Κωνστάντιος Δούκας

Κωνστάντιος Δούκας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Κωνστάντιος Δούκας (Ελληνικά)
Γέννηση1060[1]
Κωνσταντινούπολη
Θάνατος18  Οκτωβρίου 1081[2]
Δυρράχιο
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Περίοδος ακμής1067
Οικογένεια
ΓονείςΚωνσταντίνος Ι΄ Δούκας και Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα
ΑδέλφιαΜιχαήλ Ζ΄ Δούκας
Ανδρόνικος Δούκας
Θεοδώρα Άννα Δούκαινα
Άννα Δούκαινα
Ζωή Δούκαινα
Νικηφόρος Διογένης (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Λέων Διογένης (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
ΟικογένειαΔυναστεία Δουκών
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒυζαντινός Αυτοκράτορας (1060–1078)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Κωνστάντιος Δούκας ο πορφυρογέννητος (1060 - 1081/1082) από τη Δυναστεία των Δουκών ήταν συν-Αυτοκράτορας το διάστημα 1060-78, δηλ. από τότε που γεννήθηκε και κατά τις βασιλείες τού πατέρα του Κωνσταντίνου Ι΄, τού Ρωμανού Δ΄ και τού αδελφού του Μιχαήλ Ζ΄.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Πορφύρα και ήταν ο τρίτος γιος τού Κωνσταντίνου Ι΄ και της Ευδοκίας Μακρεμβολίτισσας, κόρης τού Ιωάννη Μακρεμβολίτη.[3] Μεγαλύτεροι αδελφοί του ήταν ο Μιχαήλ Ζ΄ και ο Ανδρόνικος.

Στις 24 Νοεμβρίου 1059 ο Ισαάκιος Κομνηνός, λίγο πριν παραιτηθεί, εξέλεξε τον Κωνσταντίνο Ι΄ ως διάδοχό του και τον έστεψε.[4] Το 1060 ο πατέρας του έκανε συμβασιλείς τον Μιχαήλ Ζ΄ και τον Κωνστάντιο (όχι όμως τον Ανδρόνικο).[3][5] Εκτός από τη βασιλεία τού πατέρα του (1060-67) κράτησε τον τίτλο κατά τη βασιλεία τού πατριού του Ρωμανού Δ΄ Διογένη (1068-71) και τού Μιχαήλ Ζ΄ (1071-78).[5] Στις 31 Μαρτίου 1078 παραιτήθηκε ο Μιχαήλ Ζ΄ ένεκα τού ότι ήταν αντιδημοφιλής και των δύο στάσεων, τού Νικηφόρου Βοτανειάτη και Νικηφόρου Βρυεννίου τού πρεσβυτέρου. Ο Μιχαήλ Ζ΄ αποσύρθηκε στη μονή τού Στουδίου[6] και επέλεξε τον Κωνστάντιο ως διάδοχό του, μια και ο Ανδρόνικος είχε αποβιώσει λίγα έτη πριν.[5]

Ο Βοτανιάτης στη μάχη της Καλαβρύης, κοντά στη Σηλυμβρία, νίκησε τον Βρυέννιο και τον τύφλωσε.[7] Έτσι ο Κωνστάντιος είχε να ανταγωνιστεί μόνο τον Βοτανειάτη, αλλά ήταν ξεκάθαρο ότι δεν είχε ικανότητα διοίκησης[5] και έχασε τους υποστηρικτές του, που τον παρέδωσαν στον Βοτανειάτη. Αυτός τον έστειλε να ζήσει σε μονή στα Πριγκιπόνησα της θάλασσας τού Μαρμαρά (Προποντίδος)[8] και διέκοψε τον αρραβώνα του με την Άννα Βσεβολόντοβνα του Κιέβου.

Όταν ανέλαβε ο Αλέξιος Α΄ Κομνηνός το 1081 τον ανακάλεσε· ο Κωνστάντιος ήταν εξάδελφος τού Ανδρονίκου, πεθερού τού Αλεξίου Α΄. Έγινε στρατηγός και απεστάλη στην εκστρατεία εναντίον των Νορμανδών, όπου σκοτώθηκε το 1082 εναντίον τους στο Δυρράχιο.[5]

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00572109. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography 1968. σελ. 53.
  3. ↑ 3,0 3,1 Kaldellis 2017, σελ. 232.
  4. ↑ Finlay 1844, σελ. 15.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Canduci 2010, σελ. 274.
  6. ↑ Norwich 1993, σελίδες 360–361.
  7. ↑ Norwich 1993, σελ. 361.
  8. ↑ Finlay 1844, σελ. 58.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Canduci, Alexander (2010), Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, Pier 9, ISBN 978-1-74196-598-8
  • Finlay, George (1844), History of the Byzantine and Greek Empires from 1057–1453, 2, William Blackwood & Sons, OCLC 25020128
  • Kaldellis, Anthony (2017). Streams of Gold, Rivers of Blood: The Rise and Fall of Byzantium, 955 A.D. to the First Crusade. Oxford University Press. ISBN 9780190253233.
  • Norwich, John Julius (1993), Byzantium: The Apogee, Penguin, ISBN 0-14-011448-3