Κέραμος Καρίας

Για άλλες πόλεις με το ίδιο όνομα, δείτε: Κέραμος (αποσαφήνιση).

Συντεταγμένες: 37°2′32.705″N 27°57′4.795″E / 37.04241806°N 27.95133194°E / 37.04241806; 27.95133194

Κέραμος Καρίας
Χάρτης
Είδοςαρχαία πόλη και πόλις[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°2′33″N 27°57′5″E
ΘρήσκευμαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[2]
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Μούγλων
ΧώραΤουρκία
Commons page Πολυμέσα

Η Κέραμος ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην Καρία της Μικράς Ασίας. Βρισκόταν ανατολικά της Αλικαρνασσού, στη βόρεια ακτή του Κεραμεικού κόλπου, ο οποίος ονομάστηκε από την πόλη.

Η προέλευση της φαίνεται πως ήταν Καρική (γηγενής) αν και έχουν ανακαλυφθεί αρχαϊκά ελληνικά έργα τέχνης.[3] Υπήρξε μέλος της Αθηναϊκής συμμαχίας με την καταβολή 9.000 δραχμών, και μια από τις πόλεις τις Χρυσαωρικής συμμαχίας. Στην πόλη βρισκόταν και ο ναός του Χρυσαώριου Διός. Κατά τον 2ο αιώνα π.Χ. ήταν υποτελής στη Ρόδο, και αργότερα στη Στρατονίκεια. Έχουν ανακαλυφθεί ευρήματα τα οποία δείχνουν πως υπήρχε επιρροή από τη Σαμιακή τεχνοτροπία, όπως η μεγάλου μεγέθους μαρμάρινη αρχαϊκή κεφαλή με εμφάνιση κούρου.[4][3]

Από την Κέραμο καταγόταν ο Πολίτης, ο οποίος ήταν πολυολυμπιονίκης του 1ου αιώνα μ.Χ. σε αγωνίσματα δρόμου.

Εκκλησιαστική ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την Καθολική εγκυκλοπαίδεια υπάρχουν 3 γνωστοί επίσκοποι από την πόλη αυτή, ο Σπουδάσιος ο οποίος παρευρέθηκε στην πρώτη σύνοδο της Εφέσου του 431,[5] ο Μαυριανός ο οποίος συμμετείχε στη σύνοδο της Νίκαιας το 787,[6] και ο Συμεών στη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 879.[7]

Η πόλη αναφέρονταν στους επισκοπικούς καταλόγους (Notitiae Episcopatuum) της καθολικής εκκλησίας έως τον 12ο ή 13ο αιώνα ως περιοχή η οποία θρησκευτικά υπάγονταν στην Αφροδισιάδα, και εξακολουθεί να συμπεριλαμβάνεται στις ανενεργές επισκοπικές έδρες της,[8] και παράλληλα βρίσκεται στη θρησκευτική δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολεως.

Σε κοντινή τοποθεσία βρίσκεται η πόλη του Ορέν της επαρχίας Μουγλών της Τουρκίας.[3][4]

  1. «An Inventory of Archaic and Classical Poleis». (Αγγλικά) Inventory of Archaic and Classical Poleis. 2004.
  2. «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. 3c09. Ανακτήθηκε στις 28  Νοεμβρίου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 «The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, KERAMOS». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2017. 
  4. 4,0 4,1 Λέκα, Ευρυδίκη (27 Μαΐου 2002). «Δωρίς και Καρία, Αρχαϊκή Πλαστική». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού - Μικρά Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2017. 
  5. Schwartz, Eduard (1 Ιανουαρίου 1960). Collectio Vaticana 33-80. Walter de Gruyter. ISBN 9783110823257. 
  6. Lamberz, Erich (24 Οκτωβρίου 2016). Concilii Actiones VI-VII: Tarasii et synodi epistulae. Epiphanii sermo laudatorius. Canones. Tarasii epistulae post synodum scriptae. Appendix Graeca. Walter de Gruyter GmbH & Co KG. ISBN 9783110411843. 
  7. «CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Ceramus». www.newadvent.org. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2017. 
  8. Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, ISBN 978-88-209-9070-1), p. 866

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]