Καθεδρικός Ναός Αγίου Σάββα (Βελιγράδι)

Συντεταγμένες: 44°47′53″N 20°28′7″E / 44.79806°N 20.46861°E / 44.79806; 20.46861

Καθεδρικός του Αγίου Σάββα
Храм светог Саве
Χάρτης
Είδοςορθόδοξος καθεδρικός ναός
ΑρχιτεκτονικήΝεοβυζαντινός ρυθμός
ΔιεύθυνσηKrusedolska 2a
Γεωγραφικές συντεταγμένες44°47′53″N 20°28′7″E
ΘρήσκευμαΣερβική Ορθόδοξη Εκκλησία και Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Θρησκευτική υπαγωγήΑρχιεπαρχία του Βελιγραδίου και Κάρλοβτσι
Διοικητική υπαγωγήΒελιγράδι
ΧώραΣερβία
Έναρξη κατασκευής1935
Ύψος77,34 μέτρα
Υλικάπέτρωμα, μάρμαρο και χρυσός
ΑρχιτέκτοναςAleksandar Deroko
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Σάββα  είναι Ορθόδοξη Εκκλησία στο Βελιγράδι της Σερβίας. Σήμερα είναι ο μεγαλύτερος ορθόδοξος ναός των Βαλκανίων. Είναι κτισμένος στο κέντρο του Βελιγραδίου, στη θέση που εικάζεται πως βρισκόταν ο τάφος του Αγίου Σάββα, στον οποίο είναι αφιερωμένος ο ναός. Ο Αγ. Σάββας είναι ο ιδρυτής της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Το λειψανό του κάηκε το 1595 από τον Σινάν Πασά.[1]

Ο Άγιος Σάββας στον οποίο είναι αφιερωμένος ο Ναός

Η πρώτη ιδέα για ανέγερση ναού αφιερωμένο στον αγαπημένο Άγιο των Σέρβων ξεκίνησε το 1895, 300 χρόνια από την καύση του λειψάνου του Αγίου Σάββα. Ωστόσο, λόγο του Οθωμανικού ζυγού δεν καρποφόρησε.[2] Τελικά θεμελιώθηκε στις 10 Μαΐου 1935. Όταν η Γιουγκοσλαβία ήταν υπό κατοχή το 1941, η κατασκευή είχε ύψος περίπου δέκα μέτρων. Το ημιτελές κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως αποθήκη από τον γερμανικό στρατό και τους οπαδούς του Τίτο. Μετά τον πόλεμο, η Ορθόδοξη Εκκλησία απέτυχε στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει άδεια για την ολοκλήρωση του κτηρίου. Τελικά Μετά από πολλές προσπάθειες του Πατριάρχη Σερβίας Γερμανού του Β' χορηγήθηκε άδεια το 1984 και ο αρχιτέκτονας Branko Pešić ανέθεσε να προσαρμόσει το έργο σε νέες τεχνικές κατασκευής. Στις 12 Μαΐου 1985, πραγματοποιήθηκε λειτουργία στο ναό με συμμετοχή 100.000 ατόμων. Αυτό σηματοδότησε ένα σημείο καμπής στην τότε κομμουνιστική χώρα. Ή εκκλησία είχε αποκαταστήσει τη θέση της και η κομμουνιστική ελίτ έπρεπε να υποχωρήσει από μια δεκαετή απαγόρευση που απέτρεψε την κατασκευή της εκκλησίας. Τον Ιούνιο του 1989, ο συγκεκριμένος θόλος του ναού, βάρους 4.000 τόνων και κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου στο έδαφος, ανυψώθηκε στη σημερινή του θέση. Αυτό ήταν ένα ορόσημο επίτευγμα στις κατασκευές.[1]

Το μήκος του ναού είναι 91 μέτρα. Έχει σταυροειδές σχήμα. Έχει συνολικά 4 επίπεδα και μια επιπλέον κρύπτη (υπόγειος χώρος) κάτω από τον κυρίως Ναό, σε βάθος 7 μέτρων. Υπάρχουν 3 στοές με συνολική έκταση 1.444 τετραγωνικών μέτρων, στις οποίες στέκεται η χορωδία. Το ύψος του ναού από το κέντρο του μέχρι τον κεντρικό θόλο είναι 65 μέτρα.[3] Τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά ο Ναός μοιάζει με την Αγία Σοφία της Κωσταντινούπολης.[1]

Στον κεντρικό του θόλο (τρούλο) ,ο οποίος έχει βάρος 4050 τόνους και καλύπτεται από χαλκό, υπάρχει ένας τεράστιος επίχρυσος σταυρός που φαίνεται από όλο το Βελιγράδι. Έχει εμβαδών 700 τετραγωνικών μέτρων και η έκτασή του είναι 34 μέτρα. Εκτός από τον κεντρικό θόλο υπάρχουν άλλοι 13 θόλοι μαζί με 5 άλλους ημιθόλους και άλλους 5 μικρούς θόλους πίσω από το ιερό.[3] Ο Ναός έχει 4 καμπαναριά όπου υπάρχουν 49 καμπάνες. Η κεντρική πόρτα του ναού είναι δίφυλλη από βελανιδιά. Το συνολικό ύψος του εξωτερικού ανέρχεται σε 80 μέτρα. Το εξωτερικό της εκκλησίας είναι επενδυμένο με λευκό μάρμαρο και γρανίτη. Η κατασκευή του αποπερατώθηκε το 2004.[3]

Το εσωτερικό του ναού είναι ακόμα υπό ανέγερση. Φιλοτεχνούνται ψηφιδωτά ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγεται και το πλέον μεγαλύτερο ψηφιδωτό του κόσμου. Μόλις ολοκληρωθεί το εσωτερικό, η ανέγερση του Ναού θα έχει περατωθεί πλήρως.[2]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Church of Saint Sava» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2020-11-23. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Church_of_Saint_Sava&oldid=990176703. 
  2. 2,0 2,1 «Ναός Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι – Η μεγαλύτερη εκκλησία στα Βαλκάνια». Travelpass.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2020. 
  3. 3,0 3,1 3,2 Π.γεώργιος-προσκυνητής (15 Νοεμβρίου 2015). «Προσκυνητής: Ο Ναός του Αγίου Σάββα Βελιγραδίου. Το ιστορικό της ανεγέρσεως την περίοδο του κομμουνισμού στην τέως Γιουγκοσλαβία». Προσκυνητής. Ανακτήθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2020.