Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (Βραζιλία)

Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα Partido Social Liberal
Πρόεδρος	Λουσιάνο Μπιβάρ
Ίδρυση	30 Οκτωβρίου 1994
Διάλυση	2022
Έδρα	Μπραζίλια, ΟΔ
Ιδεολογία	Συντηρητισμός[1] Βραζιλιάνικος εθνικισμός[2] Κοινωνικός συντηρητισμός[3] Οικονομικός φιλελευθερισμός[4] Δεξιός λαϊκισμός[5] Εθνικός συντηρητισμός[6] Μιλιταρισμός[7] Αντικομμουνισμός[2] Παράταξη: Μοναρχισμός[8][9][10]
Πολιτικό φάσμα	Δεξιά[11] ως ακροδεξιά[12]
Χρώματα	Μπλε      Κίτρινο      Πράσινο
Ιστότοπος
psl.org.br
Πολιτικό σύστημα στη Βραζιλία Πολιτικά κόμματα Εκλογές

Το Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα ( πορτογαλικά: Partido Social Liberal‎) ήταν ακροδεξιό ^[12] πολιτικό κόμμα στη Βραζιλία. Ιδρύθηκε το 1994 ως κόμμα με κοινωνική φιλελεύθερη ιδεολογία, και το 1998 εγγράφηκε στο Βραζιλιάνικο Ανώτατο Δικαστήριο Εκλογών με αριθμό ταυτότητας 17.

Τον Ιανουάριο του 2018, ο Ζαίρ Μπολσονάρο, έφυγε από το Κοινωνικό Χριστιανικό Κόμμα και ήρθε στο Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα για να συμμετάσχει στις προεδρικές εκλογές του ίδιου έτους.^[13] Η επιρροή του ώθησε την ιδεολογία του κόμματος προς συντηρητικές και δεξιές κατευθύνσεις. Ωστόσο, πυροδότησε τη διάσπαση των «Ελεύθερων» που εγκατέλειψαν το ΚΦΚ και ίδρυσαν δικό τους πολιτικό κίνημα.^[14] Ο Μπολσονάρο έγινε ο 38ος Πρόεδρος της Βραζιλίας. Όμως, το Νοέμβριο του 2019 εγκατέλειψε το ΚΦΚ κατόπιν συγκρούσεων με τον πρόεδρο του κόμματος, τον Λουσιάνο Μπιβάρ, και ίδρυσε μία δική του πολιτική ομάδα με την επωνυμία «Συμμαχία για τη Βραζιλία».^[15]

Ιστορία

Το ΚΦΚ ιδρύθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1994, από τον επιχειρηματία Λουσιάνο Μπιβάρ. Στις δημοτικές εκλογές του 1996 εκλέχτηκαν 11 δήμαρχοι και 314 δημοτικοί σύμβουλοι από το κόμμα. Το κόμμα εγγράφηκε επίσημα στους καταλόγους κομμάτων στις 2 Ιουνίου 1998.^[16] Στις γενικές εκλογές του 1998 εκλέχτηκε ο πρώτος βουλευτής από το κόμμα: ο Μπιβάρ κέρδισε την έδρα του Περναμπούκο. Επιπλέον, 10 μέλη του κόμματος κέρδισαν έδρες στις νομοθετικές Συνελεύσεις: πέντε στα βόρεια και πέντε στα βορειοανατολικά.^[16] Στις εκλογές του 2006 ο Μπιβάρ ήταν υποψήφιος Πρόεδρος, αλλά έχασε από τον Λούλα ντα Σίλβα, συγκεντρώνοντας το 0,06% των ψήφων μόνο.^[17][18]

Το 2015 σχηματίστηκε μία ελευθεριστική παράταξη στο ΚΦΚ , στην οποία συμμετείχαν αρκετοί σημαντικοί πολιτικοί, με συμπεριλαμβανόμενο τον γιο του Λουσιάνο, τον Σέργκιο Μπιβάρ.^[19][20] Οι καλούμενοι ως «Ελεύθεροι» σκόπευαν να εκσυγχρονίσουν το κόμμα προωθώντας την ιδεολογία τους.^[21][22][23] To 2016, όταν η Ντίλμα Ρούσεφ κατηγορήθηκε για παραποίηση στοιχείων για το έλλειμα,^[24] το ΚΦΚ ψήφισε υπέρ της παραπομπής της σε δίκη.^[25]

Αποτελέσματα εκλογών

Προεδρικές εκλογές

Εκλογές	Υποψήφιος Πρόεδρος	Υποψήφιος Αντιπρόεδρος	Υποστήριξη	1ος Γύρος		2ος Γύρος		Αποτέλεσμα
				Ψήφοι	%	Ψήφοι	%
2006	Λουσιάνο Μπιβάρ (ΚΦΚ)	Αμέρικο ντε Σούζα (ΚΦΚ)		62.064	0,06%			Έχασε N
2014	Μαρίνα Σίλβα (ΒΣΚ)	Μπέτο Αλμπουκέρκε (ΒΣΚ)	Συμμαχία: «Ενωμένοι για τη Βραζιλία» ΒΣΚ, ΚΦΚ,[26] Πολίτες, ΑΚΑ, ΚΕΠ, ΠΡΚ	22.176.619 (#3)	21,32%			Έχασε N
2018	Ζαΐρ Μπολσονάρο (ΚΦΚ)	Χάμιλτον Μούραο (ΕΚΑΒ)	Συμμαχία: «Η Βραζιλία πάνω απ'όλα, ο Θεός πάνω απ'όλους»[27] ΚΦΚ, ΕΚΑΒ	49.276.990	46,0%	57.797.801	55,1%	Νίκη Y
Πηγή: Election resources

Βουλευτικές εκλογές

Εκλογές	Αρχηγός	Συμμαχία	Βουλή των Αντιπροσώπων				Γερουσία				Θέση στην κυβέρνηση
			Ψήφοι	%	Έδρες	+/–	Ψήφοι	%	Έδρες	+/–
2002	Λουσιάνο Μπιβάρ		408.512	0,5%	1 / 513	1	N/A	0	0 / 81		Υποστήριξη της κυβέρνησης
2006			190.793	0,2%	0 / 513	1	46.542	0	0 / 81		Εκτός κοινοβουλίου
2010			499.936	0,5%	1 / 513	1	446.517	0,3%	0 / 81		Αντιπολίτευση
2014		Συμμαχία: «Ενωμένοι για τη Βραζιλία» ΒΣΚ, ΚΦΚ, Πολίτες, ΑΚΑ, ΚΕΠ, ΠΡΚ	808.710	0,8%	1 / 513		N/A	0	0 / 81		Αντιπολίτευση
2018		Συμμαχία: «Η Βραζιλία πάνω απ'όλα, ο Θεός πάνω απ'όλους»[28] ΚΦΚ, ΕΚΑΒ	11.457.878	11,7%	52 / 513	51	19.413.869	11,3%	4 / 81	4	Κυβέρνηση
Πηγή: Election Resources

Παραπομπές

1. «Brazil elections: Bolsonaro and Haddad choices before voters». BBC. 28 October 2018. https://www.bbc.co.uk/news/world-latin-america-46008907. 
2. «Em que acreditamos» (στα Portuguese). Social Liberal Party. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
3. Scuch, Matheus (5 Ιανουαρίου 2018). «Bolsonaro decide concorrer à Presidência pelo PSL» (στα Portuguese). GaúchaZH. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
4. Fucs, José (5 January 2018). «Com chegada de Bolsonaro, Livres anuncia saída do PSL» (στα Portuguese). O Estado de São Paulo. https://politica.estadao.com.br/blogs/blog-do-fucs/com-chegada-de-bolsonaro-livres-anuncia-saida-do-psl/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2018. .
5. Pearson, Samantha· Magalhaes, Luciana (28 Οκτωβρίου 2018). «Far-right populist Jair Bolsonaro wins divisive Brazil presidential election». MarketWatch. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
6. «Jair Bolsonaro seeks top judge to become Brazil justice minister». BBC News. 30 October 2018. https://www.bbc.com/news/world-latin-america-46026867/. Ανακτήθηκε στις 6 November 2018. 
7. Venaglia, Guilherme (5 Αυγούστου 2018). «Com discurso militarista, PSL de Bolsonaro lança Major Olímpio ao Senado» (στα Portuguese). MSN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2018. 
8. «Príncipe da família imperial brasileira será candidato a deputado federal» (στα Portuguese). Gazeta do Povo. 2 March 2018. http://www.gazetadopovo.com.br/politica/republica/principe-da-familia-imperial-brasileira-sera-candidato-a-deputado-federal-ecxnxsuxmw5gb6exj9gk6qd8a. Ανακτήθηκε στις 13 October 2018. 
9. Holderf Nascimento, Raul (7 Μαΐου 2018). «Monarquistas se aproximam de Bolsonaro e reforçam base de apoio do presidenciável» (στα Portuguese). Conexão Política. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2018. 
10. Amendola, Gilberto; Venceslau, Pedro (5 May 2018). «O séquito de Bolsonaro já tem um príncipe» (στα Portuguese). O Estado de São Paulo. http://politica.estadao.com.br/noticias/eleicoes,o-sequito-de-bolsonaro-ja-tem-um-principe,70002295479. Ανακτήθηκε στις 13 October 2018. 
11. «Eleições 2014: direita política se populariza no Brasil». diap.org (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2019. 
12. * Blunck, Julia (17 October 2018). «Why Brazil's far-right challenger Jair Bolsonaro has already won». New Statesman. https://www.newstatesman.com/world/2018/10/why-brazil-s-far-right-challenger-jair-bolsonaro-has-already-won. Ανακτήθηκε στις 4 November 2018. 
    • Phillips, Tom; Phillips, Dom (7 October 2018). «Far-right populist Jair Bolsonaro leads as Brazil goes to vote». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2018/oct/07/brazil-presidential-election-far-right-populist-jair-bolsonaro. Ανακτήθηκε στις 4 November 2018. 
    • «Brazil far-right politician enters presidential race». BBC News. 23 July 2018. https://www.bbc.co.uk/news/world-latin-america-44919769. Ανακτήθηκε στις 4 November 2018. 
    • Londoño, Ernesto; Darlington, Shasta (17 October 2018). «Jair Bolsonaro Wins Brazil's Presidency, in a Shift to the Far Right». The New York Times. https://www.nytimes.com/2018/10/28/world/americas/jair-bolsonaro-brazil-election.html. Ανακτήθηκε στις 4 November 2018. 
    • Federowski, Bruno· Marcello, Maria Carolina (8 Οκτωβρίου 2018). «Bolsonaro transforms tiny Brazil party into congressional powerhouse». Reuters. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2018. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
    • Cuadros, Alex (8 October 2018). «Brazil Turns Its Back on Democracy». The Atlantic. https://www.theatlantic.com/international/archive/2018/10/brazil-election-democracy-jair-bolsonaro-lula-haddad/572470/. Ανακτήθηκε στις 4 November 2018. 
    • Frederowski, Bruno; Mandl, Carolina (8 October 2018). «Brazil's far-right Bolsonaro: No coalition politics in cabinet picks». Reuters. Reuters. https://www.reuters.com/article/us-brazil-election/brazils-far-right-bolsonaro-no-coalition-politics-in-cabinet-picks-idUSKCN1MJ27U. Ανακτήθηκε στις 4 November 2018. 
    • Mortari, Marcos (9 Μαρτίου 2018). «Com Bolsonaro, extrema-direita embarca forte (e para vencer) nesta eleição, diz analista» (στα Portuguese). InfoMoney. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2018. 
    • Miro, Jordi· Genot, Louis (8 Οκτωβρίου 2018). «Bolsonaro 'tsunami' swells far-right party in Brazil congress». Yahoo! News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2018. 
    • Benites, Afonso (6 Αυγούστου 2018). «Mourão, o controverso general que sela a chapa puramente militar de Bolsonaro». El Pais (στα Portuguese). Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2018. 
    • «Brazil's right-wing presidential frontrunner says he's an 'admirer' of Trump» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2018. 
    • Meredith, Sam (9 Οκτωβρίου 2018). «Who is the 'Trump of the Tropics?': All you need to know about Brazil's presidential frontrunner». CNBC. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2018. 
    • «Brazil's overhauled congress to be dominated by hard right». The Irish Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2018. 
    • «Brazil right-wing firebrand Jair Bolsonaro wins first presidential round». Financial Review (στα Αγγλικά). 8 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2018. 
    • «Brazilians are so averse to the Workers' Party they're willing to elect a radical far-right populist — Quartz». qz.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2018. 
    • «Emerging Markets Have Struggled All Year. Here's One Country Bucking the Trend». Money (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2018. 
13. «Deputado Jair Bolsonaro deixa o PSC e se filia ao PSL». pleno.news (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
14. «Com chegada de Bolsonaro, Livres anuncia saída do PSL». Blog do Fucs (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
15. «Bolsonaro anuncia saída do PSL e criação de novo partido» (στα Portuguese). 12 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2020. 
16. Brasil, CPDOC-Centro de Pesquisa e Documentação História Contemporânea do. «PARTIDO SOCIAL LIBERAL (PSL)». CPDOC - Centro de Pesquisa e Documentação de História Contemporânea do Brasil (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
17. «Bivar: "Sou o anticandidato"». ISTOÉ Independente (στα Πορτογαλικά). 30 Αυγούστου 2006. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
18. «G1 > Eleições 2006 - NOTÍCIAS - Luciano Bivar (PSL)». g1.globo.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
19. Sales, Vinícius (5 Ιανουαρίου 2018). «Sérgio Bivar, filho de Luciano Bivar pede desfiliação do PSL». JC (στα Πορτογαλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
20. «Livres 'caiu para cima' com a saída do PSL, atesta Leandro Narloch na 'Folha'». Boletim da Liberdade (στα Πορτογαλικά). 10 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
21. «Partido Social Liberal». Pslnacional.org.br (στα Portuguese). Social Liberal Party. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2018. 
22. Constantino, Rodrigo (28 Ιανουαρίου 2016). «PSL se renova e foca mais no "liberal" da sigla. Ou: It's happening!» (στα Portuguese). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2018. 
23. «FAQ • LIVRES». LIVRES (στα Πορτογαλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
24. «Βραζιλία: «Πράσινο» στην παραπομπή της Ντίλμα Ρούσεφ σε δίκη | naftemporiki.gr». m.naftemporiki.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
25. «Impeachment de Dilma: saiba como votou cada um dos partidos na Câmara» (στα Portuguese). 18 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2018. 
26. PSL ficará na coligação, diz assessoria de Marina Silva
27. «JAIR BOLSONARO (PSL): Candidato a PRESIDENTE, número 17, eleições 2018 (Fonte: TSE) - Políticos do Brasil - Política». web.archive.org. 29 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020. 
28. «JAIR BOLSONARO (PSL): Candidato a PRESIDENTE, número 17, eleições 2018 (Fonte: TSE) - Políticos do Brasil - Política». web.archive.org. 29 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2020.