Κλαύδιος Φρολό
| Κλαύδιος Φρολό | |
|---|---|
|
| |
| Δημιουργός | Βίκτωρ Ουγκώ |
| Πληροφορίες | |
| Τίτλος | Αρχιδιάκονος |
| Επάγγελμα | Αρχιδιάκονος στον καθεδρικό ναό "Παναγία των Παρισίων" |
| Συναναστροφές | Μέλη της εκκλησίας |
| Οικογένεια | Ζεάν Φρολό (μικρότερος αδελφός) |
| Παιδιά | Κουασιμόδος (θετός γιος) |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Ιθαγένεια | Γαλλική |
Ο Κλαύδιος Φρολό (Γαλλικά: Claude Frollo) είναι φανταστικός χαρακτήρας και κύριος ανταγωνιστής του μυθιστορήματος του Βίκτωρ Ουγκώ Η Παναγία των Παρισίων (1831). Είναι ο Αρχιδιάκονος του καθεδρικού ναού.
Στο μυθιστόρημα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κλαύδιος Φρολό είναι ένας θεοσεβούμενος και εξαιρετικά μορφωμένος άνθρωπος, που ο ίδιος και ο μικρός του αδελφός Ζεάν, ορφάνεψαν όταν οι γονείς του πέθαναν από την πανούκλα. Οι σπουδές του τον οδήγησαν να γίνει Αρχιδιάκονος, επάγγελμα που διατηρεί και κατά τη διάρκεια των γεγονότων του βιβλίου. Επιπροσθέτως, έχει στην κατοχή του ένα μικρό φέουδο, το οποίο του επιφέρει λίγα χρήματα, από τα οποία τα περισσότερα τα χρηματοδοτεί για τον αλκοολισμό του αδελφού του.
Κατά τη διάρκεια της γιορτής στην Νοτρ Νταμ, ονόματι Κυριακή του Κουασιμόδου, σώζει ένα παραμορφωμένο καμπουριασμένο παιδί, το οποίο βρίσκει εγκαταλελειμμένο. Το υιοθετεί και το ονομάζει "Κουασιμόδο", λόγω της γιορτής, το μεγαλώνει σαν δικό του γιο, και του διδάσκει τη νοηματική γλώσσα όταν ο Κουασιμόδος χάνει την ακοή του από τις καμπάνες του ναού. Ο Φρολό είναι ένας αξιοσέβαστος ακαδημαϊκός και μελετά πολλές γλώσσες, νομική, ιατρική, φυσική και θεολογία. Παρόλα αυτά, παθαίνει ψύχωση με την αλχημεία, γεγονός που οδηγεί τους κατοίκους της πόλης να διαδίδουν φήμη ότι είναι μάγος. Επιπροσθέτως, πιστεύει έντονα στη μοίρα. Όλα αυτά, μαζί με τον ακραίο και παράλογο φόβο του για τις γυναίκες, συμβάλλει περαιτέρω στην απομόνωσή του από την κοινωνία.
Ο Φρολό, διακατέχεται επίσης από έντονα πάθη, παρόλο που είναι άγαμος λόγω της θέσης του στην εκκλησία. Αυτά του τα πάθη εκρήγνυται μέσω της επαφής του με την όμορφη νεαρή τσιγγάνα Εσμεράλδα, και εν τέλει, οδηγούν στην καταστροφή του. Θεωρεί ότι έχει σταλθεί ως πειρασμός από το Διάβολο, για να δοκιμάσει την πίστη του, και την καταριέται ως δαίμονα. Ωστόσο διαπιστώνει ότι δεν μπορεί να της αντισταθεί και αποφασίζει να υποκύψει στον πειρασμό. Η Εσμεράλδα, ωστόσο, απωθείται από τις προθέσεις του. Ο Φρολό διατάζει τον Κουασιμόδο να την απαγάγει, και έπειτα τον εγκαταλείπει όταν ο καμπούρης αιχμαλωτίζεται από τον στρατηγό Φοίβο και τους φρουρούς του. Ο Φρολό σχεδόν αγνοεί τον Κουασιμόδο όταν τον βλέπει να ταπεινώνεται δημοσίως για το συμβάν. Όταν ο Φρολό ανακαλύπτει ότι η Εσμεράλδα είναι ερωτευμένη με το Φοίβο, παρακολουθεί τη συνάντησή τους, όπου ο Φοίβος θέλει να περάσει μαζί της μια νύχτα πάθους. Ενώ ο Φοίβος και η Εσμεράλδα είναι έτοιμοι να κάνουν έρωτα, ο Φρόλο, σε μια κρίση ζήλιας, μαχαιρώνει το Φοίβο, και φιλάει την Εσμεράλδα όταν εκείνη έχει λιποθυμήσει, προτού φύγει.
Ο Φρολό δεν επιχειρεί να μεσολαβήσει όταν η Εσμεράλδα καταδικάζεται για μαγεία και απόπειρα δολοφονίας, αλλά μαχαιρώνει τον εαυτό του κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων της και της δείχνει τις πληγές του ως ένδειξη αγάπης για εκείνη. Ωστόσο η ίδια δε συγκινείται, μιας και είναι ακόμη ερωτευμένη με τον Φοίβο. Λίγο πριν φθάσει η μέρα της εκτέλεσής της, ο Φρολό έχοντας τρελαθεί εγκαταλείπει το Παρίσι, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι ο Κουασιμόδος -ο οποίος είναι επίσης ερωτευμένος με την Εσμεράλδα- την έσωσε από την αγχόνη. Επιστρέφει στο Παρίσι όταν μαθαίνει ότι η Εσμεράλδα είναι ζωντανή και ζηλεύει τον Κουασιμόδο στον ίδιο βαθμό που ζήλευε και τον Φοίβο. Έπειτα ο Φρολό επιχειρεί να την βιάσει στο ιερό του καθεδρικού, αλλά ο Κουασιμόδος -που δεν έχει συνειδητοποιήσει αρχικά τον δράστη- υπερασπίζεται την κοπέλα και τον χτυπά. Εκνευρισμένος και ταπεινωμένος, ο Φρολό αποφασίζει να απαλλαγεί από την Εσμεράλδα και την παραδίδει στις αρχές.
Η ώρα του Φρολό πλησιάζει όταν μια ομάδα κακοποιών, οργισμένοι από τα νέα ότι η γαλλική μοναρχία διέταξε για την Εσμεράλδα να παρθεί από τον καθεδρικό ναό και να κρεμαστεί εντός τριών ημερών, επιτίθενται στην εκκλησία. Ενώ ο Κουασιμόδος είναι απασχολημένος με το να παλεύει με το πλήθος, ο Πιερ Γκρενγκουάρ, ο σύζυγος της Εσμεράλδα -τον οποίον παντρεύτηκε αποκλειστικά για να του σώσει τη ζωή- και μια κουκουλωμένη φιγούρα τρυπώνουν στον καθεδρικό και την πείθουν να δραπετεύσει μαζί τους. Επειδή το πρόσωπο του άνδρα είναι καλυμμένο, η Εσμεράλδα προσπαθεί να μαντέψει την ταυτότητά του. Ξεφεύγουν με μια βάρκα στο Σηκουάνα , έπειτα, μόλις φτάσουν στην ακτή, χωρίζονται, με τον Γκρενγκουάρ να παίρνει την κατσίκα, Τζαλί, και αφήνοντας την Εσμεράλδα με τον άγνωστο άνδρα. Ο κουκουλοφόρος τραβά την Εσμεράλδα κοντά στην αγχόνη και αφαιρόντας την κουκούλα, αποκαλύπτεται ότι είναι ο Φρολό.
Ο Φρολό θέτει στην Εσμεράλδα το τελευταίο τελεσίγραφο: είτε θα ανταποκριθεί στον πόθο του, είτε θα την αναφέρει στις αρχές. Εκείνη τον απορρίπτει, οπότε την αφήνει να την παραλάβουν οι βασιλικοί στρατιώτες και να την κρεμάσουν, ενώ επιστρέφει πίσω στη Νοτρ Νταμ. Έπειτα, πηγαίνει σε έναν από τους πύργους του καθεδρικού, για να παρακολουθήσει το κρέμασμα του κοριτσιού, αγνοώντας ότι ο Κουασιμόδος τον εντόπισε και τον ακολούθησε στις σκάλες. Παρακολουθεί ήρεμα τη μεταφορά της Εσμεράλδα στην αγχόνη.
Όταν ο Κουασιμόδος βλέπει τον Φρολό να γελάει κατά τη διάρκεια του κρεμάσματος της Εσμεράλδα, ωρύεται και σπρώχνει τον Φρολο από το κιγκλίδωμα. Η μια τερατόμορφη φιγούρα εμποδίζει την πτώση του, και φωνάζει στον Κουασιμόδο για βοήθεια, αλλά ο Κουασιμόδος παραμένει αμίλητος. Έπειτα, ο Φρολό πέφτει από τον καθεδρικό, ερχόμενος σε σύγκρουση με τη στέγη ενός σπιτιού. Γλιστράει από την οροφή, καταλήγει στο πεζοδρόμιο της πλατείας και πεθαίνει.[1]
Εκδοχή της Disney
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Κλαύδιος Φρολό | |
|---|---|
|
| |
| Πρώτη εμφάνιση | Η Παναγία των Παρισίων (1996) |
| Δημιουργός | Κάθυ Ζιελίνσκι Ντομινίκ Μονφερί |
| Φωνή | Τόνι Τζέι (αυθεντική εκδοχή) Δημήτρης Κοντογιάννης (ελληνική εκδοχή) |
| Επάγγελμα | Δικαστής Υπουργός Δικαιοσύνης |
Στην ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney, Η Παναγία των Παρισίων (The Hunchback of Notre Dame, 1996), τη φωνή του στην αυθεντική εκδοχή την έκανε ο Τόνι Τζέι, ενώ στην ελληνική ο Δημήτρης Κοντογιάννης. Για την αυθεντική εκδοχή, οι σκηνοθέτες Κερκ Γουάις και Γκάρι Τρούσντεϊλ τον διάλεξαν για το ρόλο, μετά την σύντομη εμφάνισή του για το ρόλο του Μεσιέρ Νταρκ, στην ταινία Η Πεντάμορφη και το Τέρας (Beauty and the Beast, 1991). Η εμφάνιση του χαρακτήρα εμπνεύστηκε από τα χαρακτηριστικά του ηθοποιού Χανς Κόνριντ, ειδικότερα από την εμφάνισή του στην ταινία Τα 5,000 Δάκτυλα (The 5,000 Fingers of Dr. T, 1953).[2] Ο παραγωγός της ταινίας, Ντον Χαν, δήλωσε ότι ο χαρακτήρας του Φρόλο εμπνεύστηκε από την ερμηνεία του Ρέιφ Φάινς ως Άμον Γκιοτ στην ταινία Η Λίστα του Σίντλερ (Schindler's List, 1993), ο οποίος σκότωνε Εβραίους, αλλά παράλληλα είχε ερωτικές επιθυμίες για την Εβραία υπηρέτριά του.[3] Ο σεναριογράφος Ταμπ Μέρφι επέλεξε να αλλάξει το επάγγελμα του Φρόλο, από αρχιδιάκονο σε υπουργό δικαιοσύνης, αποφεύγοντας έτσι τις θρησκευτικές ευαισθησίες στην τελική ταινία.[4]
Στην ταινία, ο Φρόλο, παρουσιάζεται ως αδίστακτος, φανατικά θρησκόληπτος Υπουργός Δικαιοσύνης του Παρισιού και απρόθυμος κηδεμόνας του Κουασιμόδου. Πιστεύει ότι υπερέχει από τους υπολοίπους και είναι αλάνθαστος, και ότι ο κόσμος γύρω του είναι γεμάτος από διαφθορά, εκτός φυσικά από τον εαυτό του. Περιφρονεί τον τσιγγάνικο πληθυσμό του Παρισιού και επιθυμεί να εξαλείψει ολόκληρη τη φυλή. Όπως και στον αυθεντική εκδοχή του χαρακτήρα στο μυθιστόρημα του Βίκτωρ Ουγκώ, ο Φρόλο διαθέτει σφοδρές επιθυμίες για την Εσμεράλδα, σε σημείο ψύχωσης. Γενικότερα, ο Φρόλο πιστεύει ότι οι πράξεις του συνάδουν με το θέλημα του Θεού, παρά τις συχνές του διαφωνίες με τον αρχιδιάκονο της Νοτρ Νταμ.[5] Ενώ στο μυθιστόρημα ο Φρόλο νοιάζεται πραγματικά για τον Κουασιμόδο, σε αυτήν την ταινία, τον αποκαλεί "τέρας" και τον μεγαλώνει μονάχα γιατί φοβάται την τιμωρία του Θεού και ελπίζει ότι ο καμπούρης, μια μέρα θα του φανεί χρήσιμος. Ο Τρούσντεϊλ χαρακτήρισε τον Φρόλο σε αυτήν την ταινία ως "πολύ απαίσιο άνθρωπο", ενώ ο Τζέι τον συνέκρινε με τον Χάνιμπαλ Λέκτερ στην ταινία Η σιωπή των αμνών (The Silence of the Lambs, 1991).[2]
Εμφάνιση στην πρώτη ταινία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην αρχή της ταινίας, ο Φρόλο και οι στρατιώτες του πιάνουν μια ομάδα τσιγγάνων χωρικών, οι οποίοι προσπαθούν να τρυπώσουν στο Παρίσι παράνομα με μια βάρκα. Η τσιγγάνα γυναίκα επιχειρεί να ξεφύγει με το παραμορφωμένο μωρό της, αλλά ο Φρόλο την κυνηγά και τη σκοτώνει στα σκαλιά της Παναγίας των Παρισίων. Προσπαθεί να σκοτώσει και το μωρό, αλλά ο αρχιδιάκονος του καθεδρικού επεμβαίνει και κατηγορεί τον Φρόλο ότι σκότωσε μια αθώα γυναίκα. Φοβισμένος για τη θεία τιμωρία, ο Φρόλο διστακτικά συμφωνεί στο να μεγαλώσει το παραμορφωμένο παιδί ως γιο του στη Νοτρ Νταμ, δίνοντάς του το όνομα "Κουασιμόδος", και του μαθαίνει ότι ο κόσμος έξω από τον καθεδρικό είναι ένα αμαρτωλό μέρος, γεμάτο από ανθρώπους που θα τον μισούσαν λόγω της παραμόρφωσής του.
Είκοσι χρόνια αργότερα, στο Δικαστικό Μέγαρο, ο Φρόλο διορίζει έναν καινούργιο λοχαγό, τον Φοίβο, δηλώνοντας την πρόθεσή του να εξαλείψει τον τσιγγάνικο πληθυσμό της πόλης, με το ανακαλύψει το άσυλό τους, το "Δικαστήριο των Θαυμάτων". Ενώ παρευρίσκεται στο ετήσιο πανηγύρι των τρελών, ο Φρόλο ανακαλύπτει μια τσιγγάνα χορεύτρια, την Εσμεράλδα, που η ομορφιά της τον ελκύει και τον αηδιάζει ταυτόχρονα. Εκείνη χορεύει προκλητικά μπροστά του και του φιλά την μύτη. Ο Φρόλο ανακαλύπτει ότι ο Κουασιμόδος έφυγε από το κωδωνοστάσιο και συμμετέχει στο πανηγύρι. Ο Κουασιμόδος ταπεινώνεται από το πλήθος, αφότου δύο φύλακες του Φρόλο προξενούν την ταραχή. Ο Φρόλο αρνείται να βοηθήσει τον Κουασιμόδο, όπως επίσης αρνείται το αίτημα του Φοίβου να σταματήσει το χάος, και θυμώνει όταν η Εσμεράλδα με τόλμη, αποφασίζει να βοηθήσει τον Κουασιμόδο. Η Εσμεράλδα επιπλήττει τον Φρόλο, προτού ζητήσει άσυλο στον καθεδρικό. Έπειτα, ο Φρόλο αντιμετωπίζει την Εσμεράλδα, μυρίζοντας τα μαλλιά της απρεπώς και πιάνοντάς την από τον λαιμό. Ο Φρόλο αναστατώνεται από την έλξη του για την Εσμεράλδα.
Σύντομα, ο Φρόλο αναπτύσσει λάγνα αισθήματα για την Εσμεράλδα, και αφότου τα συνειδητοποιεί, ικετεύει την Παναγία να τον σώσει από τα "ξόρκια" της και να αποφύγει την αιώνια καταδίκη. Ο Φρόλο ζητά από τον Θεό να δείξει έλεος σε εκείνον και την Εσμεράλδα, υπονοώντας ότι εν τέλει αναγνωρίζει ότι οι πράξεις του είναι ενάντια από το θέλημα του Θεού. Όταν ο Φρόλο μαθαίνει ότι εκείνη το έσκασε από την Νοτρ Νταμ, διατάζει να την κυνηγήσουν σε όλη την πόλη, ενώ παράλληλα πιάνει και δωροδοκεί Ρομά και καίει αμέτρητα σπίτια στο διάβα του. Ο Φοιβος συγκλονισμένος από την κακία του Φρόλο τον αψηφεί, και ο Φρόλο τον καταδικάζει σε θάνατο. Ενώ φεύγει με το άλογο του Φρόλο, ένα βέλος πληγώνει τον Φοίβο με αποτέλεσμα να πέσει στον ποταμό Σηκουάνα, έπειτα ο Φρόλο διατάζει τους άνδρες του να τον πιάσουν, χωρίς να πληγώσουν το άλογό του, αλλά η Εσμεράλδα τον σώζει την κατάλληλη στιγμή και τον πηγαίνει στη Νοτρ Νταμ για άσυλο.
Ο Φρόλο επιστρέφει στη Νοτρ Νταμ αργά τη νύχτα και ανακαλύπτει ότι ο Κουασιμόδος βοήθησε την Εσμεράλδα να δραπετεύσει, λέγοντας ότι γνωρίζει για το Δικαστήριο των Θαυμάτων και ότι επρόκειτο να επιτεθεί κατά την αυγή με χίλιους άνδρες. Ακολουθώντας τον Κουασιμόδο και τον Φοίβο στο Δικαστήριο των Θαυμάτων, ο Φρόλο και οι άνδρες του πιάνουν όλους τους παρευρισκόμενους τσιγγάνους. Ο Φρόλο προετοιμάζεται να κάψει την Εσμεράλδα, αλλά της προσφέρει να την αφήσει να ζήσει, αν υποκύψει στις επιθυμίες του. Αηδιασμένη η Εσμεράλδα, αρνείται και τον πτύει στο πρόσωπο, και ο Φρόλο ετοιμάζεται να την εκτελέσει, ωστόσο ο Κουασιμόδος την σώζει και την πηγαίνει στον καθεδρικό. Ο Φρόλο διατάζει τους στρατιώτες του να επιτεθούν και να καταλάβουν τον καθεδρικό. Ο Φοίβος ελευθερώνει τους τσιγγάνους και στρέφει τους πολίτες του Παρισιού ενάντια στον Φρόλο και τους άνδρες του. Ο Κουασιμόδος ρίχνει λιωμένο μόλυβδο στους δρόμους, ώστε κανένας να μην μπορέσει να εισέλθει, αλλά ο Φρόλο καταφέρνει να μπει μέσα. Ο Φρόλο επιχειρεί να σκοτώσει τον Κουασιμόδο, αλλά ο Κουασιμόδος υπερισχύει και αρνείται κατηγορηματικά όλα όσα του δίδαξε ο Φρόλο να πιστεύει. Ο Φρόλο ακολουθεί τον Κουασιμόδο και την Εσμεράλδα στο μπαλκόνι, όπου λέει στον Κουασιμόδο όλη την αλήθεια για την μητέρα του. Ο Φρόλο σπρώχνει τον Κουασιμόδο στην άκρη, αλλά ο Κουασιμόδος καταφέρνει να κρατηθεί και να ρίξει τον Φρόλο μαζί του. Ο Φρόλο σκαρφαλώνει σε ένα γκαργκόιλ και σηκώνει το σπαθί του για να ρίξει την Εσμεράλδα, αλλά το γκαργκόιλ καταρρέει, με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του. Σε ένα όραμα, ο Φρόλο βλέπει το πρόσωπο του γκαργκόιλ να μεταμορφώνεται σε Σατανά. Τρομοκρατημένος, ο Φρόλο ουρλιαζει με το γκαργκόιλ να σπάει εξ ολοκλήρου, με αποτέλεσμα να πέσει στη φωτιά και να πεθάνει.
Αναφορά στη δεύτερη ταινία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο σίκουελ της ταινίας Η Παναγία των Παρισίων ΙΙ (The Hunchback of Notre Dame II, 2002), όταν ο Σαρούς (ο Τσιγγάνος εγκληματίας και ο κύριος ανταγωνιστής της ταινιας) θυμίζει στη βοηθό του Μαντελέν, ότι όταν ήταν μικρή και του έκλεψε το φαγητό του, την πήγε κατευθείαν στις αρχές. Παρόλο που ο Φρόλο δεν αναφέρεται, είναι πιθανό ότι ήταν αυτός που έστρεψε τον Σαρούς έναντι της Μαντελέν. Επίσης, αναφέρεται όταν ο Κλοπέν ανακοινώνει την χορευτική παράσταση της Εσμεράλδα, και αστειευόμενος λέει σε ένα μικρό αγόρι ότι εκείνη "μπορεί να σου κλέψει την καρδιά", χρησιμοποιώντας μια μαριονέτα που μοιάζει με τον Φρόλο, ως αναφορά του πάθους του για την Εσμεράλδα.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Hugo, Victor (1831). The Hunchback of Notre-Dame (1993 έκδοση). Ware, Hertfordshire, England: Wordsworth Editions. ISBN 978-1853260681 – μέσω Google Books.
- ↑ 2,0 2,1 Watson, Grant (4 Ιουνίου 2014). «"Let her be mine and mine alone" - The Hunchback of Notre Dame (1996)». FictionMachine. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2018.
- ↑ Thompson, Anna; Karger, Dave (June 21, 1996). «Playing a Hunch». Entertainment Weekly (New York City: Meredith Corporation). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-12-08. https://web.archive.org/web/20141208140202/http://www.ew.com/ew/article/0,,293046_3,00.html. Ανακτήθηκε στις January 19, 2019.
- ↑ Mancini, Marc (12 Απριλίου 2016). «10 Facts About Disney's The Hunchback Of Notre Dame». Mental Floss. New York City: Dennis Publishing. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2018.
- ↑ «Disney and the Seven Deadly Sins». Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2013.