Κλαρίν

Κλαρίν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση25  Απριλίου 1852[1][2][3]
Ζαμόρα[4][5]
Θάνατος13  Ιουνίου 1901[1][2][3]
Οβιέδο[6][5]
Αιτία θανάτουΚαρκίνος του πρωκτού
ΨευδώνυμοClarín
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[2][8]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Οβιέδο
Πληροφορίες ασχολίας
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Οβιέντο
Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα
Αξιοσημείωτο έργοLa Regenta
d:Q16636356
Οικογένεια
ΤέκναLeopoldo García-Alas García-Argüelles
ΑδέλφιαGenaro García-Alas y Ureña
ΣυγγενείςLeopoldo Alas Mínguez
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςFloral Games of Barcelona
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Λεοπόλντο Γκαρθία-Άλας ι Ουρένια, γνωστός ως «Κλαρίν» (Leopoldo García-Alas y Ureña «Clarín») ήταν ισπανός συγγραφέας, ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους και κριτικούς λογοτεχνίας της χώρας κατά το τελευταίο τρίτο του 19ου αιώνα.[9] Έζησε στη Μαδρίτη και τις μητρικές του Αστούριες, όπου εργάστηκε ως καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Οβιέδο.

Το πιο γνωστό του έργο είναι η Ρεχέντα, ένα από τα σπουδαιότερα ρεαλιστικά μυθιστορήματα της ιστορίας της παγκόσμιας λογοτεχνίας.[10] Εκεί, περιγράφεται με μαεστρία την ισπανική κοινωνία των τελών του 19ου αιώνα και οι εσωτερικές της αντιθέσεις, ενταγμένη σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από υποκρισία και διαφθορά.[9] Έγραψε επίσης αρκετά διηγήματα.

Όσον αφορά την κριτική, οι φιλελεύθερες πολιτικές του ιδέες και η συμπάθεια που έτρεφε προς τις ιδέες του Κραουζισμού τον έφεραν πολλάκις αντιμέτωπο με τους πιο συντηρητικούς διανοούμενους της εποχής του. Κύρια χαρακτηριστικά της κριτικής του τέχνης, η οξύτητα του λόγου του και η πετυχημένη αντίληψή του περί λογοτεχνικότητας.[11]

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δοκίμια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Solos de Clarín (1881).
  • La literatura en 1881 (1882).
  • Sermón perdido (1885).
  • Nueva campaña (1887).
  • Ensayos y revistas (1892).
  • Palique (1894).

Μυθιστορήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Cuesta abajo (1890-1891).
  • La Regenta (1884–1885).
  • Su único hijo (1890).
  • El abrazo de Pelayo (1889)

Διηγήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Dos sabios.
  • El dúo de la tos.
  • El gallo de Sócrates.
  • En el tren.
  • En la droguería.
  • Un voto.
  • ¡Adiós, Cordera! (texto completo); ¡Adiós, Cordera! (análisis)
  • Boroña.
  • Cuentos Morales.
  • Cuervo.
  • De la Comisión.
  • Doble vía.
  • Doctor Angelicus.
  • Don Paco del empaque.
  • Doña Berta.
  • El Señor y lo demás son cuentos.
  • El doctor Pértinax.
  • El libro y la viuda.
  • El oso mayor.
  • El sombrero del cura.
  • Medalla... de perro chico.
  • Pipá.
  • Speraindeo.
  • Superchería.
  • Tambor y gaita.
  • Teresa.
  • Un candidato.
  • Un repatriado.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 118882762. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Leopoldo-Alas. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. ↑ datos.gob.es/es/catalogo/e00123904-autores-espanoles-en-dominio-publico-fallecidos-desde-1900.
  8. ↑ CONOR.SI. 12438627.
  9. ↑ 9,0 9,1 Gies 2008: 576.
  10. ↑ Βιβλιονέτ, «Ρεχέντα»
  11. ↑ Gies 2008: 573.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • José García López, Historia de la literatura española, Vicens Vives, Βαρκελώνη, 2009 [20ή έκδοση]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]