Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Καμίγ Λιμπάρ | ||
Ημερ. γέννησης | 27 Δεκεμβρίου 1917 | ||
Τόπος γέννησης | Ντουντελάνζ, Λουξεμβούργο | ||
Ημερ. θανάτου | 10 Οκτωβρίου 1991 (73 ετών) | ||
Τόπος θανάτου | Λουξεμβούργο | ||
Θέση | Επιθετικός | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1937–1940 | Σταντ Ντουντελάνζ | ||
1944–1947 | Σταντ Ντουντελάνζ | ||
1947-1948 | ΡΚ Στρασμπούρ | 6 | (1[1]) |
1948-1950 | Μπορντό | 60 | (55) |
1950-1951 | ΦΚ Μετς | 23 | (17) |
1951-1952 | Τουλούζ ΦΚ (1937) | 29 | (9) |
Εθνική ομάδα‡ | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1938–1947 | Λουξεμβούργο | 24 | (14) |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
1953-1957 | Λε Μαν ΦΚ | ||
1957-1960 | Μπορντό | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 7 Μαρτίου 2009. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Καμίγ Λιμπάρ (γεννημένος στις 27 Δεκεμβρίου 1917 στο Λουξεμβούργο και πεθαμένος στις 10 Οκτωβρίου 1991) ήταν Λουξεμβουργιανός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Ξεκίνησε τη συλλογική του καριέρα αγωνιζόμενος στην ομάδα της γενέτειράς του, τη Σταντ Ντουντελάνζ από το 1937. Κατέκτησε μαζί της το εγχώριο πρωτάθλημα το 1939, το 1940, το 1945, το 1946 και το 1947. Αναδείχτηκε, επίσης, πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1946, σε ισοπαλία με 17 τέρματα με τον Πολ Φελέρ, και το 1947 με 22 τέρματα[2].
Μετά από αυτούς τους πέντε τίτλους, μετακόμισε στη Γαλλία για λογαριασμό της ΡΚ Στρασμπούρ όμως δεν κατάφερε να αγωνιστεί παρά σε έξι αναμετρήσεις. Αποφάσισε, τότε, να μεταγραφεί στη Ζιροντέν Μπορντό η οποία αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία. Πέτυχε 41 από τα 107 τέρματα της ομάδας του εκείνη τη σεζόν[3]. Στις 7 Μαΐου 1950, ο ομάδα κατέκτησε για πρώτη φορά στην ιστορία του το Πρωτάθλημα Γαλλίας, δώδεκα μήνες αφότου είχε πετύχει την άνοδο στην πρώτη κατηγορία[4]. Με τους Ντε Χάρντερ και Καργκού, αποτέλεσε έναν εκ των πρωταγωνιστών της ομάδας εκείνη τη σεζόν.
Αποχώρησε, ωστόσο, από την Μπορντό για να ξαναβρεί τη δεύτερη κατηγορία υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας με την ΦΚ Μετς για διάρκεια μίας σεζόν και στη συνέχεια στην Τουλούζ ΦΚ. Αποχώρησε από την ενεργό δράση το 1952[5].
Αγωνίστηκε με το Λουξεμβούργο το χρονικό διάστημα μεταξύ 1943 και 1947, στη διάρκεια του οποίου κατάφερε να πετύχει 3 τέρματα σε 8 επίσημες συμμετοχές. Συμπεριλαμβανομένων των ανεπίσημων αναμετρήσεων που έδωσε η Εθνική Λουξεμβούργου εκείνο το διάστημα, μετρά συνολικά 24 διεθνείς συμμετοχές στη διάρκεια των οποίων πέτυχε 14 τέρματα από το 1938 ως το 1947.
Επέστρεψε στον χώρο του ποδοσφαίρου από τη θέση του προπονητή και ξεκίνησε τη νέα του καριέρα τη σεζόν 1952-53, αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία της Περπινιάν, ενώ στη συνέχεια εντάχθηκε στη Λε Μαν, η οποία αγωνιζόταν τότε στο Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα Γαλλίας. Παρέμεινε στην ομάδα επί τέσσερις σεζόν προτού επιστρέψει στους Γιρονδίνους. Διαδεχόμενος τον Σαντιάγο Ουρτιθμπερέα, ανέλαβε επικεφαλής της ομάδας για τη σεζόν 1956-57 η οποία αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία και τη βοήθησε να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία έπειτα από μια νίκη στη διάρκεια της τελευταίας αγωνιστικής, στις 31 Μαΐου 1959[3]. Το 1960, αντικαταστάθηκε από τον Σαλβαδόρ Αρτίγας στην τεχνική ηγεσία της ομάδας και έβαλε τέλος στην προπονητική του καριέρα.