Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Κάστρο του Μοντζουΐκ | |
---|---|
Είδος | κάστρο, Μνημείο ιστορικής κληρονομιάς της Ισπανίας[1] και κτήριο μουσείου |
Διεύθυνση | Carretera de Montjuïc, 66 |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°21′48″N 2°9′58″E |
Διοικητική υπαγωγή | Montjuïc |
Τοποθεσία | Sants-Montjuïc[1] |
Χώρα | Ισπανία[1] |
Έναρξη κατασκευής | 1641 |
Ένοικοι | Montjuic Military Museum |
Διαχειριστής | Montjuic Military Museum |
Προστασία | Κληρονομιά πολιτιστικού ενδιαφέροντος (από 1988)[1] και Πολιτιστικό Κεφάλαιο Εθνικού Ενδιαφέροντος |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Το Κάστρο του Μοντζουΐκ (καταλανικά: Castell de Montjuïc, ισπανικά: Castillo de Montjuïc) είναι παλαιό στρατιωτικό φρούριο, με τις καταβολές του να χρονολογούνται στο 1640, χτισμένο στην κορυφή του λόφου Μοντζουΐκ στην Βαρκελώνη της Καταλωνίας, στην Ισπανία. Σήμερα χρησιμοποιείται από τον Δήμο της Βαρκελώνης ως πολυχώρος εκδηλώσεων.
Η θεμέλιος λίθος της αρχικής οχυρωματικής κατασκευής τοποθετήθηκε το 1640. Έναν χρόνο αργότερα, τον Ιανουάριο του 1641, το φρούριο γνώρισε την πρώτη μάχη που έλαβε χώρα εμπρός στα τείχη του, στη διάρκεια της Καταλανικής Επανάστασης, το Πριγκιπάτο της Καταλωνίας αμφισβήτησε την ισπανική κυριαρχία. Κατόπιν σχετικής διαταγής του Βασιλιά της Ισπανίας, ο Πέδρο Φαγιάρδο, όντας επικεφαλής εκστρατευτικού σώματος 26.000 ανδρών, εξεστράτευσε με στόχο την καταστολή της εξέγερσης. Οι Ισπανοί επανέκτησαν τον έλεγχο ενώς αριθμού πόλεων, ωστόσο ηττήθηκαν στην Μάχη του Μοντζουΐκ από τους Καταλανούς επαναστάτες, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Φρανσέσκ ντε Ταμαρίτ.
Πενήντα χρόνια αργότερα, το 1694, ανεγέρθηκαν νέες επάλξεις και πολεμίστρες και το φρούριο μετατράπηκε σε κάστρο.
Ωστόσο, το παλαιό φρούριο κατεδαφίστηκε το 1751 από τον Ισπανό μηχανικό και αρχιτέκτονα Χουάν Μαρτίν Κερμένιο, χτίζοντας στην θέση του την σημερινή κατασκευή, η οποία βρίσκεται ακόμη στην θέση της. Η τελική μορφή του κάστρου διαμορφώθηκε το διάστημα μεταξύ του 1779 και του 1799, όταν μεγάλες κατασκευαστικές εργασίες έλαβαν χώρα με στόχο την βελτίωση του κάστρου και την βελτίωση των αναγκών των κατοίκων του. Ήταν, επίσης, στη διάρκεια της ίδιας αυτής περιόδου που το κάστρο ενισχύθηκε με την προσθήκη 120 κανονιών.
Στη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, τα γαλλικά στρατεύματα εισήλθαν στην Βαρκελώνη, και, κατόπιν σχετικών διαταγών του Ναπολέοντα, κατέλαβαν επίσης το κάστρο, χωρίς μάλιστα να προηγηθεί ανταλλαγή πυροβολισμών, καθώς η φρουρά του κάστρου έλαβε εντολή να μην προβάλλει αντίσταση στους Γάλλους.
Στη διάρκεια του 20ού αιώνα, το κάστρο μετατράπηκε σε στρατιωτικό μουσείο. Τον Ιούνιο του 1963, ο Φρανθίσκο Φράνκο πραγματοποίησε τα εγκαίνια του Μουσείου Στρατιωτικών Πανοπλιών, η οποία και είναι η επίσημη ονομασία που δόθηκε στον φορέα.
Τον Απρίλιο του 2007, η κυβέρνηση μετέφερε την ιδιοκτησία του κάστρου στο Δημοτικό Συμβούλιο της Βαρκελώνης. Έπειτα από συζητήσεις που έλαβαν χώρα στη διάρκεια των επόμενων μηνών, το κάστρο αποτέλεσε κτήμα της δημοτικής αρχής. Ως συνέπεια, το 2010 το μουσείο έκλεισε και το Δημοτικό Συμβούλιο ξεκίνησε ένα σχέδιο ανακαίνισης και στεγανοποίησης της οροφής του, καθώς και ανέγερσης παρατηρητηρίου.
Στο σημερινό σχέδιο για το κάστρο περιλαμβάνονται τα L’Espai de la Memòria, El Centre d’Interpretació de la Muntanya de Montjuïc, καθώς και πολιτιστικές δραστηριότητες.
Η πρόσβαση στο κάστρο μπορεί να γίνει μέσω του τελεφερίκ του Μοντζουΐκ, ενός τελεφερίκ γόνδολα του οποίου η ανώτερη στάση βρίσκεται κοντά στην είσοδο του κάστρου ενώ συνδέεται, μέσω του τελεφερίκ του Μοντζουΐκ, με το Μετρό Βαρκελώνης στην Στάση Paral·lel.
Συντεταγμένες: 41°21′48″N 2°09′58″E / 41.36333°N 2.16611°E