Κέλερ Ίστερλινγκ

Κέλερ Ίστερλινγκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1959[1][2]
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΣχολή Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Πρίνστον
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[3]
πολεοδόμος
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Κολούμπια
Ινστιτούτο Πρατ
δεδομένα

Η Κέλερ 'Ιστερλινγκ είναι Αμερικανίδα αρχιτέκτονας, πολεοδόμος, συγγραφέας και καθηγήτρια.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Απέκτησε πτυχίο στις τέχνες και τις επιστήμες καθώς και μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Αρχιτεκτονική από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και δίδαξε Αρχιτεκτονική Σύνθεση και Ιστορία στη Σχολή Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου Πάρσονς, στο Ινστιτούτο Πρατ, στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Σήμερα είναι καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Η Ίστερλινγκ είναι μια σύγχρονη συγγραφέας που δραστηριοποιείται σε θέματα πολεοδομίας, αρχιτεκτονικής και οργάνωσης των φαινομένων που συχνά ορίζονται ως παγκοσμιοποίηση.

Το τελευταίο βιβλίο της Ίστελινγκ, Extrastatecraft: The Power of Infrastructure Space (Verso, 2014), αναλύει τις υποδομές ως καθοριστικό παράγοντα ενός συνόλου κρυφών κανόνων που "δομούν τους χώρους γύρω μας."[4] Το Enduring Innocence: Global Architecture and Its Political Masquerades (MIT, 2005), ερευνά οικεία χωροταξικά προϊόντα, που έχουν προσγειωθεί σε πολιτικά επισφαλείς καταστάσεις ανά τον κόσμο. Σε ένα προηγούμενο βιβλίο, Organization Space: Landscapes, Highways and Houses in America, εφαρμόζει την θεωρία των δικτύων στη συζήτηση με θέμα τις Αμερικανικές υποδομές και τις ανάπτυξιακές μορφές. Η Ίστελινγκ είναι επίσης συγγραφέας (μαζί με τον αρχειονόμο, συγγραφέα και σκηνοθέτη Ρικ Πρέλινγκερ) του Call It Home: The House That Private Enterprise Built, a laserdisc on the history of suburbia and suburban planning. Έχει ολοκληρώσει δύο ερευνητικές εκθέσεις στο Διαδίκτυο οπου διερευνά εναλλακτικές μεθόδους έγγραφα για τη ρύθμιση του αστικού χώρου: “Wildcards: A Game of Orgman” και “Highline: Plotting NYC.” Η δουλειά της έχει ευρέως δημοσιευθεί σε περιοδικά όπως τα Grey Room, Volume, Cabinet, Assemblage, Log, Praxis, Harvard Design Magazine, Perspecta, Metalocus, και ANY. Έχει δώσει πληθώρα διαλέξεων στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και σε διεθνές επίπεδο και η δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε χώρους όπως το Queens Museum of Art, το Architectural League of New York, το Municipal Art Society, και το Wexner Center for the Arts.

Την άνοιξη του 2008 ήταν μία από τους 100 σχεδιαστές που επελέγησαν από τους επιφανείς Ελβετούς αρχιτέκτονες Jacques Herzog και Pierre de Meuron προκειμένου να αναλάβει την διεκπεραίωση μίας μονοκατοικίας στα πλαίσια ενός έργου του Κινέζου καλλιτέχνη Ai Wei Wei στο Ordos της Εσωτερικής Μογγολίας, ως μέρος της πολιτιστικής ζώνης που χτίστηκε από τον τοπικό μεγιστάνα Cai Jiang.[5][6]

Παρουσίασε την ακαδημαϊκή έρευνα “Subtraction” in the workshop Mine the city - With logistics to circular metabolisms στο 3ο Παγκόσμιο Φόρουμ του Holcim το 2010 στην Πόλη του Μεξικού. [7]

Επιλεγμένες δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ed., with David Mohney. Seaside: Making a Town in America. New York, N.Y.: Princeton Architectural Press, 1991.
  • American Town Plans: A Comparative Time Line. New York, N.Y.: Princeton Architectural Press, 1993.
  • Organization Space: Landscapes, Highways, and Houses in America. Cambridge, Mass.: MIT Press, 1999.
  • Enduring Innocence: Global Architecture and its Political Masquerades. Cambridge, Mass.: MIT Press, 2005. ISBN 0-262-55065-2
  • The Action Is The Form. Victor Hugo's TED Talk. London: Strelka Press, 2012. ASIN B0085JSC44
  • Extrastatecraft: The Power of Infrastructure Space. Verso, 2014. ISBN 978-1-78168-587-7

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 LIBRIS. Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας. 318984. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 NUKAT. n2004005589.
  3. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/107140. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  4. ↑ «Verso Books». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 
  5. ↑ Bernstein, Fred (1 Μαΐου 2008). «In Inner Mongolia, Pushing Architecture's Outer Limits». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2008. 
  6. ↑ Κέλερ Easterling Αρχιτεκτονικά Έργα
  7. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]