Κλοντ Γκουντιμέλ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Claude Goudimel (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1505 (περίπου)[1][2][3] Σαιντ-Ιπολίτ (Ντου)[4] |
Θάνατος | 28 Αυγούστου 1572 (πιθανώς)[5][6] Λυών[7] |
Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[8] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συνθέτης θεωρητικός της μουσικής επιμελητής κειμένων |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κλοντ Γκουντιμέλ (Claude Goudimel, Μπεζανσόν 1514; [i] – Λυών Αύγουστος [ii] 1572) ήταν Γάλλος συνθέτης και θεωρητικός μουσικής του 15ου αιώνα, καθώς και από τους σημαντικότερους εκδότες μουσικών έργων της Αναγέννησης.
Ο Γκουντιμέλ γεννήθηκε στην πόλη Μπεζανσόν της Δ. Γαλλίας. Λίγα στοιχεία της ζωής του είναι γνωστά μέχρι να υπάρξει τεκμηριωμένη καταγραφή στο Παρίσι, το 1549, όπου σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο της πόλης. Εκείνο το έτος, μάλιστα, δημοσίευσε ένα βιβλίο με γαλλικά τραγούδια (σανσόν). Στις αρχές της δεκαετίας του 1550 εργάστηκε με τον τυπογράφο Νιολά Ντι Σεμέν (Nicolas Du Chemin) και, ίσως, εξακολουθούσε να σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού μέχρι το 1555. Από το 1555 και έπειτα υπήρξε συνεργάτης του Σεμέν στην εκδοτική επιχείρηση. [9][10] Με τη μεσολάβηση του ανθρωπιστή και λογίου Ζαν ντε Μπρινιόν (Jean II Brinon) ήλθε σε επαφή με τον Ρονσάρ και συνεργάστηκε μαζί του στο μουσικό συμπλήρωμα της συλλογής του τελευταίου, «Έρωτες» (1552). [11]
Το 1557 ο Γκουντιμέλ εγκαταστάθηκε στο Μετς και ασπάσθηκε τον προτεσταντισμό, γεγονός που θα αποδειχθεί μοιραίο γι’ αυτόν. Συναναστράφηκε τους Ουγενότους, ωστόσο, έφυγε από την πόλη, το 1567, [12] λόγω της αυξανόμενης εχθρότητας των αρχών του Μετς στους προτεστάντες κατά τη διάρκεια των Θρηκευτικών Πολέμων. Αρχικά, επέστρεψε στο Μπεζανσόν και, στη συνέχεια, εγκαταστάθηκε στη Λυών. Εκεί, δολοφονήθηκε κάποια μέρα μεταξύ 28 και 31 Αυγούστου 1572, στο πλαίσιο της επέκτασης των σφαγών της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου στην επαρχία, μαζί με μεγάλο μέρος του πληθυσμού των Ουγενότων της πόλης. Μετά τη δολοφονία, το πτώμα του Γκουντιμέλ πετάχτηκε στον ποταμό Ροδανό.[13]
Ο Γκουντιμέλ είναι περισσότερο γνωστός για τις τετραμερείς επεξεργασίες του σε Ψαλμούς, από το περίφημο «Ψαλτήριο της Γενεύης» (ή «Ψαλτήριο των Ουγενότων), στις γαλλικές εκδοχές του ποιητή Μαρό. Σε μία από τις τέσσερις πλήρεις εκδόσεις του, θέτει -σε αντίθεση με άλλες συνθέσεις εκείνη την εποχή- τη μελωδία στην πάνω φωνή, μέθοδο που επικρατεί στην υμνωδία μέχρι σήμερα. Επιπλέον, συνέθεσε λειτουργίες, μοτέτα και αρκετά κοσμικά σανσόν, σχεδόν όλα από τα οποία χρονολογούνται πριν από τη μεταστροφή του στον προτεσταντισμό (πιθανώς γύρω στο 1560). Το ύφος του Goudimel τείνει να είναι ομοφωνικό, με ενδιαφέρουσα χρήση του ρυθμού (συγκοπές, αντιχρονισμοί) και του μελίσματος και κλιμακωτών φωνητικών εισόδων για να αναδείξει τα εσωτερικά μέρη, ειδικά στα σανσόν. [14] Οι Ψαλμοί του, ωστόσο, είναι περισσότερο πολυφωνικές συνθέσεις, χαρακτηριστικές του μέσου αντιστικτικού ύφους, το οποίο έχει ως υπόδειγμα τα σανσόν του Ζακ Αρκαντέλτ, που έζησε στην ίδια εποχή με τον Γκουντιμέλ, περίπου. [15] Αυτό που κάποτε υπήρξε ευρέως γνωστό ότι δίδαξε τον Παλεστρίνα θεωρείται, πλέον, αβάσιμο. [16][17] Τα έργα του εκτείνονται σε 14 τόμους, αν και αρκετά από αυτά είναι αποσπασματικά, καθώς λείπουν μία ή περισσότερες φωνές. [18]
i. ^ Αναφέρονται, επίσης, ως πιθανό έτος γέννησης το 1520, [19] ή, γενικότερα, οι χρονιές μεταξύ 1514 και 1525
ii. ^ Λόγω της σημαντικότητας του συμβάντος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι, ο φόνος του συνθέτη διαπράχθηκε μεταξύ 28 και 31 Αυγούστου 1572
|