Καγκεμνί | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ιερέας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Καγκεμνί ήταν βεζίρης στα πρώτα χρόνια βασιλείας του Τετί της Έκτης Δυναστείας. Η σύζυγος του Καγκεμνί ήτνα η Νεμπτινουμχέτ Σεσεσέτ ήταν Κόρη του Βασιλιά, πιθανόν του Τετί[1].
Ο Καγκεμνί κατείχε αρκετούς τίτλους. Ήταν ο Επιστάτης των δύο οίκων του χρυσού και Επιστάτης των δύο Θησαυρών. Κατείχε επίσης θρησκευτικούς τίτλους, όπως Αρχιερέας του Ρα και Στολιστής του Μιν. Άλλα καθήκοντα περιελάμβαναν τα Επιστάτης του διακόσμου των δύο καμαρών του βασιλιά, Επιστάτης των Οίκων του Λευκού και Κόκκινου Στέμματος, και Φύλακας των κοσμημάτων του στέμματος. Ωε βεζίρης κατείχε επίσης τις θέσεις του Επιστάτη των γραφέων των εγγράφων του βασιλιά, Επιστάτης όλων των έργων του βασιλια΄, και Επιστάτης των έξι μεγάλων Αυλών[2].
Ο Καγκεμνί θάφτηκε στο μεγαλύτερο μασταμπά στο νεκροταφείο του Τετί στη Σακάρα. Έχει διαστάσεις τετραγώνου 32 x 32 μέτρα.
Ο μασταμπάς είναι κατασκευασμένος από μεγάλες πέτρες από ασβεστόλιθο. Ο μασταμπάς αποτελείται από ναΐσκο με έξι δωμάτια, υπόστυλη αίθουσα, πέντε αποθηκευτικά δωμάτια, δύο θαλάμους που περιείχαν πλοία, ένα σερντάμπ, και σκαλιά που οδηγούν στην κορυφή. Ο ναΐσκος ήταν διακοσμημένος, όπως και ο ταφικός θάλαμος ο οποίος βρισκόταν στο τέλος φρεατίου, και περιείχε πέτρινη σαρκοφάγο με επιγραφές μέσα στην οποία βρισκόταν ξύλινο φέρετρο[2].
Ο τάφος αποτελείται από μια αίθουσα αμέσως μετά την είσοδο, που ακολουθείται από υπόστυλη αίθουσα και μετά μια σειρά από δωμάτια βόρεια αυτής. Η αίθουσα της εισόδου περιέχει σκηνές από την καθημερινή ζωή, συμπεριλαμβανομένης μιας σκηνή με χορεύτριες. Η σκηνές της υπόστυλης αίθουσας δείχνουν το βεζίρη Καγκεμνί σε βάρκα που συνοδεύεται από μια μικρή βάρκα από πάπυρο που έχει τρεις άντρες. Υπάρχουν επίσης σκηνές ψαρέματος και άγριας φύσης με κροκόδειλους, λιβελούλες και βάτραχους, ενώ άλλες αναπαριστούν βοοειδή, και έναν άντρα που μεταφέρει ένα μοσχαράκι και μια αγελάδα που αρμέγεται.
Τα δωμάτια της υπόστυλης αίθουσας δείχνουν τον Καγκεμνί σε μεταφερόμενη καρέκλα με ακόλουθους. Αυτή η σκηνή περιλαμβάνει αρκετούς από τους τίτλους του. Άλλες σκηνές σε αυτό το δωμάτιο αναπαριστούν ύαινες να ταΐζονται με τη βία, με ένα πολύ παρόμοιο τρόπο με εκείνο που υπάρχει στο τάφο του Μερερουκά[3].