Κολλομπιάνο

Συντεταγμένες: 45°24′N 8°21′E / 45.400°N 8.350°E / 45.400; 8.350

Κολλομπιάνο

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Κολλομπιάνο
45°24′0″N 8°21′0″E
ΧώραΙταλία
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία του Βερτσέλλι
ΠροστάτηςΆγιος Γεώργιος
Έκταση9,22 km²[1]
Υψόμετρο143 μέτρα
Πληθυσμός78 (1  Ιανουαρίου 2023)[2]
Ταχ. κωδ.13030
Τηλ. κωδ.0161
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Κολλομπιάνο (ιταλικά: Collobiano) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία του Βερτσέλλι, στην περιφέρεια του Πεδεμοντίου. Πολιούχος του δήμου φέρεται ο Άγιος Γεώργιος και το δημαρχείο της πόλης βρίσκεται στην Piazza Avocadro 5.

Συνορεύει με τους εξής δήμους: Αλμπάνο Βερτσελλέζε, Βιλλαρμπόιτ, Καζανόβα Έλβο, Κουίντο Βερτσελλέζε, Ολτσενένγκο και Ολντένικο.

Δημογραφική εξέλιξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με εμφανείς τάσεις δημογραφικής ελάττωσης, όπως και οι περισσότεροι δήμοι της περιοχής, το Κολλομπιάνο φέρεται να απασχολεί μόνο το 11,40% του πληθυσμιακού του δυναμικού στη βιομηχανία, σε δημόσιες υπηρεσίες και παροχή υπηρεσιών.[3]

Αξιοθέατα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αξιοθέατα της κοινότητας θεωρούνται το τοπικό κάστρο και η εκκλησία.[4] Στον δήμο και την ευρύτερη περιοχή παρουσιάζει ανάπτυξη ο αγροτουρισμός, κυρίως λόγω τοπικών εορτασμών, όπως η γιορτή της Άνοιξης.

Ζητήματα ιστορίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη ιστορική μαρτυρία για τη θέση του Κολλομπιάνο περιέχεται σε μια δωρεά του 1023.[5] Σε μία επιστολή επίσης του αυτοκράτορα Φρειδερίκου του 1152 επιβεβαιώνεται η κατοχή της περιοχής από τον Γκουΐντο ντι Μπιαντράτε (Guido di Biandrate). Η παρουσία του κάστρου επιβεβαιώνεται τον Μάρτιο του 1170 σε συμβολαιογραφική πράξη, μέσω της οποίας οι ισχυροί αλλά παρακμάζοντες πλέον πολιτικά και οικονομικά κόμητες του Μπιαντράτε, μοιράζουν τις γαίες τους ανάμεσα σε εκείνους που παραμένουν στο Κολλομπιάνο και την οικογένεια των Αβογκάντρο (Avogadro).

Η πρόσκτηση του Κολλομπιάνο και άλλων περιοχών όπως η Καζανόβα και το Κουΐντο στην επιρροή της οικογένειας Αβογκάντρο είχε ως αποτέλεσμα την πολιτιστική άνθηση και την πολιτική επέκταση των δήμων της ευρύτερης περιοχής της επαρχίας Βερτσέλι, στο δεύτερο μισό του 12ου αιώνα.[5][6] Οι τελευταίοι απόγονοι αυτών των οικογενειών εμφανίζονται στην περιοχή σχεδόν μέχρι τον 15ο αιώνα. Το κάστρο, όντας σε στρατηγική θέση, υπήρξε αντικείμενο διεκδίκησης ανάμεσα σε αντίπαλες πολιτικά οικογένειες και υπέστη αρκετές καταστροφές από αλλεπάλληλες πολιορκίες. Μετά το 1427, έτος υποταγής της επαρχίας Βερτσέλι στη Σαβοΐα υπό τον Φίλιπο Μαρία Βισκόντι (Filippo Maria Visconti), αναφέρεται περίοδος ειρήνης που κράτησε έως τον 16ο αιώνα.

Σημαντικό αρχιτεκτονικά και αρχαιολογικά μνημείο το κάστρο σήμερα διατηρείται σε καλή κατάσταση μετά από πολλαπλές αποκαταστάσεις. Ένα τμήμα του χρησιμοποιείται ως ξενώνας και το υπόλοιπο γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης μιας αγροτικής βιομηχανίας.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16  Μαρτίου 2019.
  2. ↑ demo.istat.it?l=it.
  3. ↑ Ιndettaglio.it
  4. ↑ Da visitare Collobiano
  5. ↑ 5,0 5,1 Avonto 1980, σελ. 165.
  6. ↑ Panero 1985, σελ. 27.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (Ιταλικά) Avonto, Luigi (1980). Andar per castelli. Da Vercelli da Biella tutto intorno. Τορίνο: Milvia. 
  • (Ιταλικά) Panero, Francesco (1985). «Primo elenco di insediamenti umani e sedi abbandonate nel Vercellese, nel Biellese e nella Valsesia (secoli X-XIII)». Bollettino Storico Vercellese (24): 5-28.