| Κερατόσφαιρα | |
|---|---|
| Ειδικότητα | Οφθαλμολογία |
| Θεραπεία | Χρήση προστατευτικών γυαλιών Χειρουργείο |
| Ταξινόμηση | |
Η κερατόσφαιρα είναι εκφυλιστική μη φλεγμονώδης πάθηση του ματιού, στην οποία δομικές αλλαγές εντός του κερατοειδούς προκαλούν την υπερβολική λέπτυνση και την αλλαγή του σε ένα πιο σφαιρικό σχήμα από το κανονικό ομαλό καμπυλωτό. Προκαλεί λέπτυνση του κερατοειδούς, κυρίως στα περιθώρια, με αποτέλεσμα ένα σφαιρικό και ελαφρώς διογκωμένο μάτι.
Μερικές φορές εξισώνεται με το «μεγαλοκερατοειδή».[1]
Η κερατόσφαιρα είναι μια ελάχιστα κατανοητή νόσος με αβέβαιη αιτία και η εξέλιξή της μετά από τη διάγνωση της είναι απρόβλεπτη. Εάν προσβληθούν και τα δύο μάτια, η επιδείνωση της όρασης μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του ασθενούς να οδηγεί αυτοκίνητο ή να διαβάζει. Ωστόσο, δεν οδηγεί στην τύφλωση καθαυτή.
Η θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση προστατευτικών γυαλιών.[2] Υπάρχει επίσης ένας αριθμός χειρουργικών επιλογών.[2]
Η περαιτέρω πρόοδος της νόσου συνήθως οδηγεί στην ανάγκη για μεταμόσχευση κερατοειδούς, λόγω της ακραίας λέπτυνσης του κερατοειδούς. Κυρίως, προτιμάται η μεγάλου βαθμού διεισδυτική κερατοπλαστική. Πρόσφατες προσθήκες τεχνικών ειδικά για τον κερατοειδή περιλαμβάνουν τη «διαδικασία εισχώρησης»,[3] κατά την οποία λαμβάνεται ένα μόσχευμα δότη κερατοειδούς 12 mm και κόβεται στα εξωτερικά του άκρα. Ένας θύλακας υποδοχής σχηματίζεται στο περιθώριο και ο ιστός του δότη «μπαίνει» στο θύλακα υποδοχής.
Η κερατόσφαιρα εξακολουθεί να είναι μία κάπως μυστηριώδης ασθένεια, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς με ποικίλες κλινικές και χειρουργικές τεχνικές. Ο ασθενής διατρέχει κίνδυνο διάτρησης του σφαιρικού ιστού, επειδή ο λεπτυσμένος κερατοειδής είναι εξαιρετικά αδύνατος.
Είναι μία πολύ σπανιότερη κατάσταση από τον κερατόκωνο, που είναι η πιο συνηθισμένη δυστροφία του κερατοειδούς χιτώνα.[4] Παρομοίως με τον κερατόκωνο, συνήθως διαγιγνώσκεται στα εφηβικά έτη του ασθενούς και φθάνει στην πιο σοβαρή κατάσταση κατά τη δεύτερη και τρίτη δεκαετία του ασθενούς.
| Ταξινόμηση |
|---|