Ο Κριστόφ Ιωάννης Σκουμπιζέφσκι (πολωνικά: Krzysztof Jan Skubiszewski, προφορά: kʂɨʂtɔf skubʲiˈʂɛfskʲi) ήταν Πολωνός πολιτικός, λόγιος και διεθνούς φήμης δικηγόρος. Υπήρξε ο πρώτος υπουργός εξωτερικών μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος το 1989[12].
Γεννήθηκε στο Πόζναν στις 8 Οκτωβρίου 1926. Ανέλαβε υπουργός εξωτερικών στις 13 Σεπτεμβρίου 1989 έπειτα από απεργιακές κινητοποιήσεις των οποίων πρωτοστάτησε ο ηγέτης της "Αλληλεγγύης", Λεχ Βαλέσα. Υπηρέτησε στις κυβερνήσεις των πρωθυπουργών Ταντέουτς Μαζοβιέτσκι, Γιαν Κριστόφ Μπιλέκι, Γιαν Ολζέφσκι και Χάνα Σουσότσκα. Παρέμεινε στο αξίωμα του υπουργού εξωτερικών ως τις 25 Οκτωβρίου 1993. Επί υπουργίας του, εργάστηκε με σκοπό τη συμφιλίωση της Πολωνίας με τη Γερμανία. Τον διαδέχθηκε στο αξίωμα του υπουργού εξωτερικών ο Αντρέι Ολεχόφσκι.
Από τις 16 Φεβρουαρίου 1994 ως το θάνατό του υπηρέτησε ως πρόεδρος του Δικαστηρίου αμερικανο-ιρανικών διεκδικήσεων. Τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος Λευκού Αετού, που αποτελεί την ανώτατη τιμή στην Πολωνία. Πέθανε στη Βαρσοβία, στις 8 Φεβρουαρίου του 2010.
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα/μία πολιτικό χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |