Κρατίνος ο Αθηναίος

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|12|12|2024}}
Για άλλα άτομα με το ίδιο όνομα, δείτε: Κρατίνος (αποσαφήνιση).
Κρατίνος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Κρατῖνος (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση500 π.Χ. (περίπου)[1]
Αθήνα
ΘάνατοςΔεκαετία του 420 π.Χ.[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Αθήνα
Ιδιότητακωμικός συγγραφέας[2]
ΚίνημαΠαλαιά κωμωδία
Καλλιτεχνικά ρεύματαΠαλαιά κωμωδία
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Κρατίνος ήταν ένας από τους σημαντικότερους κωμωδιογράφους της αρχαίας Ελλάδας και ειδικότερα της αττικής κωμωδίας. Γεννήθηκε το πρώτο έτος της τετραετίας της 65ης Ολυμπιάδας, το 520 π.Χ., και πέθανε σε προχωρημένη ηλικία την τετραετία της 89ης Ολυμπιάδας, το 422 π.Χ., ήταν γιος του Καλλιμήδους και φέρονταν αρχηγός της Οινηίδος φυλής.

Αυτός όπως και ο Αισχύλος ανέπτυξαν τον αριθμό των υποκριτών στις κωμωδίες. Δημιούργησε, κατά τον Αύγουστο Μάινεκε είκοσι τέσσερα θεατρικά έργα μεταξύ των οποίων ήταν οι "Σάτυροι", (το 424 π.Χ.), όπου έλαβε το 2ο βραβείο, (το 1ο είχε πάρει ο Αριστοφάνης με τους "Ιππείς"), οι "Χειμαζόμενοι" (425 π.Χ.), που μαζί με τους "Αχαρνείς" του Αριστοφάνη έλαβαν το 2ο βραβείο, ο "Διονυσαλέξανδρος" του οποίου η υπόθεση αποκαλύφθηκε σε πάπυρο που βρέθηκε το 1903, καθώς και η "Πυτίνη" την οποία και φέρεται να δίδαξε ο Κρατίνος σε μεγάλη ηλικία, περίπου 97 ετών, όπου έλαβε το 1ο βραβείο, ενώ την ίδια χρονιά ο Αριστοφάνης με τις "Νεφέλες" ήλθε τελευταίος.
Σημειώνεται ότι το πρώτο του έργο φέρεται να δίδαξε σε ηλικία 67 ετών. Συνολικά βραβεύτηκε εννέα φορές. Τα πολυάριθμα αποσπάσματα του Κρατίνου διασώθηκαν από τον Αθήναιο και φέρονται παρά του Μάινεκε (Poetarum com gr. fragm.), καθώς και υπό του Kock (Fragm Com Att.).

Γενικά ο Κρατίνος θεωρείται υπερβολικά δηκτικός και ορμητικός και το ύφος του εμφαντικό και επίσημο. Ακολουθούσε το λυρικό τόνο, τα δε χορικά του υπήρξαν ιδιαίτερα δημοφιλή και λάμβαναν μέρος σε πολλές γιορτές. Λέγονταν πως ήταν μυημένος στον Ορφισμό και ήταν οπαδός του Βάκχου.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 διάφοροι συγγραφείς: «Enciclopedia Treccani» (Ιταλικά) Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας. 1931. cratino. Ανακτήθηκε στις 3  Φεβρουαρίου 2022.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119496593. Ανακτήθηκε στις 20  Φεβρουαρίου 2021.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΙΕ΄, σελ.132.
  • John William Donaldson· George Paddison· Peter Elmsley, επιμ. (1838). Synopsis of the Greek Drama (στα Αγγλικά). Λονδίνο: W. Tower. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2009.