Συντεταγμένες: 29°57′17″N 32°34′26″E / 29.954611°N 32.573972°E
Κλύσμα | |
---|---|
29°57′17″N 32°34′26″E | |
![]() | |
Χώρα | Αίγυπτος |
Το Κλύσμα ήταν ελληνιστικό και ρωμαϊκό λιμάνι της Αιγύπτου στην βόρεια πλευρά του τότε αναφερόμενου ως Ηρωωπολίτη κόλπου (του σημερινού κόλπου του Σουέζ), πολύ κοντά στο σημερινό Σουέζ, Το Κλύσμα ήταν λιμάνι το οποίο είχε συναλλαγές με την Ινδία.[1][2]
Οι πρώτες γραπτές αναφορές στο Κλύσμα έγιναν από τον Λουκιανό, στις αρχές του 2ου αιώνα και από τον Πτολεμαίο στα μέσα του 2ου αιώνα, ενώ οι ανασκαφές δείχνουν την ύπαρξη της πόλης ήδη από την πρώιμη Ελληνιστική περίοδο. Με βάση τα στοιχεία των ανασκαφών, ο Μπρουγιέρ(D/R) (Bernard Bruyère) έχει προτείνει την ιδέα ότι το Κλύσμα ιδρύθηκε από τον Πτολεμαίο Β΄ τον Φιλάδελφο. Προς το τέλος του 4ου αιώνα το Κλύσμα αναφέρεται από τον Πέτρο τον Διάκονο, ως το μοναδικό λιμάνι σε Ρωμαϊκό έδαφος για εμπόριο με την Ινδία.[1] Θεωρείται ότι από τον 6ο αιώνα το Κλύσμα είχε πιθανώς παρακμάσει, παρόλο που ακόμη αναφερόταν ως σταθμός εμπορίας με την Ινδία[3].
Το Κλύσμα βρισκόταν στην βόρεια πλευρά του Ηρωωπολίτη κόλπου και ήταν μια από τις τουλάχιστον τρεις πόλεις της περιοχής, οι οποίες αναφέρονται από πηγές της εποχής ως: «Αρσινόη, Κλεοπατρίς και Κλύσμα», ενώ σε κάποιες νεώτερες πηγές, θεωρείται ότι η Αρσινόη ταυτιζόταν με το Κλύσμα.[1][4]
Μετά τη Ρωμαϊκή περίοδο, το όνομα του Κλύσματος επέζησε της μετονομασίας της πόλης στα Αραβικά: Αλ-Κουλζούμ (Al -Kulzum), για την οποία υπάρχουν πολλές αναφορές από τον 9o-10ο αιώνα και η οποία έδωσε και το όνομά της στην παλαιότερη Αραβική ονομασία του Κόλπου του Σουέζ: Μπαχρ αλ-Κουλζούμ (Bahr Al-Qulzum). Το Κουλζούμ συνέχισε να υπάρχει μέχρι τα νεώτερα χρόνια, ως χωριό, βορείως και πολύ κοντά στην πόλη του Σουέζ.[1]
Το Κλύσμα είναι επίσης γνωστό από τον Άγιο Αθανάσιο τον εν Κλύσματι, Αιγύπτιο Άγιο του 3ου αιώνα, αναφερόμενο και στο Κοπτικό συναξάριο, αναφερόμενο στην Ελλάδα ως «Άγιος Αθανάσιος ο Ρωμαίος Συγκλητικός, ο εν Κλύσματι»[5][6][7][8], καθώς και από τον Άγιο Ευγένιο του Κλύσματος, μοναχό που ίδρυσε μοναστήρι στην Μεσοποταμία.
Ο Bochart(D/R) θεωρεί ότι το Κλύσμα συμμετείχε με επίσκοπό του στη Σύνοδο της Χαλκηδόνας.[9][10] Στην Καθολική εκκλησία έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα, ο τίτλος του Επισκόπου Κλύσματος (ως τιτουλάριου - τιμητικής επισκοπής)[11].