλία και 3ος στην Ιταλία και έτσι πήρε το πρωτάθλημα οδηγών άνετα με 140 βαθμούς (ρεκόρ συγκομιδής βαθμών για την εποχή), 45 ολόκληρους βαθμούς μπροστά από τον Ντινιτέ Οριόλ της Lancia, ενώ η Toyota έχασε το πρωτάθλημα κατασκευαστών από τη Lancia για μόλις 6 βαθμούς.
Το 1991, ο Σάινθ συμμετείχε σε όλα τα ράλι εκτός από της Σουηδίας και της Ακτής Ελεφαντοστού. Η χρονιά ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, νικώντας στο Μόντε Κάρλο. Επίσης νίκησε σε Πορτογαλία και Γαλλία και εγκατέλειψε στην Κένυα προτού έρθει η ώρα για το Ράλι Ακρόπολις, στο οποίο όλα έδειχναν ότι θα κέρδιζε για 2η συνεχόμενη χρονιά, αλλά 1.6 χλμ. πριν το τέλος, έπαθε λάστιχο, που τον έριξε 2ο πίσω από τη Lancia του Γιούχα Κάνκουνεν. Στη συνέχεια, νίκησε σε Νέα Ζηλανδία και Αργεντινή, τερμάτισε 4ος στη Φινλανδία, ενώ στο Ράλι Αυστραλίας ένα ατύχημα τον άφησε προσωρινά με αυχενικό κολάρο. Στο Ράλι του Σανρεμό (Ιταλία), τερμάτισε 6ος, ενώ εγκατέλειψε στη Ισπανία, φτάνοντας στο τελευταίο Ράλι της χρονιάς, στη Μεγάλη Βρετανία μόλις 2 βαθμούς πίσω από τον Κάνκουνεν, ο οποίος νίκησε και το Ράλι και τον τίτλο, με τον Σάινθ 3ο στο Ράλι και 2ο στη βαθμολογία, 7 βαθμούς πίσω από τον Κάνκουνεν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αμφότεροι κατέρριψαν τα 2 ρεκόρ που είχε κάνει ο Σάινθ την προηγούμενη χρονιά: Το ρεκόρ νικών από ένα οδηγό σε μία σεζον (Σάινθ και Κάνκουνεν είχαν από 5 νίκες) αλλά και το ρεκόρ συγκομιδής βαθμών (150 βαθμούς ο Κάνκουνεν, 143 ο Σάινθ).
Για το 1992, η Toyota αντικατέστησε το Toyota Celica ST165 με το Celica ST185.
Χρονιά | Πρωτάθλημα | Αυτοκίνητο |
---|---|---|
1987 | Ισπανικό πρωτάθλημα Ράλι | Ford Sierra RS Cosworth |
1988 | Ισπανικό πρωτάθλημα Ράλι | Ford Sierra RS |
1990 | Πρωταθλητής Ασίας-Ειρηνικού | Toyota Celica GT-Four ST165 |
1990 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι πρωταθλητής | Toyota Celica GT-Four ST165 |
1991 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι 2ος | Toyota Celica GT-Four ST165 |
1992 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι πρωταθλητής | Toyota Celica Turbo 4WD ST185 |
1994 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι 2ος | Subaru Impreza 555 |
1995 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι 2ος | Subaru Impreza 555 |
1996 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι 3ος | Ford Escort Cosworth |
1997 | πρωταθλητής των πρωταθλητών | |
1998 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι 2ος | Toyota Corolla WRC |
2000 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι 3ος | Ford Focus WRC |
2002 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι 3ος | Ford Focus RS WRC 02 |
2003 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι 3ος | Citroën Xsara WRC |
2004 | Παγκόσμιο πρωτάθλημα Ράλι 4ος | Citroën Xsara WRC |
2007 | Παγκόσμιο κύπελλο ράλι κρος κάντρι της FIA | Volkswagen Race Touareg |
2010 | Ράλι Ντακάρ (αυτοκίνητα) Νικητής | Volkswagen Race Touareg |
2018 | Ράλι Ντακάρ (αυτοκίνητα) Νικητής | Peugeot |
Χρονιά | Θέση | Αυτοκίνητο |
---|---|---|
1987 | not rated | Ford Sierra RS Cosworth |
1988 | 10. | Ford Sierra RS Cosworth |
1989 | 8. | Toyota Celica GT4 |
1990 | 1. | Toyota Celica GT4 |
1991 | 2. | Toyota Celica GT4 |
1992 | 1. | Toyota Celica Turbo 4WD |
1993 | 8. | Lancia Delta Integrale |
1994 | 2. | Subaru Impreza |
1995 | 2. | Subaru Impreza |
1996 | 3. | Ford Escort |
1997 | 3. | Ford Escort WRC |
1998 | 2. | Toyota Corolla WRC |
1999 | 5. | Toyota Corolla WRC |
2000 | 3. | Ford Focus WRC |
2001 | 6. | Ford Focus WRC |
2002 | 3. | Ford Focus WRC |
2003 | 3. | Citroën Xsara WRC |
2004 | 4. | Citroën Xsara WRC |