Καρολίνα Λακρουά
| Καρολίνα Λακρουά | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Blanche Delacroix (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 13 Μαΐου 1883[1][2] Βουκουρέστι |
| Θάνατος | 12 Φεβρουαρίου 1948[1][2] Cambo-les-Bains |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ (48°51′37″ s. š., 2°23′54″ v. d.) και Grave of Delacroix-Vaughan |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία Βέλγιο |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λεοπόλδος Β΄ του Βελγίου (12 Δεκεμβρίου 1909 – 17 Δεκεμβρίου 1909)[3] |
| Τέκνα | Λυσιέν-Φιλίπ ντε Λακρουά-Ντυρριέ[4] Φιλίπ-Ανρί ντε Λακρουά-Ντυρριέ[4] |
| Γονείς | Ζυλ Ντελακρουά[4] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Καρολίνα Λακρουά (γαλλικά: Caroline Lacroix, 13 Μαΐου 1883 - 12 Φεβρουαρίου 1948) από τον Οίκο του Λακρουά, ήταν κόρη του επιστάτη της Γαλλικής πρεσβείας στο Βουκουρέστι. Ήταν κοινών ηθών και η νομιμότητα του γάμου της με τον βασιλιά του Βελγίου αμφισβητήθηκε. Έπειτα παντρεύτηκε για δεύτερη φορά.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν κόρη του Ζυλ ντε Λακρουά, θυρωρού της Γαλλικής πρεσβείας στο Βουκουρέστι· άλλη πηγή αναφέρει ότι αυτός είχε γεννηθεί εκεί ως το 13ο τέκνο των γονέων του. Η μητέρα της λεγόταν Κατρίν-Ζοζεφίν Σεμπίλ.
Στα νιάτα της εργαζόταν σε μπαρ. Μερικές πηγές υποστηρίζουν, ότι ως νέα ήταν κοινών ηθών στο Παρίσι. Έγινε ερωμένη του Αντουάν-Εμμανουήλ Ντυρριέ, πρώην αξιωματικού του Γαλλικού στρατού. Αυτός τη ζούσε από στοιχήματα στον ιππόδρομο, όταν όμως η τύχη του έπαυσε, έγινε μαστροπός, εκδίδοντάς την σε πλούσιους πελάτες. Δραστηριοποιούνταν στο Παλαί Ελυζέ, αλλά συχνά άφηναν χρέη απλήρωτα. Το 1900 ο Λεοπόλδος Β΄, που διέμενε στο Παρίσι, άκουσε για τα θέλγητρά της και ενδιαφέρθηκε γι΄ αυτήν. Έστειλε μία γυναίκα, που κανόνισε συνάντηση για την άλλη ημέρα. Βρέθηκαν σε ένα απομονωμένο δωμάτιο: ο Λεοπόλδος Β΄ είχε δύο βοηθούς μαζί του και την παρατηρούσε σιωπηλός. Έμεινε ευχαριστημένος και την κάλεσε στην Αυστρία μαζί του. Την επόμενη ημέρα της έστειλε ένα μεγάλο ποσό χρημάτων και μερικά εσώρουχα, καθώς είχε ενημερωθεί ότι της άρεσαν τα ρούχα. Εκείνη ήταν 16 και ο βασιλιάς 65 ετών. Της έδωσε χρήματα, δώρα, ιδιοκτησίες και τον τίτλο της βαρόνης ντε Βωγκάν. Γι' αυτά επικρίθηκε εκείνη και ο Λεοπόλδος Β΄, που ήταν ήδη αντιδημοφιλής για το Κονγκό, την προσωπική αποικία του.
Έπειτα από τον θάνατό του βρέθηκε ότι της είχε δώσει πολυάριθμα ακίνητα, αντικείμενα μεγάλης αξίας, μετοχές στο Κονγκό και άλλες πολύτιμες πηγές εισοδήματος, που την έκαναν εκατομμυριούχο. Τα επόμενα χρόνια η κυβέρνηση του Βελγίου και οι τρεις αποξενωμένες κόρες του προσπαθούσαν να λάβουν κάτι από τον πλούτο αυτόν, καθώς τα έσοδα των πριγκιπισσών διακυμαίνονταν.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε πρώτο το 1909 τον Λεοπόλδο Β΄ του Οίκου της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα βασιλιά του Βελγίου στην επιθανάτιο κλίνη του, μόνο με θρησκευτικό γάμο. Όμως μόνο ο πολιτικός γάμος έδινε νομική ισχύ σε έναν γάμο στο Βέλγιο. Ο βασιλιάς 5 ημέρες μετά απεβίωσε.
Το 1910 έκανε δεύτερο γάμο με τον Αντουάν-Εμμανουέλ Ντυρριέ και είχε τέκνα:
- Λυσιέν-Φιλίπ ντε Λακρουά-Ντυρριέ.
- Φιλίπ-Ανρί ντε Λακρουά-Ντυρριέ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13170930m. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p673.htm#i6723. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ p673.htm#i6723. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- "Count Boni Suitor of King's Heiress", The Washington Post, 28 Μαρτίου 1913
- Hochschild, Adam (1998). King Leopold’s Ghost: A Story of Greed, Terror, and Heroism in Colonial Africa. New York: Mariner Books. σελ. 221. ISBN 0-330-49233-0.
- Ewans, Martin (2002). European atrocity, African catastrophe: Leopold II, the Congo Free State and its Aftermath. London: RoutledgeCurzon. σελ. 220.