Κρις Κόουλμαν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Chris Coleman (Αγγλικά) |
Γέννηση | 10 Ιουνίου 1970[1] Σουόνσι |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Ύψος | 188 cm |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποδοσφαιριστής προπονητής ποδοσφαίρου[2] αθλητικός εκφωνητής |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Σάρλοτ Τζάκσον |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κρίστοφερ «Κρις» Πάτρικ Κόουλμαν ΤΒΑ (αγγλικά: Christopher "Chris" Patrick Coleman) (γενν. 10 Ιουνίου 1970) είναι Ουαλός πρώην ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής ποδοσφαίρου.
Ως παίκτης, ο Κόουλμαν έπαιζε συνήθως στην άμυνα, ενώ περιστασιακά εμφανιζόταν και ως επιθετικός. Ξεκίνησε την καριέρα του στη Μάντσεστερ Σίτι, φεύγοντας ως έφηβος για να κάνει το ντεμπούτο του για την Σουόνσι Σίτι το 1987. Το 1991, εντάχθηκε στην Κρίσταλ Πάλας, με την οποία αγωνίστηκε στην Πρέμιερ Λιγκ Πέρασε ενάμιση χρόνο στην πρωταθλήτρια Μπλάκμπερν Ρόβερς, προτού υπογράψει στη Φούλαμ το 1997, βοηθώντας την ομάδα σε δύο ανόδους από την τρίτη κατηγορία στην πρώτη κατηγορία. Έκανε 32 συμμετοχές για την Ουαλία. Η καριέρα του Κόουλμαν σταμάτησε σε ηλικία 32 ετών, όταν έσπασε το πόδι του σε τροχαίο.
Η πρώτη επαγγελματική ομάδα με την οποία συμμετείχε ο Κόουλμαν ήταν η Μάντσεστερ Σίτι, σε ηλικία 16 ετών, αν και αργότερα την άφησε, αναφέροντας τη νοσταλγία ως τον κύριο λόγο.[3] Στη συνέχεια εντάχθηκε στο σύλλογο της πατρίδας του, Σουόνσι Σίτι.[4]
Έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση για αυτούς σε ηλικία 17 ετών, το φθινόπωρο του 1987. Έκανε σχεδόν 200 εμφανίσεις για τον σύλλογο της Νότιας Ουαλίας και βοήθησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ουαλίας το 1989 και το 1991.[5][6]
Αφού πέρασε τέσσερα χρόνια με τη Σουόνσι, ο Κόουλμαν υπέγραψε στην Κρίσταλ Πάλας το 1991 έναντι αμοιβής μεταγραφής που ορίστηκε από το δικαστήριο της Football League σε περίπου 270.000 λίρες, συν ένα ποσοστό οποιασδήποτε μελλοντικής πώλησης. Εκείνη τη σεζόν έκανε 143 εμφανίσεις, σκοράροντας 16 γκολ. Η Πάλας τερμάτισε 10η στην πρώτη σεζόν του Κόουλμαν, αλλά υποβιβάστηκε από τη νέα Πρέμιερ Λιγκ στη δεύτερη σεζόν του (αν και έφτασαν στους ημιτελικούς του Λιγκ Καπ). Κέρδισαν την άνοδο ως πρωταθλητές 1ης Κατηγορίας στην πρώτη προσπάθεια, αλλά επέστρεψαν κατευθείαν και πάλι παρά το γεγονός ότι έφτασαν στους ημιτελικούς και των δύο κυπέλλων εκείνη τη σεζόν. Ο Κόουλμαν πουλήθηκε στη Μπλάκμπερν Ρόβερς, την υπερασπίστρια του πρωταθλήματος, έναντι 2,8 εκατομμυρίων λιρών τον Δεκέμβριο του 1995.
Το 2005, οι υποστηρικτές της Πάλας ψήφισαν τον Κόουλμαν για την Ομάδα της Εκατονταετηρίδας.
Ο Κόουλμαν εντάχθηκε στους πρωταθλητές της Πρέμιερ Λιγκ, Μπλάκμπερν Ρόβερς, έναντι 2,8 εκατ. λιρών. Η Μπλάκμπερν δεν διατήρησε τον τίτλο της Πρέμιερ Λιγκ που είχε κατακτήσει το 1995 και τερμάτισε 7η, χάνοντας για λίγο μια θέση στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Ο Κόουλμαν έκανε 28 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα κατά τη διάρκεια της 1,5 σεζόν του στον σύλλογο και όταν βρήκε τον εαυτό του εκτός βασικής ενδεκάδας πολύ συχνά (χωρίς να βοηθηθεί από έναν επίμονο τραυματισμό του στον αχίλλειο τένοντα), αποφάσισε να προχωρήσει την καριέρα του, πηγαίνοντας δύο κατηγορίες κάτω για να ενταχθεί στη Φούλαμ.
Η Φούλαμ, εκείνη την εποχή στην τρίτη κατηγορία, χρηματοδοτήθηκε από τον πλούσιο επιχειρηματία Μοχάμεντ Αλ Φαγιέντ και μπόρεσε να δαπανήσει ένα ποσό ρεκόρ μεταγραφής για την κατηγορία και τον σύλλογο, 2,1 εκατ. £ για τον Κόουλμαν στα τέλη του 1997.[7] Έγινε γρήγορα αρχηγός του συλλόγου και οδήγησε τη Φούλαμ στην άνοδο υπό τον προπονητή Κέβιν Κίγκαν το 1998-99 στην Πρώτη Κατηγορία.
Παρέμεινε αρχηγός και βασικός στην ομάδα υπό τον νέο προπονητή, Ζαν Τιγκάνα, τη σεζόν 2000–01, καθώς η Φούλαμ ξεκίνησε με επιτυχία την εκστρατεία. Ωστόσο, η καριέρα του Κόουλμαν ουσιαστικά τελείωσε στα μέσα της σεζόν, αφού έσπασε το πόδι του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στις 2 Ιανουαρίου 2001, λίγες μέρες πριν από έναν αγώνα Κυπέλλου Αγγλίας εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.[8] Ποτέ δεν ανέκαμψε από αυτόν τον τραυματισμό, παρά το γεγονός ότι έπαιξε σε αγώνα της εφεδρικής ομάδας τον Μάρτιο του 2002, ένα παιχνίδι που λειτούργησε μόνο ως ένδειξη ότι δεν θα έπαιζε ποτέ ξανά στο υψηλότερο επίπεδο του αγγλικού ποδοσφαίρου. Ανακοίνωσε την αποχώρησή του ως παίκτης τον Οκτώβριο του 2002, αλλά έμεινε στο κλαμπ του Δυτικού Λονδίνου ως μέλος του προπονητικού επιτελείου.[9]
Ο Κόουλμαν είχε δικαίωμα να παίξει για τη χώρα γέννησής του, την Ουαλία, για τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας μέσω του πατέρα του που γεννήθηκε στο Δουβλίνο, καθώς και για τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω του παππού του από τη μητέρα του.[10]
Ο Κόουλμαν αγωνίστηκε για την Ουαλία σε ομάδες νέων, Κ21 και ανδρών.[11]
Ο Κόουλμαν εντάχθηκε στο προπονητικό επιτελείο της Φούλαμ τον Οκτώβριο του 2002 υπό τον Τιγκάνα.[12] Αργότερα διαδέχθηκε τον Γάλλο ως υπηρεσιακός προπονητής τον Απρίλιο του 2003 και οδήγησε τη Φούλαμ μακριά από τον κίνδυνο υποβιβασμού. Ονομάστηκε ως μόνιμος προπονητής της Φούλαμ τον Μάιο του 2003 και έγινε επίσης ο νεότερος προπονητής στην Πρέμιερ Λιγκ.[13]
Η πρώτη του πλήρης σεζόν ως πρώτος προπονητής είδε τη Φούλαμ να τερματίζει προς έκπληξη στην 9η θέση, καθώς πολλοί ειδήμονες υπολόγιζαν ότι θα δυσκολευτούν και ότι ο Κόουλμαν θα απολυθεί.[14] Πολλοί από τους βασικούς παίκτες της Φούλαμ, όπως ο Έντβιν φαν ντερ Σαρ, ο Λουί Σαχά, ο Στιντ Μαλμπράνκ και ο Λουίς Μπόα Μόρτε, πουλήθηκαν τα επόμενα χρόνια και η Φούλαμ δεν επανέλαβε τις προηγούμενες επιτυχίες της υπό τον Κόουλμαν, αν και τους κράτησε μακριά από τον υποβιβασμό. Απολύθηκε στις 10 Απριλίου 2007 σε μια κίνηση που αιφνιδίασε ορισμένους παρατηρητές, μετά από ένα σερί 7 αγώνων χωρίς νίκη, που άφησε τον σύλλογο τέσσερις βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.[15]
Ο Κόουλμαν μετακόμισε στο εξωτερικό για την πρόσφατα υποβιβασμένη στην Σεγούντα Ντιβισιόν, Ρεάλ Σοσιεδάδ, στις 4 Ιουλίου 2007, μετά τη σύσταση στον σύλλογο από τον συμπατριώτη του Ουαλού και πρώην προπονητή της Ρεάλ Σοσιεδάδ, Τζον Τόσακ.[16] Συνδέθηκε με την Μπόλτον Γουόντερερς τον Οκτώβριο του 2007,[17] αν και τίποτα δεν προέκυψε από αυτό. Με τον σύλλογο στην 5η θέση και έχοντας μόνο μία ήττα στα προηγούμενα έντεκα παιχνίδια του, ο Κόουλμαν παραιτήθηκε από προπονητής στις 16 Ιανουαρίου 2008, επικαλούμενος μια απόκλιση στο όραμα για τον σύλλογο με τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο Ινάκι Μπαντιόλα.[18]
Ο Κόουλμαν διορίστηκε προπονητής του συλλόγου της Τσάμπιονσιπ Κόβεντρι Σίτι στις 19 Φεβρουαρίου 2008, υπογράφοντας συμβόλαιο τριάμισι ετών.[19]
Στις 4 Μαΐου 2010, ο Κόουλμαν απολύθηκε μετά την κατάκτηση της 19ης θέσης της Κόβεντρι κατά τη διάρκεια της σεζόν 2009–10,[20] την χαμηλότερη σε περισσότερα από 45 χρόνια. Θα υποβιβάζονταν δύο χρόνια αργότερα.
Στις 26 Μαΐου 2011, ο Κόουλμαν διορίστηκε προπονητής της Α.Ε. Λάρισας.[21] Τον Ιανουάριο του 2012, ο Κόουλμαν ανακοίνωσε ότι λόγω οικονομικών προβλημάτων στον σύλλογο θα παραιτηθεί από τη θέση του ως προπονητής.[22]
Στις 19 Ιανουαρίου 2012, ο Κόουλμαν διορίστηκε προπονητής της Εθνικής Ουαλίας, ως διάδοχος του φίλου του, Γκάρι Σπιντ, ο οποίος είχε πεθάνει τον προηγούμενο Νοέμβριο.[23] Αφού άφησε τον βοηθό του Όσιαν Ρόμπερτς να αναλάβει τον πάγκο στον αγώνα μνήμης μνήμης του Σπιντ εναντίον της Κόστα Ρίκα τον Φεβρουάριο,[24] το πρώτο του παιχνίδι ήταν η ήττα με 2–0 από το Μεξικό στις 27 Μαΐου.[25]
Ο πρώτος αγώνας της Ουαλίας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014 ήταν στις 7 Σεπτεμβρίου, εντός έδρας με το Βέλγιο, με τον κεντρικό αμυντικό Τζέιμς Κόλινς να αποβάλλεται για ένα καθυστερημένο χτύπημα στον Γκιγιόμ Ζιλέ στο 25ο λεπτό μιας ενδεχόμενης ήττας με 0-2.[26] Τέσσερις ημέρες αργότερα, στο Νόβι Σαντ, η ομάδα έχασε με 6–1 από τη Σερβία. Ο Κόουλμαν είπε τον Οκτώβριο του 2015 ότι σκέφτηκε να εγκαταλείψει τη θέση του μετά την ήττα.[27] Αφού έγινε ο πρώτος προπονητής της Ουαλίας που έχασε τα πρώτα πέντε παιχνίδια του, ο Κόουλμαν πήρε την πρώτη του νίκη στις 12 Οκτωβρίου 2012, μια νίκη με 2–1 εναντίον της Σκωτίας.[28] Στις 26 Μαρτίου 2013, σε έναν προκριματικό αγώνα εναντίον της Κροατίας στο Liberty Stadium, η Ουαλία προηγήθηκε με 1–0 στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα μέσω του πέναλτι του Γκάρεθ Μπέιλ, αλλά δύο γκολ των αντιπάλων στις καθυστερήσεις έβαλαν τέλος σε κάθε ελπίδα πρόκρισης.[29]
Τον Οκτώβριο του 2015, ο Κόουλμαν οδήγησε την Ουαλία στην καλύτερη θέση που είχε ποτέ στην Παγκόσμια Κατάταξη ΦΙΦΑ, την 8η.[30] Στις 10 Οκτωβρίου, η πρόκριση τους στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 επιβεβαιώθηκε, μια πρώτη πρόκριση στη διοργάνωση από το 1958.[31] Η ομάδα ήρθε πρώτη στον όμιλό της στη Γαλλία και απέκλεισε τη Βόρεια Ιρλανδία και το Βέλγιο για να φτάσει στα ημιτελικά, χάνοντας από την μετέπειτα πρωταθλήτρια, Πορτογαλία. Ο Κόουλμαν έλαβε ενδιαφέρον από άλλες ομάδες λόγω της διαχείρισης της Ουαλίας στη διοργάνωση.[32]
Στις 23 Μαΐου 2016, ανακοινώθηκε σε συνέντευξη Τύπου της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας Ουαλίας ότι ο Κόουλμαν είχε υπογράψει επέκταση συμβολαίου για δύο χρόνια για να συμμετάσχει στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018.[33] Η εντός έδρας ήττα της Ουαλίας με 1–0 από τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας στις 9 Οκτωβρίου 2017 σήμαινε ότι αποκλείστηκε από την πρόκριση.[34] Ο Κόουλμαν παραιτήθηκε από προπονητής της Ουαλίας στις 17 Νοεμβρίου.[35]
Στις 19 Νοεμβρίου 2017, ο Κόουλμαν διορίστηκε ως νέος προπονητής της Σάντερλαντ, στην Τσάμπιονσιπ.[36] Βρήκε την ομάδα στο κάτω μέρος της βαθμολογίας, στην 22η θέση και εντός της ζώνης του υποβιβασμού.[37] Το πρώτο παιχνίδι του Κόουλμαν ήταν η ήττα με 2–1 από την Άστον Βίλα, δύο ημέρες μετά την πρόσληψη του.[38] Μέχρι το τέλος του 2017, η Σάντερλαντ είχε συγκεντρώσει 11 βαθμούς, από τους πιθανούς 24, υπό την καθοδήγηση του Κόουλμαν, ανεβαίνοντας για λίγο από τη ζώνη του υποβιβασμού στην 21η θέση, μετά από μια ικανοποιητική πορεία φόρμας.[39]
Μετά τον εφιάλτη της μεταγραφικής περιόδου, η Σάντερλαντ πήγε σε μια σειρά εννέα αγώνων χωρίς νίκη, η οποία τελείωσε όταν νίκησε τη Ντέρμπι Κάουντι με 4–1 στο Pride Park.[40] Αυτή ήταν η τελική νίκη του Κόουλμαν ως προπονητής της Σάντερλαντ. Τα τελευταία έξι παιχνίδια του είδαν τις Μαύρες Γάτες να καταγράφουν τρεις ισοπαλίες και τρεις ήττες.[41] Ο υποβιβασμός στην Φούτμπολ Λιγκ Ουάν επιβεβαιώθηκε μετά την ήττα με 2–1 από την Μπάρτον Άλμπιον στο Στάδιο του Φωτός.[42] Το τελευταίο του παιχνίδι ήταν η ήττα με 2–1 από τη Φούλαμ.[41] Στις 29 Απριλίου 2018, ο Κόουλμαν απολύθηκε, λίγο μετά την πώληση του συλλόγου.[43]
Στις 10 Ιουνίου 2018, ο Κόουλμαν προσλήφθηκε ως επικεφαλής προπονητής της κινεζικής Χεμπέι Τσάινα Φόρτσουν, ως διάδοχος του Μανουέλ Πελεγκρίνι,[44] που άφησε την ομάδα για να επιστρέψει στην Πρέμιερ Λιγκ για την Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ.[45] Ο σύλλογος είχε γίνει αξιοσημείωτος κατά τη διάρκεια του έτους για την ολοκλήρωση της υψηλού προφίλ υπογραφής του Χαβιέρ Μαστσεράνο από την Μπαρτσελόνα.[46][47][48] Η ομάδα του τελείωσε τη σεζόν 2018 του Πρωταθλήματος Κίνας στην 6η θέση, δύο θέσεις και 14 βαθμούς μακριά από την πρόκριση στο ΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ του 2019.[49]
Η ομάδα του Κόουλμαν δυσκολεύτηκε στη σεζόν 2019, με τον σύλλογο να βρίσκεται στη 15η θέση, στη ζώνη του υποβιβασμού, μετά από 9 αγώνες.[50] Έχοντας κερδίσει μόνο ένα παιχνίδι εκείνη τη σεζόν του πρωταθλήματος, μια νίκη με 2–1 επί της Σανγκχάι Σενχούα, απολύθηκε στις 15 Μαΐου λόγω κακής απόδοσης.[51]
Στις 7 Ιανουαρίου 2022, ο Κόουλμαν υπέγραψε συμβόλαιο με τον Ατρόμητο Αθηνών.[52] Στις 10 Οκτωβρίου 2023, διεκόπη η συνεργασία του με την ομάδα.[53]
Σουόνσι Σίτι
Κρίσταλ Πάλας
Φούλαμ
Ατομικές
Ατομικές
|
|