Κατάλογος ελληνικών σημαιών

Αυτός είναι ένας κατάλογος σημαιών που χρησιμοποιούνται από το σύγχρονο Ελληνικό Κράτος ή χρησιμοποιούνταν ιστορικά από τους Έλληνες

Εθνική Σημαία

Σημαία	Ημερομηνία	Χρήση	Περιγραφή
	Σε χρήση από το 1822 (ως ναυτική σημαία) και από το 1978 ως η επίσημη ελληνική σημαία.	Η τωρινή σημαία της Ελλάδας υιοθετήθηκε από την Πρώτη Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου τον Ιανουάριο του 1822 ως ναυτική σημαία της χώρας. Από το 1822 έως το 1978 η σημαία χρησιμοποιούταν στη θάλασσα και στις ξένες υπηρεσίες. Το 1978 υιοθετήθηκε ως η μοναδική εθνική σημαία και ως πολεμική και πολιτική σημαία.	Η σημαία της Ελλάδας περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες αργυρές και κυανές παράλληλες λωρίδες, καθώς και έναν αργυρό σταυρό μέσα σε κυανό τετράγωνο (πλαίσιο) στο πάνω προΐστιο μέρος.

Προεδρικό Διακριτικό

Σημαία	Ημερομηνία	Χρήση	Περιγραφή
	από το 1979	Διακριτικό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Χρησιμοποιείται για να δηλώσει την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας (σε οχήματα, κτήρια κ.λπ.). Η σημαία αυτή χρησιμοποιείται και ως σημαία κατάταξης σε πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιβαίνει του σκάφους.	Μια κυανή, τετράγωνη σημαία. Στη μέση -και στις δύο πλευρές- ένας κυανός θυρεός που σχηματίζει αιχμή στο μέσο της κάτω πλευράς του. Στην καρδιά ο θυρεός φέρει αργυρό σταυρό, ο οποίος περιβάλλεται εξολοκλήρου από δύο χρυσά κλαδιά δάφνης. (Παραλλαγή του Εθνοσήμου της Ελλάδος).

Στρατιωτικές Σημαίες

Σημαία	Ημερομηνία	Χρήση	Περιγραφή
	από το 1822	Επίσημο του Πολεμικού Ναυτικού	Αργυρός σταυρός μέσα σε κυανό τετράγωνο. Ένα χρυσό στέμμα τοποθετούνταν στο κέντρο στα χρόνια της μοναρχίας (1833-1924 1935-1973).
		Επισείων του Πολεμικού Ναυτικού που υψώνεται από όλα τα εν ενεργώ δράση πλοία και εγκαταστάσεις του Π.Ν. εκτός και αν εκτοπίζεται από σημαία ανώτατου αξιωματικού.	Ο επισείων είναι κυανός, έχει το σχήμα επιμήκους ισοσκελούς τριγώνου, φέροντας έναν αργυρό σταυρό στο προΐστιο μέρος. Ο επισείων έχει αναλογίες βάσης-ύψους 1:20 και υψώνεται στο κύριο κατάρτι.
		Πολεμική ΣημαίαΣτρατού Ξηράς	Λευκός σταυρός μέσα σε κυανό τετράγωνο με την εικόνα του Αγίου Γεωργίου.
		Πολεμική Σημαία Πολεμικής Αεροπορίας	Λευκός σταυρός μέσα σε κυανό τετράγωνο με την εικόνα του Αρχαγγέλου.
	από το 1956	Σημαία κατάταξης του Πρωθυπουργού επί των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού.	Όπως το επίσημο του Π.Ν., με τρεις ανοδικές αργυρές διαγώνιες λωρίδες στο πρώτο τεταρτημόριο.
	από το 1956	Σημαία κατάταξης του Υπουργού Εθνικής Αμύνης επί των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού.	Όπως το επίσημο του Π.Ν., με τρεις ανοδικές αργυρές διαγώνιες λωρίδες στο πρώτο τεταρτημόριο και τρεις καθοδικές αργυρές διαγώνιες λωρίδες στο τρίτο.
		Η σημαία όπως χρησιμοποιείται στην παρέλαση.	Η σημαία της Ελλάδας, με χρυσά κρόσια στις άκρες.

Περιφερειακές και Δημοτικές Σημαίες

Σημαία	Ημερομηνία	Χρήση	Περιγραφή
	Δεκαετία 1980[1]	Σημαία της Μακεδονίας.	Σε κυανό πεδίο ο Ήλιος της Βεργίνας. Η σημαία, αν και ανεπίσημη, είναι ευρέως διαδεδομένη.[2]
	140px|	Σημαία του Δήμου Αθηνών[3]	Κυανό πεδίο με περίγραμμα εσωτερικά χρυσό και εξωτερικά ερυθρό. Στη μέση αργυρός σταυρός (όπως η σημαία του Νομού Αττικής). Στο κέντρο του κυανός δίσκος με άργυρο περίγραμμα που φέρει χρυσά κλαδιά ελιάς. Στο κέντρο του δίσκου το κεφάλι της θεάς Αθηνάς.
		Σημαία του Δήμου Θεσσαλονίκης.	Σκούρο μπλε, με μία στυλιζαρισμένη απεικόνιση του κυρίου αξιοθέατου της πόλης, τον Λευκό Πύργο. Στην μέση ένα αρχαίο μακεδονικό νόμισμα με το κεφάλι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
		Σημαία του Δήμου Πατρέων.	Σκούρο μπλέ με το έμβλημα του δήμου.
		Σημαία του Δήμου Χανιών.	Το έμβλημα του δήμου, στην μέση της παλαιάς σημαίας, με τις λέξεις: "ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ" στο κάτω μέρος.
		Σημαία του Δήμου Δράμας	Το έμβλημα του δήμου, με τη μορφή του θεού Διονύσου και τη φράση: ΕΥΞΑΜΕΝΟΣ ΔΙΟΝΥΣΩ.
		Σημαία του Δήμου Ρεθύμνης.	Γαλαζοπράσινο, με το έμβλημα του δήμου (δύο χρυσά δελφίνια).
		Σημαία του Δήμου Ηρακλείου.	Δύο λωρίδες κυανή και αργυρή, με το έμβλημα του δήμου σε ερυθρό και τις λέξεις: "ΔΗΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ"
		Σημαία του Δήμου Ρόδου.	Μπλε-γκρι με το έμβλημα του δήμου, απεικονίζοντας το κεφάλι του Ηλίου.
		Σημαία του Δήμου Σπάρτης.	Κυανή με το έμβλημα του δήμου, απεικονίζοντας μία στυλιζαρισμένη περικεφαλαία.
		Σημαία του Δήμου Ζακύνθου.	Πράσινη με μία πορτοκαλί απεικόνιση του Ζακύνθου με το ρητό του νησιού "Θέλει Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία" από το ποίημα του Ανδρέα Καλβού "Εις Σάμον".
		Σημαία του Δήμου Κέρκυρας.	Σκούρη κυανή, με περίγραμμα εσωτερικά χρυσό εξωτερικά ερυθρό. Στο κέντρο το έμβλημα του δήμου σε χρυσό, ένα αρχαίο κερκυραϊκό πλοίο. Πάνω και κάτω από το έμβλημα οι λέξεις: "ΔΗΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"
		Σημαία του Δήμου Παξών.	Κυανή, με περίγραμμα πορτοκαλί. Στο κέντρο μια τρίαινα (παραδοσιακό έμβλημα του Νησιού), περιτρυγιρισμένη από δύο δελφίνια, σε χρώματα κυανό και πόρτοκαλί. Στο κάτω μέρος οι λέξεις: "ΔΗΜΟΣ ΠΑΞΩΝ"
	1821	Σημαία του Καστελόριζου, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία
	1821	Σημαία της Ύδρας, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία
	1821	Σημαία των Ψαρών, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία	Αργυρή, με περίγραμμα ερυθρό. Στο κέντρο ένας μεγάλος ερυθρός σταυρός με το σύνθημα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ". Ο σταυρός βρίσκεται πάνω από μία ανάποδη ημισέληνο που συμβολίζει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πλευρικά μια λόγχη και μία άγκυρα στην οποία συσπειρώνεται ένα φίδι που τρώει ένα πουλί.
	1821	Σημαία των Σπετσών, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία

Ιστορικές παραλλαγές της εθνικής Σημαίας

Σημαία	Ημερομηνία	Χρήση	Περιγραφή
	1770–1820	Αυτή η εκδοχή πρωτοεμφανίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης του Ορλώφ (1769), βασισμένη σε προηγούμενα μοτίβα. Χρησιμοποιήθηκε, εκτός άλλων, και από την Οικογένεια Κολοκοτρώνη ενώ απόκτησε μεγάλη δημοτικότητα στην διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Συνδέεται ως περιφερειακή σημαία της Πελοποννήσου.	Αργυρή με κυανό σταυρό.
	1822–1828	Πρώτη σημαία του Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού που υιοθετήθηκε τον Ιανουάριο του 1822. Το 1822 αντικαταστάθηκε, καθώς αποφασίστηκε πως η ναυτική σημαία (η σημερινή σημαία) πρέπει να αναπετάσσεται και από τα πολεμικά και τα εμπορικά πλοία.	Κυανή με κυανό σταυρό μέσα σε ένα αργυρό τετράγωνο στο πάνω προΐστιο μέρος.
	1822–1970 1975–1978	Τον Ιανουάριο του 1822 η Πρώτη Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο υιοθέτησε αυτήν την εκδοχή για να αντικαταστήσει τις πολλές τοπικές επαναστατικές παραλλαγές. Από το 1828 η σημαία χρησιμοποιούταν στην ξηρά, ενώ η τωρινή σημαία χρησιμοποιούταν στη θάλασσα.	Κυανή με αργυρό σταυρό. Στις περιόδους της Μοναρχίας (1833-1924 και 1935-1973), ένα χρυσό στέμμα ήταν τοποθετημένο στο κέντρο της σημαίας.
	1833–1858	Βασιλικό λάβαρο για χρήση εν πλω κατά το μεγαλύτερο μέρος της Βασιλείας του Όθωνος, υιοθετημένη το 1833.[4]	Η σημαία αποτελείται από την απλή εθνική σημαία σε 10:7 διαστάσεις,[4] με το βαυαρικό οικόσημο της Δυναστείας του Βίττελσμπαχ στο κέντρο, εστεμμένο. Το κυανό είναι φωτεινότερης απόχρωσης από το σημερινό.
	1858–1862	Βασιλικό λάβαρο για χρήση εν πλω κατά την ύστερη περίοδο της Βασιλείας του Όθωνος, υιοθετημένη το 1858.	Η σημαία αποτελείται από την απλή εθνική σημαία σε 2:3 διαστάσεις,[5] με το βαυαρικό οικόσημο της Δυναστείας του Βίττελσμπαχ στο κέντρο, εστεμμένο. Το κυανό είναι φωτεινότερης απόχρωσης από το σημερινό.
	1833–1858	Πολεμική ναυτική σημαία κατά το μεγαλύτερο μέρος της Βασιλείας του Όθωνος, υιοθετημένη το 1833.[4]	Η σημαία συνίσταται από την ναυτική σημαία σε διαστάσεις 25:18,[4] με το οικόσημο του Οίκου του Βίττελσμπαχ στο κέντρο του άνω προΐστιου μέρους, εστεμμένο. Αν και μη προσδιορισμένη, η απόχρωση του κυανού ήταν προς την φωτεινή πλευρά.
	1858–1862	Πολεμική ναυτική σημαία κατά την ύστερη περίοδο της Βασιλείας του Όθωνος, υιοθετημένη το 1858.[5]	Η σημαία συνίσταται από την ναυτική σημαία σε διαστάσεις 3:2, [5] με το οικόσημο του Οίκου του Βίττελσμπαχ στο κέντρο του άνω προΐστιου μέρους, εστεμμένο. Αν και μη προσδιορισμένη, η απόχρωση του κυανού ήταν προς την φωτεινή πλευρά.
	1863–1913	Βασιλικό διακριτικό στα πρώτα χρόνια της Βασιλείας του Γεωργίου Α΄.[6][7]	Swallow-tailed Greek flag and the Coat of Arms of House of Glücksburg. Ελληνική σημαία σε σχήμα ουράς χελιδονιού με το οικόσημο του οίκου του Γκλύξμπουργκ.
	1863–1913	Βασιλικό διακριτικό του Γεωργίου Α᾿	Η παλαιά εθνική σημαία, με τον Βασιλικό θυρεό στο κέντρο.
	1914–1924 1935–1936	Διακριτικό του Βασιλέως που υιοθετήθηκε το 1914.[8] Οι διασταυρούμενες στραταρχικές ράβδοι του Αρχιστρατήγου είναι αναφορά στον Βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄ που κατείχε αυτόν τον βαθμό από το 1913. Η σημαία αχρηστεύθηκε μετά το 1924 με την κατάργηση της μοναρχίας. Με την επαναφορά της, τα βασιλικά διατάγματα του 1914 περί των σημαιών και των διακριτικών της Βασιλικής Οικογενείας επαναφέρθηκαν με διάταγμα στις 7 Νοεμβρίου 1935. Το 1936, η σημαία αντικαταστάθηκε από άλλη εκδοχή.[9]	Όπως το επίσημο του Ναυτικού, με το οικόσημο του Κωνσταντίνου Α' στο κέντρο εστεμμένο. Πίσω από το οικόσημο, διασταυρούμενες στραταρχικές ράβδοι Αρχιστρατήγου.
	1914–1924 1935–1936	Διακριτικό του Διαδόχου του Θρόνου υιοθετημένο το 1914.[8] Η σημαία αχρηστεύθηκε μετά το 1924 με την κατάργηση της μοναρχίας. Με την επαναφορά της, τα βασιλικά διατάγματα του 1914 περί των σημαιών και των διακριτικών της Βασιλικής Οικογενείας επαναφέρθηκαν με διάταγμα στις 7 Νοεμβρίου 1935. Το 1936, η σημαία αντικαταστάθηκε από άλλη εκδοχή.[9]	Όπως το επίσημο του ναυτικού, με ένα στέμμα στο πρώτο και τρίτο τεταρτημόριο.
	1914–1924 1935–1936	Διακριτικό της Βασιλίσσης των Ελλήνων (σε αυτήν την περίπτωση της Σοφίας) υϊοθετημένο το 1914[8] Η σημαία αχρηστεύθηκε μετά το 1924 με την κατάργηση της μοναρχίας. Με την επαναφορά της, τα βασιλικά διατάγματα του 1914 περί των σημαιών και των διακριτικών της Βασιλικής Οικογενείας επαναφέρθηκαν με διάταγμα στις 7 Νοεμβρίου 1935. Το 1936 η σημαία αντικαταστάθηκε από άλλη εκδοχή.[9]	Όπως το επίσημο του ναυτικού. Στο κέντρο το οικόσημο της κάθε Βασιλίσσης· το οικόσημο της Δυναστείας των Γκλύξμπουργκ σε συνδυασμό με το οικόσημο του οίκου από τον οποίον προερχόταν η κάθε Βασίλισσα.
	1914–1924 1935–1936	Διακριτικό που χρησιμοποιούταν από άλλα μέλη της Βασιλικής Οικογενείας υιοθετημένο το 1914[8] Η σημαία αχρηστεύθηκε μετά το 1924 με την κατάργηση της μοναρχίας. Με την επαναφορά της, τα βασιλικά διατάγματα του 1914 περί των σημαιών και των διακριτικών της Βασιλικής Οικογενείας επαναφέρθηκαν με διάταγμα στις 7 Νοεμβρίου 1935. Το 1936 η σημαία αντικαταστάθηκε από άλλη εκδοχή.[9]	Όπως το επίσημο του ναυτικού, με ένα στέμμα στο πρώτο τεταρτημόριο.
	1914–1924	Σημαία του Υπουργού ναυτιλίας υιοθετημένη το 1914.[10]
	1936–1974	Βασιλικό διακριτικό υιοθετημένο το 1936.[11]	Όπως το επίσημο του ναυτικού, με τον βασιλικό θυρεό στο κέντρο και τέσσερα στέμματα σε κάθε τεταρτημόριο.
	1936–1974	Διακριτικό του Διαδόχου του Θρόνου, υιοθετημένο το 1936.[11]	Όπως το επίσημο του ναυτικού, με τον βασιλικό θυρεό στο κέντρο και ένα στέμμα στο πρώτο τεταρτημόριο.
	1936–1974	Διακριτικό που χρησιμοποιούταν από άλλα μέλη της Βασιλικής Οικογενείας υιοθετημένο το 1936.[11]	Όπως το επίσημο του ναυτικού, με τον βασιλικό θυρεό στο κέντρο.
	1936–1970	Βασιλική παραλλαγή της εθνικής σημαίας κατά την διάρκεια της μοναρχίας στην Ελλάδα.	Η απλή εθνική σημαία, στο κέντρο του σταυρού ένα λεπτομερές στέμμα χρυσό. Η σημαία περιτριγυρίζεται από χρυσά κρόσια.
	1863–1924 1935–1970	Εθνική και σημαία πολέμου του Βασιλείου της Ελλάδος.	Η απλή εθνική σημαία, στο κέντρο του σταυρού ένα λεπτομερές στέμμα χρυσό.
	1863–1924 1935–1970	Επίσημο του Βασιλικού Ελληνικού Ναυτικού.	Τετράγωνη, ένας σταυρός αργυρός σε ένα κυανό πεδίο. Στο κέντρο, το βασιλικό στέμμα.
	1935–1970	Επισείων του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού.
	1863–1924 1935–1970	Εθνική και σημαία πολέμου στην θάλασσα του Βασιλείου της Ελλάδος.	Η ναυτική παραλλαγή της εθνικής σημαίας, με ένα βασιλικό στέμμα χρυσό στο κέντρο του σταυρού στο άνω προΐστιο μέρος.
		Σημαία της Βασιλικής Ελληνικής Αεροπορίας μέχρι το 1973.	Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο, με το κυκλικό εθνόσημο της Βασιλικής Αεροπορίας στο άνω προΐστιο μέρος.
		Σημαία της Ελληνικής Πολεμικής και Πολιτικής Αεροπορίας μέχρι το 1978.	Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο, με το κυκλικό εθνόσημο της Πολεμικής Αεροπορίας στο κέντρο.
	1919–1924 1935–1973	Σημαία του Ελληνικού Λιμενικού/Ελληνικής Ακτοφυλακής.	Η ναυτική σημαία με δύο άγκυρες αργυρές, διασταυρούμενες στο πρώτο τεταρτημόριο του σταυρού. Στο κέντρο του σταυρού, ένα χρυσό στέμμα.
	1973–1980	Σημαία του Ελληνικού Λιμενικού/Ελληνικής Ακτοφυλακής.	Η ναυτική σημαία με δύο άγκυρες χρυσές, διασταυρούμενες στο κέντρο του σταυρού στο άνω προΐστιο μέρος.
	1946–1949	Σημαία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.	Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο. Στο κέντρο ένα κόκκινο αστέρι με το έμβλημα του ΔΣΕ.
	1946–1949	Σημαία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος κατά την διάρκεια του Εμφυλίου.	Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο. Στο κέντρο το έμβλημα του ΔΣΕ.
	1970–1974	Εθνική σημαία κατά την διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών.	Η ναυτική σημαία σε αναλογίες 7:12 σε μια πολύ σκούρα κυανή απόχρωση.

Σύγχρονες και ιστορικές παραλλαγές σε χρήση εκτός Ελλάδος

Σημαία	Ημερομηνία	Χρήση	Περιγραφή
	1834–1912	Σημαία της Ηγεμονίας της Σάμου, αυτόνομο κράτος υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης .	Η απλή εθνική σημαία. Το πάνω κομμάτι του πεδίου σε οθωμανικό ερυθρό.
	1866	Σημαία που υψώθηκε στην Μονή Αρκαδίου από χριστιανούς Κρητικούς που υποστήριζαν την ένωση με την Ελλάδα, κατά την διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης του 1866–1869.	Η απλή εθνική σημαία με τα αρχικά "Κρήτη, Ένωσις, Ελευθερία ή Θάνατος" και έναν σταυρό με την επιγραφή ΙΣ ΧΣ ΝΙΚΑ.
	1898–1908	Σημαία της αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας.	Η απλή εθνική σημαία. Το πρώτο τεταρτημόριο ερυθρό με ένα πεντάκτινο αστέρι συμβολίζοντας την Οθωμανική επικυριαρχία. Μη δημοφιλές με τους Κρητικούς, καταργήθηκε μετά την Ένωση του νησιού με την Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 1913.
	1912	Σημαία της Ελευθέρας Πολιτείας Ικαρίας.	Κυανό πεδίο με αργυρό ισοσκελή σταυρό στο κέντρο.
	1914	Σημαία της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Βορείου Ηπείρου.	Κυανό πεδίο με αργυρό σταυρό. Στο κέντρο δικέφαλος αετός μαύρος με τα γράμματα Α Η (Αυτόνομη Ήπειρος) και τη χρονολογία 1914.
	1955–1959	Σημαία της Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ).	Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο. Στο κέντρο η σιλουέτα του νησιού σε χρυσό. (Σε χρήση από πολλούς Ελληνοκύπριους σήμερα).
	από το 1964	Επίσημο του Κυπριακού Ναυτικού.	Τετράγωνη, αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο. Στο κέντρο μια άγκυρα, διασταυρωμένη με σταυρό και τρίαινα σε χρυσό.

Ιστορικές Ελληνικές Σημαίες

Σημαία	Ημερομηνία	Χρήση	Περιγραφή
	1259–1460	Σημαία της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας στη Μικρά Ασία.	Χρυσό πεδίο με τον μαύρο δικέφαλο αετό που κρατά σκήπτρο και σφαίρα.[12] Σήμερα σε χρήση από την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία.
	1259–1460	Βασιλικό φλάμουλο με τον τετραγραμματικό σταυρό της Δυναστείας των Παλαιολόγων όπως καταγράφηκε από πολλούς ευρωπαϊκούς άτλαντες.	Χρυσός σταυρός σε ερυθρό πεδίο με τα αρχικά Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεύων Βασιλευόντων.[13]
	1431–1619	Φερόμενη ως σημαία των Ελλήνων που υπηρετούσαν στο οθωμανικό τμήμα ιππικού των Σπαχήδων, που χρησιμοποιούσαν στις περιοχές της Ηπείρου και της Πελοποννήσου στα πρώτα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας῎. Παρόμοιες σημαίες χρησιμοποιούταν και στην Ελληνική Επανάσταση.	Κυανός σταυρός σε αργυρό πεδίο, με την εικόνα του Αγίου Γεωργίου να σκοτώνει τον δράκο στην μέση.
	1774–?	"Γραικοθωμανική παντιέρα". Σημαία που μετά την συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή χρησιμοποιούταν από Έλληνες πλοιοκτήτες.	Τρεις λωρίδες χρώματος ερυθρού (για τους Οθωμανούς) και κυανού (για τους Έλληνες).
		Σημαία της Φιλικής Εταιρίας.	Φέρει τον Ιερό Δεσμό με τις 16 στήλες, σταυρό εντός κλάδων ελαίας και λογχοφόρους σημαίες με τα γράμματα Η ΕΑ (Ελευθερία) Η ΘΣ (Θάνατος).[14]
	1821–1825	Σημαία του Αρείου Πάγου της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας.	Τρεις κάθετες ισοπαχείς λωρίδες πράσινο, αργυρό, μαύρο. Ο σταυρός αντιπροσωπεύει τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, η φλεγόμενη καρδία την αγνότητα του αγώνα υπέρ ελευθερίας και η άγκυρα τη σταθερότητα του σκοπού.
	1821	Σημαία του Ιερού Λόχου.	Τρεις οριζόντιες ισοπαχείς λωρίδες ερυθρό, αργυρό, μαύρο. Στο κέντρο η εικόνα του Φοίνικα αναγεννώμενου από τις φλόγες και η φράση. Εκ της κόνεώς μου αναγεννώμαιΙ. Ο Νικόλαος Υψηλάντης έδωσε τον αντίστοιχο συμβολισμό: "Το άσπρο σημαίνει την αθωότητα της δικαίας ημών επιχειρήσεως κατά των τυράννων, το μαύρο τον υπέρ πατρίδος και ελευθερίας θάνατον ημών και το κόκκινο την αυτεξουσιότητα του Ελληνικού λαού και την χαράν αυτού διότι πολεμεί διά την ανάστασιν της Πατρίδος"[15]
	1821	Σημαία που χρησιμοποιούταν από τον Αθανάσιο Διάκο.	Εικόνα του Αγίου Γεωργίου να σκοτώνει τον δράκο με την φράση Ελευθερία ή Θάνατος.
	1821	Σημαία που έφερε ο Ανδρέας Λόντος κατά την είσοδό του στην Πάτρα.	Μαύρος σταυρός σε ερυθρό πεδίο.
	1821	Σημαία που χρησιμοποιούταν από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.	Τρεις οριζόντιες ισοπαχείς λωρίδες ερυθρό, αργυρό, μαύρο. Στο κέντρο ερυθρός σταυρός σε δάφνινο στεφάνι, με την επιγραφή Τȣ ΤΩ ΝΙ ΚΑ.
	1821	Σημαία που ύψωσε ο Άνθιμος Γαζής και ο Μπασδέκης στη Θετταλομαγνησία.	Ο σταυρός δείχνει την επικράτηση των ορθοδόξων παντού,ο ήλιος πάνω του φανερώνει τον "ήλιο της δικαιοσύνης" της Ελλάδας και η ημισέληνος κάτω του πεσμένη σημαίνει την πτώση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
	1821	Σημαία του Στρατοπολιτικού Συστήματος Σάμου.	Αργυρό πεδίο με ερυθρό περίγραμμα με σύμβολα της Φιλικής Εταιρείας.
	1821	Σημαία των Χαλκιδικιωτών επαναστατών.	Κόκκινο πλαίσιο, κυανό πεδίο, λευκός σταυρός, αλέκτωρ, σημαία στρατηγού με δύο αστέρες.
	1821	Σημαία των Θρακών επαναστατών του 1821.	Μαύρος σταυρός σε κυανό πεδίο.
	1998	Σημαία Δήμου Ανατολικής Μάνης, νεότερη παραλλαγή λάβαρου του '21.	Κυανός ισοσκελής σταυρός σε αργυρό πεδίο με την επιγραφή ΝΙΚΗ Η ΘΑΝΑΤΟΣ και ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ σε χρυσό.
	1800–1807	Σημαία της Επτανήσου Πολιτείας (του πρώτου αυτόνομου ελληνικού κράτους στον ελλαδικό χώρο μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας), υπό την επικυριαρχία των Ρώσων και των Οθωμανών.	Το χρυσό φτερωτό λιοντάρι της Βενετίας (του Αγίου Μάρκου) κρατώντας όμως το Ευαγγέλιο κλειστό με ένα σταυρό, τη χρονολογία 1800 και επτά λόγχες που συμβόλιζαν τα Επτάνησα και το "Ισχύς εν τη ενώσει".
	1815–1864	Σημαία του Ηνωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων, βρετανικό προτεκτοράτο από το 1815 μέχρι την ένωσή του με την Ελλάδα το 1864.	Παραλλαγή του Βρετανικού "Blue Ensign" με ερυθρή μπορντούρα. Στην κάτω πλευρά το έμβλημα των νησιών, το χρυσό φτερωτό λιοντάρι της Βενετίας (του Αγίου Μάρκου) κρατώντας όμως το Ευαγγέλιο κλειστό με ένα σταυρό, τη χρονολογία 1800 και επτά λόγχες.

Δείτε επίσης

• Σημαία της Ελλάδας

Βιβλιογραφικές αναφορές

1. Znamierowski, Alfred (2010). The World Encyclopedia of Flags. Anness Publishings. ISBN 978-1-84476-895-0. 
2. Eleni Kokkonis-Lambropoulos & Katerina Korres-Zografos (1997). Greek flags, arms and insignia (Ελληνικές Σημαίες, Σήματα-Εμβλήματα). E. Kokkonis-G. Tsiveriotis. ISBN 960-7795-01-6. 
3. «Flag of Athens». 
4. Royal Decree of 4/16 April 1833, published in ΦΕΚ 21/1833
5. Royal Decree of 28 August 1833, published in ΦΕΚ 41/1858
6. FLAGS AND SIGNALS OF ALL NATIONS by Hounsell Brothers c.1870 http://www.life.com/image/50700092 Αρχειοθετήθηκε 2011-09-09 στο Wayback Machine.
7. Greek National Historical Museum «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2011. 
8. Royal Decree of 3 June 1914, published in ΦΕΚ 175/1914
9. ΦΕΚ 541/1935, dated 12.11.1935, page 2656
10. Royal Decree of 31 May 1914, published in ΦΕΚ 175/1914
11. per Royal Decree of 20 February 1936, Gazette 109, dated 26.02.1936, pages 549-550
12. Ο αυτοκράτορας Θεόδωρος Α΄Κομνηνός Λάσκαρις - Η συγκρότηση και η εδραίωση της αυτοκρατορίας της Νίκαιας: 1174-1222 μ.Χ, Ηλίας Γιαρένης, 2010, "Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη", ISBN: 960-469-822-2
13. Byzantine Heraldry, from Heraldica.org
14. «Σημαίες της Επανάστασης του 1821 (μέρος 1ο) [πλούσιο φωτογραφικό υλικό]». Διακόνημα. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2019. 
15. Φιλήμων, Τιμολέων (1861). Δοκίμιον ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως. Αθήναι: Τύποις Π. Σούτσα & Α.Κτενά. σελίδες σ.96. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Εργοστάσιο Σημαίας Κοκκώνης - Ιστορικές Σημαίες .
• Φωτογραφίες: Ελλάδα
• Καταγωγή και Εξέλιξη της Ελληνικής Σημαίας, Μάρτιος 2017 (Ηλεκτρονικό Βιβλίο Ανοικτής Πρόσβασης)