Καθεδρικός Ναός του Σωτήρος (Ισφαχάν) | |
---|---|
Սուրբ Ամենափրկիչ վանք[1] και کلیسای وانک[2] | |
Είδος | καθεδρικός ναός[2][3] και πολιτισμική κληρονομιά[4][2][3] |
Αρχιτεκτονική | Σαφαβιδική αρχιτεκτονική[2][3] |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 32°38′6″N 51°39′21″E |
Θρήσκευμα | Αρμενική Αποστολική Εκκλησία[2][5] |
Θρησκευτική υπαγωγή | Armenian Prelacy of Isfahan |
Διοικητική υπαγωγή | District 5[4][2] |
Τοποθεσία | Νέα Τζούλφα[4][2][3] |
Χώρα | Ιράν[4][2][3] |
Έναρξη κατασκευής | 1606[6] και 1655[6] |
Ολοκλήρωση | 1664[7][8][6] |
Υλικά | τούβλο[2][3], γύψος[2][3] και κεραμικό πλακάκι[2][3] |
Προστασία | μνημείο εθνικής κληρονομιάς του Ιράν (από 1932)[4][2] και ενδεικτικός κατάλογος Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 2019)[3] |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Ο Καθεδρικός του Σωτήρος (στην αρμενική γλώσσα: Սուրբ Ամենափրկիչ Վանք –Surb Amenaprkich Vank; στη περσική γλώσσα: کلیسای آمناپرکیچ – Kelisā ye Āmenāperkič) είναι αρμενικός ναός, που βρίσκεται στην New Julfa, την αρμενική γειτονιά του Ισφαχάν, στο Ιράν. Συνήθως αναφέρεται ως Vank (Վանք; وانک), που στα αρμενικά σημαίνει μοναστήρι ενώ είναι γνωστός και ως Εκκλησία των Αγίων Αδερφών (Church of the Saintly Sisters).
Στις αρχές του 17ου αιώνα έλαβαν χώρα δύο πόλεμοι μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των Σαφαβίδων. Στο πλαίσιο αυτών των πολέμων ο Σάχης Αμπάς Α’ χρησιμοποίησε στην Αρμενία (που ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία) την τακτική της καμένης γης και υποχρέωσε χιλιάδες Αρμενίους να μετεγκατασταθούν στο Ισφαχάν, το οποίο είχε κάνει τη νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του.[9] Οι Αρμένιοι αυτοί ξεκίνησαν το 1606 την κατασκευή του Καθεδρικού του Σωτήρος. Ο ναός ολοκληρώθηκε, μετά από μεγάλες αλλαγές στα σχέδια μεταξύ του 1655 και του 1664, υπό την επίβλεψη του Αρχιεπισκόπου Δαβίδ.[10]
Ο ναός συνδυάζει διαφορετικά αρχιτεκτονικά στοιχεία.[10] Έχει ένα τρούλο, που θυμίζει τα τζαμιά στο Ιράν και ημιοκτάγωνη αψίδα. Το εσωτερικό του είναι πλούσια διακοσμημένο με κομψές τοιχογραφίες ενώ αντίθετα το εξωτερικό του είναι ιδιαίτερα λιτό. Στην αυλή του καθεδρικού υπάρχουν τάφοι Ορθοδόξων και Προτεσταντών, μεταξύ των οποίων οι τάφοι του Άγγλου αξιωματικού Sir George Malcolm, του Ρώσου πρέσβη και τραπεζίτη Αλεξάντερ Ντέκοβερ (Alexander Decover) και το Βρετανού χειρούργου και εκπροσώπου της Βρετανικής κυβέρνησης, Andrew Jukes. Σε μια γωνία της αυλής υπάρχει μνημείο για την Αρμενική γενοκτονία.
Δίπλα στο ναό βρίσκεται η βιβλιοθήκη και το μουσείο. Η βιβλιοθήκη περιλαμβάνει περισσότερα από 700 χειρόγραφα βιβλία ενώ στο μουσείο βρίσκονται μεταξύ άλλων: α) το διάταγμα του 1606 του Σάχη Αμπάς Α’, με το οποίο ιδρύθηκε η New Julfa, β) διάφορα διατάγματα του Αμπάς Α’ και των διδαδόχων του με τα οποία απαγορεύονταν οι παρεμβάσεις εις βάρος της αρμενικής κοινότητας και οι διώξεις των μελών της, γ) το πρώτο βιβλίο, που τυπώθηκε στο Ιράν, δ) στολές των Σαφαβίδων ε) άμφια, δισκοπότηρα και αρτοφόρια, στ) ταπισερί και πίνακες Ευρωπαίων ζωγράφων, που έφεραν στο Ισφαχάν οι Αρμένιοι έμποροι η) έκθεση με φωτογραφίες, χάρτες και τουρκικά έγγραφα σχετικά με τη Γενοκτονία των Αρμενίων.[9]