| Μοντέρνα τέχνη |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα ανά περίοδο |
|---|
| Τέλη 19ου αιώνα |
| Αρχές 20ού αιώνα |
| Περίοδος μεσοπολέμου |
| Μεταπολεμική περίοδος |
|
...προηγείται Αναγεννησιακή τέχνη ακολουθεί... Μεταμοντερνισμός |
Ως καλλιτεχνικό ρεύμα αναφέρεται η τάση ή το στυλ στην τέχνη με μια συγκεκριμένη φιλοσοφία ή στόχο μιας τέχνης, που ακολουθείται από μια ομάδα καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, (συνήθως μερικούς μήνες, χρόνια ή δεκαετίες) ή, τουλάχιστον, με την ακμή του το ρεύμα που ορίστηκε μέσα σε μερικά χρόνια. Τα καλλιτεχνικά ρεύματα ήταν ιδιαίτερα σημαντικά στη σύγχρονη τέχνη, όταν κάθε διαδοχικό ρεύμα θεωρούνταν ένα νέο πρωτοποριακό κίνημα. Η δυτική τέχνη, από την Αναγέννηση μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, βασιζόταν στη λογική της προοπτικής και στην προσπάθεια αναπαραγωγής μιας ψευδαίσθησης της ορατής πραγματικότητας (εικονική τέχνη). Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα πολλοί καλλιτέχνες ένιωσαν την ανάγκη να δημιουργήσουν ένα νέο στυλ που θα περιλάμβανε τις θεμελιώδεις αλλαγές που συντελούνται στην τεχνολογία, την επιστήμη και τη φιλοσοφία (αφηρημένη τέχνη).
Σύμφωνα με θεωρίες που συνδέονται με τον μοντερνισμό και επίσης την έννοια του μεταμοντερνισμού, τα καλλιτεχνικά ρεύματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά κατά τη χρονική περίοδο που αντιστοιχεί στη σύγχρονη τέχνη.[1] Η χρονική περίοδος που ονομάζεται «μοντέρνα τέχνη» θεωρείται ότι έχει αλλάξει περίπου στα μισά του 20ου αιώνα και η τέχνη που δημιουργήθηκε μετά ονομάζεται γενικά σύγχρονη τέχνη. Ο μεταμοντερνισμός στην εικαστική τέχνη ξεκινά και λειτουργεί ως παράλληλος με τον ύστερο μοντερνισμό και αναφέρεται σε εκείνη την περίοδο μετά τη «μοντέρνα» περίοδο που ονομάζεται σύγχρονη τέχνη. Η μεταμοντέρνα περίοδος ξεκίνησε κατά τον ύστερο μοντερνισμό (που είναι μια σύγχρονη συνέχεια του μοντερνισμού) και σύμφωνα με ορισμένους θεωρητικούς ο μεταμοντερνισμός τελείωσε τον 21ο αιώνα.[2][3] Κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου που αντιστοιχεί στη «μοντέρνα τέχνη» κάθε διαδοχικό ρεύμα θεωρούνταν συχνά μια νέα πρωτοπορία.[2]
Επίσης, κατά την περίοδο που αναφέρεται ως «μοντέρνα τέχνη», κάθε καλλιτεχνικό ρεύμα θεωρήθηκε ότι αντιστοιχεί σε μια κάπως μεγαλειώδη επανεξέταση όλων όσων προηγήθηκαν, σχετικά με τις εικαστικές τέχνες. Γενικά υπήρχε ένα κοινό οπτικό στυλ που συνέδεε τα έργα και τους καλλιτέχνες που περιλαμβάνονται σε ένα καλλιτεχνικό ρεύμα. Η λεκτική έκφραση και η εξήγηση των κινήσεων προήλθε από τους ίδιους τους καλλιτέχνες, άλλοτε με τη μορφή ενός μανιφέστου τέχνης, και άλλοτε από κριτικούς τέχνης και άλλους που μπορεί να εξηγήσουν την κατανόησή τους για το νόημα της νέας τέχνης που παράγεται τότε .
Στις εικαστικές τέχνες, πολλοί καλλιτέχνες, θεωρητικοί, κριτικοί τέχνης, συλλέκτες έργων τέχνης, έμποροι έργων τέχνης και άλλοι που έχουν επίγνωση της αδιάκοπης συνέχισης του μοντερνισμού και της συνέχισης της μοντέρνας τέχνης ακόμη και στη σύγχρονη εποχή, αποδίδουν και καλωσορίζουν νέες φιλοσοφίες τέχνης όπως εμφανίζονται.[4][5] Οι μεταμοντερνιστές θεωρητικοί υποστηρίζουν ότι η ιδέα των κινημάτων τέχνης δεν είναι πλέον τόσο εφαρμόσιμη, ή δεν είναι πλέον τόσο ευδιάκριτη, όπως ήταν η έννοια των κινημάτων τέχνης πριν από τη μεταμοντέρνα εποχή.[6][7] Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί θεωρητικοί που αμφιβάλλουν για το εάν μια τέτοια εποχή ήταν πράγματι γεγονός ή όχι ήταν απλώς μια παροδική μόδα.[8]
Ο όρος αναφέρεται σε τάσεις στην εικαστική τέχνη, τις μυθιστορηματικές ιδέες και την αρχιτεκτονική, και μερικές φορές τη λογοτεχνία. Στη μουσική είναι πιο συνηθισμένο να μιλάμε για είδη και στυλ.