Κουρτ Γκέρρον

Κουρτ Γκέρρον
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Kurt Gerron (Γερμανικά)
Γέννηση11  Μαΐου 1897[1][2][3]
Βερολίνο[4][5][6]
Θάνατος28 Οκτωβρίου 1944 (47 ετών)
στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανικό Ράιχ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου
ηθοποιός[6]
ηθοποιός ταινιών
ηθοποιός θεάτρου
παραγωγός ταινιών[7]
σκηνοθέτης[8][6]
τραγουδιστής[8]
καλλιτέχνης καμπαρέ[8][6]
σεναριογράφος[9]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Κουρτ Γκέρρον (γερμ.: Kurt Gerron, 11 Μαΐου 1897 - 28 Οκτωβρίου 1944) ήταν Γερμανός Εβραίος ηθοποιός και σκηνοθέτης ταινιών.

Ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε σε μια πλούσια εμπορική οικογένεια στο Βερολίνο και σπούδαζε ιατρική πριν κληθεί για στρατιωτική θητεία στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Αφού τραυματίστηκε σοβαρά, τέθηκε ως στρατιωτικός γιατρός στο γερμανικό στρατό (παρά το ότι ήταν μόνο στο δεύτερο έτος στο πανεπιστήμιο). Μετά τον πόλεμο, ο Κουρτ άλλαξε καριέρα και ασχολήθηκε με το χώρο της σκηνής και έγινε ηθοποιός θεάτρου υπό τον σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρντ το 1920. Εμφανίστηκε σε δευτερεύοντες ρόλους σε αρκετές σιωπηλές ταινίες και άρχισε να σκηνοθετεί κινηματογραφικές ταινίες μικρού μήκους το 1926.

Έγινε δημοφιλής στο σινεμά με το ρόλο του στην ταινία Ο γαλάζιος άγγελος (Der Blaue Engel, 1930) απέναντι από τη Μαρλένε Ντίτριχ. Στη σκηνή πρωταγωνίστησε στην πρωτότυπη έκδοση του «Dreigroschen Oper» , έργο των Μπέρτολτ Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ ,ως Tiger Brown, παρουσιάζοντας το τραγούδι "Haifisch". Το 1930, έγινε σκηνοθέτης σε θέατρο του Βερολίνου, όπου σκηνοθέτησε το "Der Rote Faden" με τους Γκρέτε Βάιζερ και Μαρλένε Ντίτριχ. Συμμετείχε επίσης στη πολύ επιτυχημένη ταινία «Die Drei von der Gasstelle». Με τη διεθνή επιτυχία των σόου, το όνομα και η ηχογραφημένη φωνή του Γκέρρον έγιναν γνωστά σε όλη την Ευρώπη.[10][11]

Υπό ναζιστικό καθεστώς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ναζί το 1933 , ο Γκέρρον έφυγε από τη Ναζιστική Γερμανία με τη σύζυγο και τους γονείς του, ταξιδεύοντας πρώτα στο Παρίσι και αργότερα στο Άμστερνταμ. Συνέχισε να εργάζεται ως ηθοποιός στο Stadsschouwburg και σκηνοθέτησε αρκετές ταινίες. Αρκετές φορές του προσφέρθηκε απασχόληση στο Χόλιγουντ μέσω του ατζέντιδων Peter Lorre και Josef von Sternberg, αλλά αρνήθηκε να φύγει από την Ευρώπη.

Αφού η Βέρμαχτ κατέλαβε τις Κάτω Χώρες, ο Γκέρρον στάλθηκε για πρώτη φορά στο στρατόπεδο διέλευσης στο Westerbork πριν αποσταλεί στο γκέτο του Τερέζιενσταντ. Εκεί αναγκάστηκε από τα SS να πραγματοποιήσει ρόλους που συνήθιζε στη σκηνή.

Το 1944, ο Γκέρρον εξαναγκάστηκε να σκηνοθετήσει μια ναζιστική ταινία προπαγάνδας ,που προοριζόταν να προβληθεί σε «ουδέτερα» έθνη (στην Ελβετία, τη Σουηδία και την Ιρλανδία ), που θα έδειχνε πόσο «ανθρώπινες» ήταν οι συνθήκες στο Τερέζιενσταντ. Μόλις τελείωσε η μαγνητοσκόπηση, ο Γκέρρον και τα υπόλοιπα μέλη της παραγωγής μαζί με τον πιανίστα απελάθηκαν με τρένο με τελικό προορισμό το στρατόπεδο του Άουσβιτς. Ο Γκέρρον και η σύζυγός του στάλθηκαν αμέσως στους θαλάμους αερίων μετά την άφιξή τους στις 28 Οκτωβρίου 1944 [12], μαζί με όλους τους ερμηνευτές της ταινίας (εκτός από τον Ρωμαίο και τον κιθαρίστα Κόκο Σούμαν). Την επόμενη μέρα, ο Reichsführer SS Χάινριχ Χίμλερ διέταξε το κλείσιμο των θαλάμων αερίου.

Όλες οι γνωστές πλήρεις λήψεις της τελικής ταινίας του Γκέρρον, η οποία επρόκειτο να ονομαζόταν Theresienstadt. Ein Dokumentarfilm aus dem jüdischen Siedlungsgebiet (Τερεζίνα: Ένα ντοκιμαντέρ της εβραϊκής επανεγκατάστασης), και αναφέρεται επίσης ως Der Führer schenkt den Juden eine Stadt (ο Φύρερ δίνει στους Εβραίους μια πόλη), καταστράφηκαν το 1945. Είκοσι λεπτά από τα πλάνα ανακαλύφθηκαν στην Τσεχοσλοβακία στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και σήμερα η ταινία υπάρχει μόνο σε αποσπασματική μορφή.

Ο Γκέρρον έγινε το θέμα τριών ταινιών ντοκιμαντέρ, Prisoner of Paradise (PBS), Kurt Gerrons Karussell και Tracks to Terezín, όπου ο επιζών του Ολοκαυτώματος Χέρμπερτ Τόμας Μαντλ μιλά για τον Κουρτ Γκέρρον ως σκηνοθέτη της ταινίας Theresienstadt. Ein Dokumentarfilm aus dem jüdischen Siedlungsgebiet[13].

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13934625q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 8957768. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ Database of the Terezín Memorial. www.pamatnik-terezin.cz/database. Ανακτήθηκε στις 15  Μαρτίου 2021.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 theaterencyclopedie.nl/wiki/index.php?curid=7451.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0193447. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2022.
  9. ↑ nm0314777. Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2023.
  10. ↑ «Laugh or we shoot». the Guardian (στα Αγγλικά). 2 Ιουνίου 2001. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  11. ↑ «Theresienstadt Lexikon: Kurt Gerron». www.ghetto-theresienstadt.de. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  12. ↑ Last, Dick van Galen; Wolfswinkel, Rolf (2014). Anne Frank and After. Amsterdam University Press. p. 108
  13. ↑ Herbert Thomas Mandl "Spuren nach Theresienstadt / Tracks to Terezín" - Interview and director: Herbert Gantschacher; camera: Robert Schabus; editor: Erich Heyduck. ARBOS Vienna-Salzburg 2007