Το σώμα κειμένων που διασώζεται προέρχεται από σκαλιστές επιγραφές σε βράχους, παρόμοιες με τις βραχογραφίες της Βαλκαμόνικα. Υπάρχουν τουλάχιστον 170 γνωστές επιγραφές, η πλειοψηφία των οποίων αποτελείται από λίγες μόνο λέξεις. Το σύστημα γραφής που χρησιμοποιούσε είναι παραλλαγή του βορείου ετρουσκικού αλφαβήτου, το οποίο επίσης είναι γνωστό ως καμουνικό αλφάβητο ή αλφάβητο του Σόντριο. Οι μεγαλύτερες σε έκταση επιγραφές χρησιμοποιούσαν βουστροφηδόν γραφή.
Η ονομασία της γλώσσας προέρχεται από τον λαό των Καμουννίων οι οποίοι ιστορικά περιγράφονται από τον Δίων Κάσσιο (3ος αιώνας μ.Χ.) ως αλπικό γένος,[5] και οι οποίοι κατά την εποχή του Σιδήρου είχαν δημιουργήσει πολλές βραχογραφίες στην περιοχή της Βαλκαμόνικα. Υπάρχουν αλφαβητάρια τα οποία έχουν ανακαλυφθεί στις περιοχές του Νάντρο και του Πιανκόγκνο και χρονολογούνται μεταξύ του 500 με 50 π.Χ.[6].
Το διαθέσιμο υλικό δεν επαρκεί για την αποκρυπτογράφηση της γλώσσας, ή για την αποσαφήνιση της σχέσης της με άλλες γλώσσες. Κάποιοι μελετητές θεωρούν πως σχετίζεται με τα ετρουσκικά και τα ραιτικά,[1] ενώ άλλοι με τις κελτικές γλώσσες.[2]
↑ 2,02,1Markey, Thomas (2008). Shared Symbolics, Genre Diffusion, Token Perception and Late Literacy in North-Western Europe. NOWELE.
↑Hammarström, Harald· Forkel, Robert· Haspelmath, Martin· Bank, Sebastian, επιμ. (2016). «Camunic». Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
↑«xcc | ISO 639-3». iso639-3.sil.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2018.
Mancini, Alberto. 1980. "Le iscrizioni della Valcamonica" in Studi Urbinati di storia, filosofia e letteratura. Supplemento linguistico 2, pp. 75–166.
Mancini, Alberto. 1991. "Iscrizioni retiche e iscrizioni camune. Due ambiti a confronto" in Quaderni del Dipartimento di Linguistica, Università degli studi di Firenze 2, pp. 77–93.
Markey, Thomas L. 2008. "Shared symbolics, genre difussion, token perceptions and late literacy in North-western Europe" in NOWELE 54/55, pp. 5–62.
Morandi, Alessandro. 2004. Epigrafia e lingua dei Celti d'Italia, vol. II. Celti d’Italia, ed. by Paola Piana Agostinetti (Popoli e civiltà dell'Italia antica, 12), Roma 2004
Prosdocimi, Aldo Luigi. 1965. "Per un'edizione delle iscrizioni della Valcamonica", in Studi Etruschi 33, pp. 574–599.
Schumacher, Stefan. 2007. "Val Camonica, Inschriften" in Reallexikon der germanischen Altertumskunde. Band 35: Speckstein bis Zwiebel. Ed. Heinrich Beck et al., Berlin – New York, pp. 334–337.
Tibiletti Bruno, Maria Grazia. 1978. "Camuno, retico e pararetico", in Lingue e dialetti dell'Italia antica ('Popoli e civiltà dell'Italia antica', 6), ed. by A. L. Prosdocimi, Roma 1978, pp. 209–255.
Tibiletti Bruno, Maria Grazia. 1990. "Nuove iscrizioni camune" in Quaderni camuni 49-50, pp. 29–171.
Tibiletti Bruno, Maria Grazia. 1992. "Gli alfabetari" in Quaderni camuni 60, pp. 309–380.