Ο κατάλογος των βασιλέων της αρχαίας Σπάρτης απαριθμεί τους μυθικούς και τους υπαρκτούς ηγεμόνες της αρχαίας Λακωνίας και του κράτους της αρχαίας Σπάρτης.
Ιδιαίτερη σημασία έχει να τονιστεί ότι η Σπάρτη, διέφερε από τις άλλες αρχαιοελληνικές πόλεις, διότι διατήρησε τον θεσμό της βασιλείας πέραν της αρχαϊκής εποχής. Ακόμη πιο ασυνήθιστο ήταν το γεγονός ότι ο θεσμός εφαρμόστηκε ως μια μορφή δυαρχίας, με δύο αρχαγέται [σ 1] (βασιλείς) [2] να μοιράζονται την ηγεσία. Τα καθήκοντα τους περιελάμβαναν την αρχηγία του στρατού σε περιόδους πολέμου και την πρωτοστασία στις δημόσιες θυσίες. Επίσης, ήταν μέλη της Γερουσίας που λάμβανε δικαστικές αποφάσεις, συζητούσε τα θέματα που θα ετίθεντο προς ψήφιση στην Απέλλα ή αποφάσιζε την απόρριψη μιας απόφασης της Απέλλας που κρίνονταν επιβλαβής για το κράτος. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι αρχικά είχαν το δικαίωμα να κηρύξουν πόλεμο σε όποια χώρα επιθυμούν, χωρίς να μπορούν να εμποδιστούν από κάποιον Σπαρτιάτη [3]· η μεταγενέστερη ιστοριογραφία μαρτυρά ότι αυτό το δικαίωμα καταστάλθηκε και οι βασιλείς γίνονταν ολοένα και πιο ελεγχόμενοι από την ολιγαρχία της Σπάρτης (τους Γέροντες και τους Εφόρους)· χαρακτηριστικό είναι πως ακόμα και στην εκστρατεία, δύο Έφοροι ακολουθούσαν και επόπτευαν τις αποφάσεις του βασιλιά, που μπορούσε να τεθεί υπόλογος για τις ενέργειές του μετά την επιστροφή στην Σπάρτη.
Οι δύο βασιλιάδες κηρύσσονταν μέσω κληρονομικής διαδοχής από δύο δυναστικούς κλάδους· από τους Αγιάδες (αρχ. Αγιάδαι) και τους οι Ευρυποντίδες (αρχ. Ευρυποντίδαι), που κατάγονταν αντίστοιχα από τους διδύμους Ευρυσθένη και Προκλή, τους Δωριείς απογόνους του Ηρακλέους που κατέκτησαν τη Λακωνία. Οι δυναστείες καθαυτές επονομάστηκαν από τους εγγονούς των διδύμων, τους βασιλείς Άγιδα Α΄ και Ευρυπώντα, αντίστοιχα. Η δυναστεία των Αγιαδών θεωρείτο αρχαιότερη αυτής των Ευρυποντιδών [4]. Αν και υπάρχουν κατάλογοι αρχαιότερων βασιλέων της Σπάρτης, τα ιστορικά τεκμήρια πριν από περίπου τα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. είναι ελάχιστα. Οι βασιλείς της Σπάρτης ετύγχαναν μεταθανάτιας λατρείας, όπως και οι επίσης Δωριείς βασιλείς της Κυρήνης[5]. Οι πρωτότοκοι γιοι των βασιλέων, ως διάδοχοι του θρόνου, ήταν οι μόνοι άρρενες Σπαρτιάτες που εξαιρούνταν ρητώς από την Αγωγή, στην οποία όμως μπορούσαν να συμμετάσχουν εάν το επιθυμούσαν.
Οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν στα αγόρια ονόματα των πατέρων τους, έχοντας έτσι πατρωνυμικά ονόματα με το επίθεμα –ίδης. Έτσι για παράδειγμα οι γιοί του Ατρέως ήταν οι Ατρείδαι. Στην περίπτωση των βασιλικών οίκων το πατρωνυμικό σχηματιζόταν από τον ιδρυτή ή από μία προηγούμενη σημαντική ηγετική μορφή. Έτσι μια οικογένεια που βασίλευε μπορούσε να έχει περισσότερα από ένα δυναστικά ονόματα. Για παράδειγμα, ο Άγις Α΄ επονόμασε τη δυναστεία των Αγιαδών, ο ίδιος όμως ήταν Ηρακλείδης όπως και οι απόγονοί του.
Όταν η καταγωγή ήταν ελάχιστα ή διόλου γνωστή, οι Έλληνες έκαναν κάποιες πάγιες υποθέσεις βάσει της πολιτισμικής τους ιδεολογίας. Οι Αγιάδαι αντιμετωπίζονταν ως φυλή καταγόμενη από έναν πρόγονο επώνυμο, έναν βασιλιά που ίδρυσε τη δυναστεία και της έδωσε το όνομά του. Η μυθολόγηση αυτή επεκτεινόταν ακόμη και στα τοπωνύμια, τα οποία υποτίθεται ότι είχαν επονομαστεί από βασιλείς και θεότητες.
Οι Λελεγίδαι ήταν απόγονοι του Λέλεγος, επώνυμου προγόνου των Λελέγων, πελασγικής φυλής που κατοικούσε στην κοιλάδα του Ευρώτα πριν από τους Έλληνες και οι οποίοι σύμφωνα με μια μυθολογική γενεαλογία αναμίχθηκαν με τους δεύτερους.
Έτος (π.Χ.) | Λελεγίδαι | Πληροφορίες |
---|---|---|
περ. 1600 π.Χ. | Λέλεξ | γιος του Ποσειδώνος ή του Ηλίου, ή λέγεται ότι ήταν αυτόχθων |
περ. 1575 π.Χ. | Μύλης | γιος του Λέλεγος |
περ. 1550 π.Χ. | Ευρώτας | γιος του Μύλη, πατέρας της Σπάρτης |
Οι Λακεδαιμονίδαι περιλαμβάνουν Έλληνες από τη μυθική εποχή, που αντιστοιχεί με την Εποχή του Χαλκού στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τη μυθολογική διήγηση, η βασιλεία πέρασε από τους Λέλεγες στους Έλληνες.
Έτος (π.Χ.) | Λακεδαιμονίδαι | Πληροφορίες |
---|---|---|
περ. | Λακεδαίμων | γιος του Διός, σύζυγος της Σπάρτης |
περ. | Αμύκλας | γιος του Λακεδαίμονος, ίδρυσε την πόλη των Αμυκλών |
περ. | Άργαλος | γιος του Αμύκλα |
περ. | Κυνόρτας | γιος του Αμύκλα |
περ. | Περιήρης | γιος του Κυνόρτα |
περ. | Οίβαλος | γιος του Κυνόρτα |
περ. | Τυνδάρεως | (Πρώτη βασιλεία)· γιος του Οιβάλου και πατέρας της Ωραίας Ελένης |
περ. | Ιπποκόων | γιος του Οιβάλου και αδελφός του Τυνδάρεω |
περ. | Τυνδάρεως | (Δεύτερη βασιλεία) |
Οι Ατρείδαι ανήκουν στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού ή άλλως Μυκηναϊκή περίοδο. Στη μυθολογία αυτοί ήσαν οι Περσίδαι. Καθότι το όνομα Ατρεύς μαρτυρείται σε χιττιτικά έγγραφα, αυτή η δυναστεία μπορεί κάλλιστα να είναι πρωτοϊστορική.
Έτος (π.Χ.) | Ατρείδες | Πληροφορίες |
---|---|---|
περ. 1250 | Μενέλαος | γιος του Ατρέως και σύζυγος της Ωραίας Ελένης |
περ. δεκαετία 1150 | Ορέστης | γιος του Αγαμέμνονος και ανιψιός του Μενελάου |
περ. | Τισαμενός | γιος του Ορέστου |
περ. 1100 | Δίων | σύζυγος της Αμφιθέας, κόρης του Πρώνακτος |
Οι Σπαρτιάτες βασιλείς θεωρούσαν ότι έλκουν καταγωγή τους από τον Ηρακλή, ο οποίος μέσω της μητέρας του καταγόταν από τον Περσέα. Οι Ηρακλείδες κυριάρχησαν στην κοιλάδα του Ευρώτα με τους Δωριείς οι οποίοι, τουλάχιστον σύμφωνα με τον μύθο, κατά την εκεί εισβολή τους, την επονομασθείσα Επιστροφή των Ηρακλειδών, εξεδίωξαν τους Ατρείδες και τουλάχιστον ένα μέρος του μυκηναϊκού πληθυσμού.
Έτος (π.Χ.) | Ηρακλείδαι | Πληροφορίες |
---|---|---|
περ. | Αριστόδημος | γιος του Αριστομάχου και σύζυγος της Αργείας |
περ. | Θήρας (αντιβασιλεύς) | γιος του Αυτεσίωνος και αδελφός της Αργείας συζύγου του Αριστοδήμου[σ 2]· υπηρέτησε ως αντιβασιλεύς των ανιψιών του Ευρυσθένους και Προκλέους |
Η δυναστεία επονομάστηκε από τον δεύτερο βασιλιά της, Άγιδα Α'.
Έτος (π.Χ.) | Αγιάδες | Πληροφορίες |
---|---|---|
περ. 930 | Ευρυσθένης | Επιστροφή των Ηρακλειδών |
περ. 930 – 900 [σ 3] | Άγις Α΄ | Υπέταξε τους Είλωτες |
περ. 900 – 870 | Εχέστρατος | Εκδίωξε τους Κυνουρίους[σ 4] που ήταν στην εξουσία. |
περ. 870 – 840 | Λαβώτας[σ 5] | |
περ. 840 – 820 | Δόρυσσος | |
περ. 820 – 790 | Αγησίλαος Α΄ | |
περ. 790 – 760 | Αρχέλαος | |
περ. 760 – 758 | Τήλεκλος | Σκοτώθηκε από τους Μεσσήνιους |
περ. 758 – 741 | Αλκαμένης | Αρχίζει ο Πρώτος Μεσσηνιακός Πόλεμος |
περ. 741 – 665 | Πολύδωρος | Τελειώνει ο Πρώτος Μεσσηνιακός Πόλεμος· σκοτώθηκε από τον Σπαρτιάτη ευγενή Πολέμαρχο.[6] |
περ. 665 – 640 | Ευρυκράτης | |
περ. 640 – 615 | Ανάξανδρος | |
περ. 615 – 590 | Ευρυκρατίδας | |
περ. 590 – 560 | Λέων | |
περ. 560 – 520 | Αναξανδρίδας Β΄ | Μάχη των Πεδών |
περ. 520 – 490 | Κλεομένης Α΄ | Αρχίζουν οι Περσικοί Πόλεμοι |
περ. 490 – 480 | Λεωνίδας | Μάχη των Θερμοπυλών |
περ. 480 – 459 | Πλείσταρχος | Αρχίζει ο Πρώτος Πελοποννησιακός Πόλεμος |
περ. 459 – 409 | Πλειστοάναξ | Αρχίζει ο Δεύτερος Πελοποννησιακός Πόλεμος |
περ. 409 – 395 | Παυσανίας | Βοήθησε την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Αθήνα. Σπαρτιατική ηγεμονία |
περ. 395 – 380 | Αγησίπολις Α΄ | Αρχίζει ο Κορινθιακός Πόλεμος |
περ. 380 – 371 | Κλεόμβροτος Α΄ | |
περ. 371 – 369 | Αγησίπολις Β΄[σ 6] | |
περ. 369 – 309 | Κλεομένης Β΄ | Αρχίζει ο Τρίτος ιερός πόλεμος |
περ. 309 – 265 | Αρεύς Α΄ | Σκοτώθηκε σε μάχη εναντίον του Αριστοδήμου τυράννου της Μεγαλοπόλεως |
περ. 265 – 262 | Ακρότατος | |
περ. 262 – 254 | Αρεύς Β΄[7] | |
περ. 254 – 242 | Λεωνίδας Β΄ | Εκθρονίστηκε για λίγο, καθώς ήταν στην εξορία για να αποφύγει δίκη |
περ. 242 – 241 | Κλεόμβροτος Β΄ | |
περ. 241 – 235 | Λεωνίδας Β΄ | |
περ. 235 – 222 | Κλεομένης Γ΄ | Εξορίσθηκε μετά τη Μάχη της Σελλασίας. |
Μετά τη μάχη της Σελλασίας, η δυαδική μοναρχία παρέμεινε κενή έως τον θάνατο του Κλεομένους Β΄ το 219 π.Χ.
περ. 219 – 215 | Αγησίπολις Γ΄ | Τελευταίος Αγιάδης, εκθρονίστηκε από τον Ευρυποντίδη Λυκούργο |
Η δυναστεία πήρε το όνομά της από τον τρίτο βασιλιά της, Ευρυπώντα. Δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο ο Λυκούργος ο νομοθέτης, μικρότερος γιος των Ευρυποντιδών, που υπηρέτησε για λίγο ως αντιβασιλεύς είτε του νηπίου Χαριλάου (780–750), είτε του Λαβώτα (870–840) των Αγιάδων.
Έτος (π.Χ.) | Ευρυποντίδες | Πληροφορίες |
---|---|---|
περ. 930 | Προκλής | Κάθοδος των Δωριέων |
περ. 890 | Σόος | Γιος του Προκλέους και πατέρας του Ευρυπώντος. Πιθανόν μυθικό πρόσωπο |
περ. 890 – 860 | Ευρυπών | Πιθανόν μυθικό πρόσωπο |
περ. 860 – 830 | Πρύτανις | Πιθανόν μυθικό πρόσωπο |
περ. 830 – 800 | Πολυδέκτης | |
περ. 800 – 780 | Εύνομος | Πιθανόν μυθικό πρόσωπο |
περ. 780 – 750 | Χαρίλαος | Προστατευόμενος και μαθητής του Σπαρτιάτη αναμορφωτή Λυκούργου· κατέστρεψε την παραμεθόριο πόλη Αίγυν· Μάχη της Τεγέας. Ίσως το πρώτο ιστορικό πρόσωπο των Ευρυποντιδών.[8]. |
περ. 750 – 725 | Νίκανδρος | |
περ. 725 – 675 | Θεόπομπος | Πρώτος Μεσσηνιακός Πόλεμος |
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, VIII: 131
|
Σύμφωνα με τον Παυσανία, III, 7: 5-6
|
Έτος (π.Χ.) | Ευρυποντίδες | Πληροφορίες |
---|---|---|
περ. 550 – 515 | Αρίστων | Μάχη των Πεδών. |
περ. 515 – 491 | Δημάρατος | Αρχή των Περσικών Πολέμων |
περ. 491 – 469 | Λεωτυχίδας | |
περ. 469 – 427 | Αρχίδαμος Β΄ | Πρώτος Πελοποννησιακός Πόλεμος. Αρχή του Δεύτερου Πελοποννησιακού Πολέμου |
περ. 427 – 401 [σ 7] | Άγις Β΄ | Σπαρτιατική ηγεμονία. Επιτέθηκε στην Επίδαυρο, Λεύκτρα[σ 8] Καρυές, Ορχομενό, και Μαντίνεια. Εισέβαλε στην Αργολίδα. Δημιουργία Συμβουλίου Πολέμου[σ 9] που δημιουργήθηκε για να ελέγχει τις εξουσίες του |
περ. 401 [σ 7] – 360 | Αγησίλαος Β΄ | Αρχίζει ο Κορινθιακός Πόλεμος |
περ. 360 – 338 | Αρχίδαμος Γ΄ | Αρχίζει ο Τρίτος ιερός πόλεμος |
περ. 338 – 331 | Άγις Γ΄ | |
περ. 331 – 305 | Ευδαμίδας Α΄ | |
περ. 305 – 275 | Αρχίδαμος Δ΄ | |
περ. 275 – 245 | Ευδαμίδας Β΄ | |
περ. 245 – 241 | Άγις Δ΄ | |
περ. 241 – 228 | Ευδαμίδας Γ΄ | |
περ. 228 – 227 | Αρχίδαμος Ε΄ | |
περ. 227 – 221 | Ευκλείδας | Στη πραγματικότητα Αιγιάδης. Τοποθετήθηκε από τον Κλεομένη Γ΄[σ 10] στη θέση του Αρχίδαμου Ε΄ |
Μετά την ήττα του Κλεομενη Γ΄ από τον Αντίγονο Γ΄ της Μακεδονίας και την Αχαϊκή Συμπολιτεία στη μάχη της Σελλασίας, το Σπαρτιατικό σύστημα άρχισε να καταρρέει. Η Σπάρτη έγινε δημοκρατία από το 221 ως το 219 π.Χ. Η διαρχική βασιλεία αποκαταστάθηκε το 219.
Έτος (π.Χ.) | Μοναρχία | Πληροφορίες |
---|---|---|
περ. 219 – 215 | Αγησίπολις Γ΄ | ο τελευταίος Αγιάδας, εκθρονίστηκε από το Λυκούργο |
περ. 219 – 210 | Λυκούργος | |
περ. 210 – 206 | Πέλοπας | γιος του Λυκούργου, και τελευταίος βασιλιάς και των δύο παλιών δυναστειών |
Έτος (π.Χ.) | Τυραννίδα | Πληροφορίες |
---|---|---|
περ. 210–207 | Μαχανίδας | αντιβασιλέας του Πέλοπα |
περ. 206–192 | Νάβις | αρχικά αντιβασιλέας του Πέλοπα, κατόπιν σφετεριστής, ισχυριζόμενος καταγωγή από τον Ευρυποντίδη βασιλιά Δημάρατο |
περ. 192 | Λακωνικός | ο τελευταίος γνωστός βασιλιάς της Σπάρτης από τη δυναστεία των Ηρακλειδών |
Η Αχαϊκή Συμπολιτεία προσαρτά τη Σπάρτη το 192 π.Χ.