Κεφεπίμη
 | |
 | |
| Ονομασία IUPAC | |
|---|---|
(6R,7R,Z)- 7-(2-(2-aminothiazol-4-yl)-2-(methoxyimino)acetamido)- 3-((1-methylpyrrolidinium-1-yl)methyl)-8-oxo-5-thia- 1-aza-bicyclo[4.2.0]oct-2-ene-2-carboxylate | |
| Κλινικά δεδομένα | |
| Εμπορικές ονομασίες | Maxipime, Voco |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| MedlinePlus | a698021 |
| Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
| Οδοί χορήγησης | Ενδοφλέβια, ενδομυϊκά |
| Κυκλοφορία | |
| Κυκλοφορία |
|
| Φαρμακοκινητική | |
| Βιοδιαθεσιμότητα | 100% (ενδομυϊκά) |
| Μεταβολισμός | Ήπαρ 15% |
| Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 2 ώρες |
| Απέκκριση | Νεφρά 70–99% |
| Κωδικοί | |
| Αριθμός CAS | 88040-23-7  |
| Κωδικός ATC | J01DE01 |
| PubChem | CID 5479537 |
| DrugBank | DB01413 |
| ChemSpider | 4586395 |
| UNII | 807PW4VQE3 |
| KEGG | D02376 |
| ChEBI | CHEBI:478164 |
| ChEMBL | CHEMBL186 |
| Χημικά στοιχεία | |
| Χημικός τύπος | C19H24N6O5S2 |
| Μοριακή μάζα | 480,56 g·mol−1 |
O=C2N1/C(=C(\CS[C@@H]1[C@@H]2NC(=O)C(=N\OC)/c3nc(sc3)N)C[N+]4(C)CCCC4)C([O-])=O | |
InChI=1S/C19H24N6O5S2/c1-25(5-3-4-6-25)7-10-8-31-17-13(16(27)24(17)14(10)18(28)29)22-15(26)12(23-30-2)11-9-32-19(20)21-11/h9,13,17H,3-8H2,1-2H3,(H3-,20,21,22,26,28,29)/b23-12-/t13-,17-/m1/s1 Key:HVFLCNVBZFFHBT-ZKDACBOMSA-N | |
| Φυσικά στοιχεία | |
| Σημείο τήξης | 150 °C (302 °F) (dec.) |
| (verify) | |
Η κεφεπίμη είναι αντιβιοτικό κεφαλοσπορίνης τέταρτης γενιάς. Η κεφεπίμη έχει εκτεταμένο φάσμα δραστικότητας κατά Gram-θετικών και Gram-αρνητικών βακτηρίων, με μεγαλύτερη δραστικότητα έναντι και των δύο τύπων οργανισμών από τους παράγοντες τρίτης γενιάς. Μια μετα-ανάλυση του 2007 προτάθηκε όταν συνδυάστηκαν δεδομένα δοκιμών, η θνησιμότητα αυξήθηκε σε άτομα που έλαβαν κεφεπίμη σε σύγκριση με άλλα αντιβιοτικά β-λακτάμης.[1] Σε απάντηση, η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) πραγματοποίησε τη δική τους μετα-ανάλυση που δεν βρήκε διαφορά θνησιμότητας.[2]
Η κεφεπίμη κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1982 από την Bristol-Myers Squibb και εγκρίθηκε για ιατρική χρήση το 1994.[3] Είναι διαθέσιμη ως γενόσημο φάρμακο και πωλείται με διάφορες εμπορικές ονομασίες παγκοσμίως.
Καταργήθηκε από τον κατάλογο βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας το 2019.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Efficacy and safety of cefepime: a systematic review and meta-analysis». Lancet Infect Dis 7 (5): 338–48. 2007. doi:. PMID 17448937.
- ↑ «Information for Healthcare Professionals: Cefepime (marketed as Maxipime)». Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2009.
- ↑ Fischer, Jnos· Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery. John Wiley & Sons. σελ. 496. ISBN 9783527607495.
- ↑ Executive summary: the selection and use of essential medicines 2019: report of the 22nd WHO Expert Committee on the selection and use of essential medicines. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.05. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.