Κορνέλις φαν Πούλενμπουργκ | |
---|---|
Γέννηση | 1594[1][2][3] Ουτρέχτη[4] |
Θάνατος | 12 Αυγούστου 1667[5][6][7] Ουτρέχτη[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ολλανδική Δημοκρατία |
Ιδιότητα | ζωγράφος[8][9][10] |
Κίνημα | μπαρόκ |
Είδος τέχνης | τοπιογραφία |
Καλλιτεχνικά ρεύματα | μπαρόκ |
Σημαντικά έργα | The Finding of Moses |
Χορηγός/οί | Κόζιμο Β΄ των Μεδίκων |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κορνέλις φαν Πούλενμπουργκ (ολλανδικά: Cornelis van Poelenburgh ή Cornelis van Poelenburch[11] 1594 – 12 Αυγούστου 1667[12])) ήταν Ολλανδός ζωγράφος και σχεδιαστής της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική. Ήταν η ηγετική φυσιογνωμία της πρώτης γενεάς Ολλανδών τοπιογράφων που δραστηριοποιήθηκαν στη Ρώμη στις αρχές του 17ου αιώνα. Έγινε γνωστός για τους μικρών διαστάσεων πίνακές του, που απεικόνιζαν ιταλικού ύφους τοπία με μικρές μορφές που αναπαριστούσαν βιβλικές ή μυθολογικές σκηνές ντυμένες με ενδύματα της εποχής του ζωγράφου.[13]
Δεν είναι γνωστό σε ποιο μέρος γεννήθηκε. Έχει διασωθεί στην Ουτρέχτη ένα υπογεγραμμένο έγγραφο, στο οποίο αναφέρεται ως εξαετής και γιος του Σίμον φαν Πούλενμπουρχ (Simon van Poelenburch), πρωτοσύγγελου της Καθολικής Εκκλησίας. Αρχικά εκπαιδεύτηκε με τον Άμπραχαμ Μπλούμερτ και τα πρώτα υπογεγραμμένα έργα του χρονολογούνται από το 1620.[12] Πραγματοποίησε ταξίδι στη Ρώμη, όπου επηρεάστηκε από τον Άνταμ Ελζχάιμερ[14] και έγινε ιδρυτικό μέλος των Bentvueghels, της οργάνωσης Φλαμανδών και Ολλανδών ζωγράφων που δραστηριοποιούνταν στη Ρώμη.[12] Οι Bentveughels συνήθιζαν να αποδίδουν προσωνύμιο σε κάθε μέλος τους και το προσωνύμιο του φαν Πούλενμπουργκ ήταν "satiro" (σάτυρος).[13] Ως πάτρονές του αναφέρονται μερικοί Ρωμαίοι Καρδινάλιοι.
Ο Κάρολος Α΄ της Αγγλίας τον κάλεσε στην Αγγλία, όπου δημιούργησε μικρών διαστάσεων πίνακες (αποκαλούνται cabinet paintings).[14] Επέστρεψε στην Ουτρέχτη, όπου και απεβίωσε λίγα χρόνια μετά τον Δάσκαλό του, Μπλούμερτ. Οι "πλέον σημαντικοί και γνωστοί" μαθητές του ήταν οι Ντανιίλ Φερτάνχεν, Ντιρκ φαν ντερ Λίσσε, Φρανσουά Φερβίλτ και Γιαν φαν Χενσμπέρχεν.[15] Ο Άρνολντ Χαουμπράκεν ισχυρίζεται ότι καλύτερος μαθητής του ήταν ο Γιαν φαν ντερ Λάις (Jan van der Lijs) από τη Μπρέντα και όχι ο Ντιρκ φαν ντερ Λίσσε (Dirck van der Lisse) από τη Χάγη. Ο Χαουμπράκεν στη συνέχεια αναφέρει τους Φερτάνχεν, Φερβίλτ, Βάρναρντ φαν Ράισεν από το Μπόμμελ και Βίλλεμ φαν Στέινρεϊ, ανεψιό του.[14] Tο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης αναφέρει, επίσης, τον Λάουρενς Μπαράτα.[12]
Ζωγράφισε κυρίως μικρών διαστάσεων τοπία με μυθικές ή θρησκευτικές μορφές ή εδάφια, σε ύφος που αργότερα θα γινόταν εμφανές σε έργα του Κλωντ Λορραίν. Τα πρώτα του έργα έχουν ύφος παρόμοιο με του Μπαρτολομέους Μπρέινμπεργκ, σε τέτοιο βαθμό που ορισμένα έργα είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς ποιος τα δημιούργησε. [13]