Καμάλ Χοσέν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | কামাল হোসেন (Βεγγαλικά) |
Προφορά | |
Γέννηση | 20 Απριλίου 1937 Καλκούτα[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Μπανγκλαντές Βρετανικές Ινδίες Πακιστάν |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | μπενγκάλι γλώσσα |
Ομιλούμενες γλώσσες | μπενγκάλι γλώσσα |
Σπουδές | Κολλέγιο Νάφηλντ Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν[2] St Gregory's School |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | δικαστής διπλωμάτης πολιτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Σύνδεσμος Αουάμι του Μπανγκλαντές, Μέτωπο Εθνικής Ενότητας του Μπανγκλαντές και Gano Forum |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Hameeda Hossain |
Τέκνα | Sara Hossain |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Υπουργός Εξωτερικόν του Μπανγκλαντές Minister of Law, Justice and Parliamentary Affairs (1972–1973)[3] Υπουργός Εξωτερικόν του Μπανγκλαντές (1973–1975)[4] |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Καμάλ Χοσέν (βεγγαλικά: কামাল হোসেন, γεννήθηκε στις 20 Απριλίου του 1937) είναι Μπανγκλαντεσιανός δικηγόρος και πολιτικός.[5] Είναι επικεφαλής της δικηγορικής εταιρείας Kamal Hossain and Associates με έδρα τη Ντάκα, πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές. Είναι ιδρυτής του πολιτικού κόμματος Φόρουμ Γκάνο και ηγέτης της συμμαχίας του μετώπου Τζατίγια Όικγια. Είναι ευρέως γνωστός ως εικονίδιο της κοσμικής δημοκρατίας στην Νότια Ασία.[6][7]
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Νοτρ Νταμ και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Προσκλήθηκε στους δικηγορικούς συλλόγους της Αγγλίας και Ουαλίας στο Λίνκολνς Ινν το 1959. Ο Χοσέν εγγράφηκε ως δικηγόρος στο ανώτατο Δικαστήριο του Ανατολικού Πακιστάν. Εργάστηκε στις δίκες με διάσημους Πακιστανούς δικηγόρους, συμπεριλαμβανομένων των Χουσέιν Σαχίντ Σουχραβάρντι και Μαχμούντ Αλί Κασούρι στην πρώιμη νωρίς την νομική του καριέρα. Από το 1961 έως το 1968 δίδαξε νομική στο Πανεπιστήμιο της Ντάκα. Ο Χοσέν ήταν ο νομικός σύμβουλος του Σέιχ Μουτζιμπούρ Ραχμάν και του συνδέσμου Αουάμι στην υπόθεση συνομωσίας της Αγκαρτάλα, και εξελέγη αντιπρόεδρος του Πακιστανικού Συμβουλίου Δικηγορικών Συλλόγων το 1970. Το 1971 ήταν μέρος ττης ομάδας διαπραγμάτευσης για τη μεταβίβαση της εξουσίας μετά τις γενικές εκλογές του 1970. Ο Χοσέν φυλακίστηκε στο Δυτικό Πακιστάν με τον Σέιχ Μουτζιμπούρ Ραχμάν κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Πολέμου του Μπανγκλαντές.
Υπηρέτησε στη πρώτη κυβέρνηση του ανεξάρτητου Μπανγκλαντές από το 1972 έως το 1975, αρχικά ως υπουργός και πρόεδρος της συντακτικής επιτροπής της Συντακτικής Συνέλευσης. Ο Χοσέν οδήγησε τη διαδικασία που παρήγαγε το σύνταγμα του 1972 του Μπαγκλαντές. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως υπουργός εξωτερικών και οδήγησε το Μπαγκλαντές να ενταχθεί στον ΟΗΕ το 1974. Ως υπουργός ενέργειας, ο Χοσέν αργότερα θέσπισε το νόμο Πετρελαίου του Μπανγκλαντές. Ήταν μεταδιδακτορικός υπότροφος και επισκέπτης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης κατά τη διάρκεια τα τέλη του 1970. Το 1981 ήταν υποψήφιος της αντιπολίτευσης για το προεδρικό αξίωμα κατά του Αμπντούς Σαττάρ. Ο Χοσέν εγκατέλειψε τον σύνδεσμο Αουάμι της Σέιχ Χασίνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και σχηματίστησε το Φόρουμ Γκάνο. Ο Χοσέν εργάστηκε εκτενώς με την Κοινοπολιτεία των Εθνών.[8]
Είναι σεβαστός στο Μπαγκλαντές ως "συνείδηση του έθνους".[9] Ο Χοσέν συγκρίθηκε με τον Αντλάι Στίβενσον από τους The New York Times το 1981.[10] Ο Χοσέν είναι κορυφαίος δικηγόρος στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενεργειακό δίκαιο, εταιρικό δίκαιο και τη διεθνή διαιτησία. Υπηρέτησε στο δικαστήριο διεκδικήσεων Ιράν-ΗΠΑ και ειδικός εισηγητής των ΗΕ για το Αφγανιστάν.[11] ο Χοσέν συμμετείχε στα δικαστήρια που ασχολούνταν με θαλάσσιες διαφορές μεταξύ της Μαλαισίας και Σιγκαπούρης, της Γουιάνας και του Σουρινάμ. Υπηρέτησε δύο θητείες της Επιτροπής Αποζημίωσης του ΟΗΕ. Είναι πρώην αντιπρόεδρος του Διεθνού Συλλόγου Δικαίου πρόεδρος του Οργανισμού Νομικής Συνδρομής και Υπηρεσιών του Μπανγκλαντές, και του Ινστιτούτου Μελετών Προηγμένων Νομικών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μελέτες της Νότιας Ασίας.
Γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1937 και η οικογένεια του μετακόμισε το 1949 στη Ντάκα.
Ο Χοσέν είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο ως νομικός και βρίσκεται σε μακροχρόνια συνεργασία με τα Ηνωμένα Έθνη. Μεταξύ του 1998 και του 2003, υπηρέτησε ως Ειδικός Εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για το Αφγανιστάν. Υπηρέτησε δύο θητείες στην Επιτροπή Αποζημίωσης του ΟΗΕ στη Γενεύη. Επιπλέον, έχει εμφανιστεί σε πολλές διεθνείς διαιτησίες ως δικηγόρος, αλλά και ως διαιτητής. Ήταν μέλος του δικαστηρίου διεκδικήσεων Ιράν-ΗΠΑ. Διετέλεσε συμπρόεδρος της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Εξεταστική επιτροπή των Παραβιάσεων των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στα Κατεχόμενα Εδάφη το 2001. Διετέλεσε Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Γραμματεία της Κοινοπολιτείας. Ήταν μέλος της αποστολής ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ινδονησία, σχετικά με το καθεστώς του Ανατολικού Τιμόρ.
Με παρότρυνση του ΟΗΕ, ο Χοσέν ενημέρωσε την Κίνα για νομικές μεταρρυθμίσεις σχετιζόμενες με την ενέργεια αφού ο Ασιατικός γίγαντας άρχισε να φιλελευθεροποιεί την οικονομία του.[8]
Είναι μέλος της ομάδας των Διαιτητών στο Διεθνές Δικαστήριο Επίλυσης Αμφισβητήσεων Επένδυσης, και υπηρέτησε ως πρόεδρος και Μέλος σε πολλά διεθνή διαιτητικά δικαστήρια (ΔΕΕ, ΔΔΕΑΕ, και ΕΟΗΕΔΕΔ). Διορίστηκε ως Δικαστής ad hoc από τη Μαλαισία για το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας, στην περίπτωση Μαλαισία εναντίων Σιγκαπούρης (2003). Ήταν Μέλος του Παραρτήματος 7 του Δικαστηρίου του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσα για την ίδια υπόθεση, καθώς και στη περίπτωση Γουιάνα εναντίων Σουρινάμ (2005-2007).[12]
Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Διεθνούς Συλλόγου Δικαίου στο Λονδίνο, πρόεδρος του Ινστιτούτου Μελετών Προηγμένων Νομικών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μελέτες της Νότιας Ασίας, και στο γνωμοδοτικό συμβούλιο για τη Διεθνή Διαφάνεια. Υπήρξε διεθνής εκλογικός παρατηρητής.
Κατόπιν αιτήματος του Γενικού Γραμματέα της Κοινοπολιτείας Εμέκα Ανιαόκου, ο Χοσέν επισκέφθηκε το Καμερούν και τη Γκάμπια για να εκτιμήσει τις συνθήκες της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου. Ο Γενικός Γραμματέας ανέθεσε σε μια ομάδα που περιείχε τον Χοσέν να ερευνήσει την επιλεξιμότητα του Καμερούν για ένταξη στη Κοινοπολιτεία. Οδήγησε επίσης αποστολές της Κοινοπολιτείας σε θέματα ενέργειας. Ήταν μέρος της ομάδας παρατηρητών της Κοινοπολιτείας κατά τη διάρκεια των Νοτιοαφρικάνικων γενικών εκλογών του 1994.[8] Ο Χοσέν ήταν σύμβουλος των κυβερνήσεων των: Τρινιδάδ και Τομπάγκο, Γρενάδα, Νησιά Κέιμαν, Φίτζι και Νήσοι Σολομώντα[8].
Τον Δεκέμβριο του 2018, αφού απέτισε φόρο τιμής στους μάρτυρες διανοούμενος στο Μνημείο Διανοούμενων Μαρτύρων, ο Χοσέν ρωτήθηκε για τη θέση του κόμματος Τζαμαάτ-ε-Ισλάμι στο Μέτωπο Τζατίγια Όικγια. Θύμωσε και φώναξε στο δημοσιογράφο να το κλείσει.[13] Έγινε αντικείμενο ευρείας κριτικής και εξέφρασε τη λύπη του για την απότομη αντίδραση.[14]
Ο Χοσέν δημοσίευσε μια εργασία σχετικά με το πετρέλαιο δίκαιο το 1979. Το βιβλίο είχε τίτλο Δίκαιο και πολιτική στην ανάπτυξη του πετρελαίου: Αλλαγή των σχέσεων μεταξύ των πολυεθνικών και των κυβερνήσεων. Το 2013, η Oxford University Press δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του Χοσέν, με τίτλο Μπαγκλαντές: η Αναζήτηση για την Ελευθερία και τη Δικαιοσύνη. Ο Χοσέν έγγραψε ένα βιβλίο στα βεγγαλικά το 1994, με τίτλο Svāẏattaśāsana theke svādhīnatā (Σβαγιαττασάσανα θέκε σβαντινατά, Αστική κυβέρνηση και την ανεξαρτησία).
Ο Χοσέν δίδαξε Συνταγματικό Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο στο Κολλέγιο Κουίνς στην Οξφόρδη (1957-9). Ήταν Φοιτητής Έρευνας (1958-9, 1964) και Συνάδελφος Έρευνας (1977-9) στο Κολέγιο Νάφιλντ της Οξφόρδης, Επισκέπτης Συνάδελφος (1976-7) στο Κολέγιο Ολ Σάουλς της Οξφόρδης. Δίδαξε Διεθνές Δίκαιο και Συνταγματικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Ντάκα (1962-7). Ήταν Επισκέπτης Καθηγητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ (1997).[12]
Ο Χοσέν παντρεύτηκε τη Χαμίντα Χοσέν το 1963.[15] Έχει δύο κόρες, συμπεριλαμβανομένης της κορυφαίας Μπαγκλαντεσιανής δικηγόρου ανθρωπίνου δικαιωμάτων Σάρα Χοσέν και της κινηματογραφίστριας Ντίνα Χοσέν. Έχει συγγένεια (μέσω της Σάρα Χοσέν) με Βρετανό δημοσιογράφος Ντέιβιντ Μπέργκμαν.[16]
Σε απάντηση σε ένα ερώτημα σχετικά με τα αγαπημένα του φαγητά, ο Χοσέν ανέφερε το τσίζκεϊκ ως προτιμώμενο επιδόρπιο.[17]