Συντεταγμένες: 34°40′3.59″N 133°56′6.20″E / 34.6676639°N 133.9350556°E
Κόρακου-εν | |
---|---|
後楽園 | |
Είδος | daimyo garden |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 34°40′4″N 133°56′6″E |
Διοικητική υπαγωγή | Kita-ku |
Χώρα | Ιαπωνία[1] |
Έναρξη κατασκευής | 1700 |
Ιδιοκτήτης | Οκαγιάμα |
Προστασία | Place of Scenic Beauty (από 1922)[2] και Special Place of Scenic Beauty (από 1952)[2] |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Ο Κόρακου-εν (ιαπωνικά: 後楽園, Kōrakuen) είναι ιαπωνικός κήπος, ο οποίος βρίσκεται στην Οκαγιάμα, στον νομό Οκαγιάμα της Ιαπωνίας. Είναι ένας από τρεις Μεγάλους Κήπους της Ιαπωνίας, μαζί με τον Κενρόκου-εν και τον Καϊράκου-εν.[3][4] Βρίσκεται δίπλα στο κάστρο της Οκαγιάμα.[5] Ο Κόρακου-εν κατασκευάστηκε το 1700 από τον Ικέντα Τσουναμάσα, άρχοντα της Οκαγιάμα.Ο κήπος έφτασε στην σύγχρονή του μορφή το 1863.[6] Για την είσοδο στον κήπο απαιτείται η καταβολή εισιτηρίου.[3] Υπάρχουν δύο πύλες εισόδου στο πάρκο. Η κύρια είσοδος βρίσκεται δίπλα από Νομαρχιακό Μουσείο. Η άλλη πύλη βρίσκεται νότια κοντά σε μία γέφυρα, που διασχίζει το κάστρο της Οκαγιάμα. Ο κήπος Κόρακου-εν απέχει 1,5 χιλιόμετρα από τον Σταθμό Οκαγιάμα.[5]
Το 1687, ο νταϊμιό Ικέντα Τσουναμάσα διέταξε τον Τσούντα Ναγκατάντα να ξεκινήσει την κατασκευή του κήπου. Ολοκληρώθηκε το 1700 και έχει διατηρήσει την αρχική του εμφάνιση μέχρι σήμερα, εκτός από μερικές αλλαγές από διάφορους νταϊμιό. Ο κήπος αρχικά ονομαζόταν Κόεν ("μετέπειτα κήπος") επειδή χτίστηκε μετά το Κάστρο της Οκαγιάμα. Ωστόσο, δεδομένου ότι ο κήπος χτίστηκε στο πνεύμα του "σεν-γιου-κοράκου" ("θρηνείτε νωρίτερα από άλλους, απολαμβάνετε αργότερα από άλλους"), το όνομα άλλαξε σε Κόρακου-εν το 1871.
Το Κόρακου-εν είναι ένας από τους λίγους κήπους νταϊμιό στις επαρχίες όπου μπορεί να παρατηρηθεί ιστορική αλλαγή, χάρη στους πολλούς πίνακες της περιόδου Έντο και τα αρχεία και τα έγγραφα της οικογένειας Ικέντα, που άφησαν πίσω τους. Ο κήπος χρησιμοποιήθηκε ως χώρος ψυχαγωγίας σημαντικών επισκεπτών και επίσης ως σπα για τους νταϊμιό, αν και οι απλοί άνθρωποι μπορούσαν να τον επισκεφτούν ορισμένες ημέρες.
Το 1884, η ιδιοκτησία μεταβιβάστηκε στην επαρχία Οκαγιάμα και ο κήπος άνοιξε για το κοινό. Ο κήπος υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τις πλημμύρες του 1934 και από τους βομβαρδισμούς το 1945 κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.[5] Έχει αναστηλωθεί με βάση πίνακες και διαγράμματα της εποχής Έντο. Το 1952, το Κόρακου-εν ορίστηκε ως " Ειδική γραφική τοποθεσία " σύμφωνα με τον Νόμο για την Προστασία της Πολιτιστικής Περιουσίας και διαχειρίζεται ως ιστορικό πολιτιστικό αγαθό, που θα μεταδοθεί στις μελλοντικές γενιές.
Ο κήπος βρίσκεται στη βόρεια όχθη του ποταμού Ασάσι σε ένα νησί ανάμεσα στον ποταμό και ένα ανεπτυγμένο τμήμα της πόλης.[7] Ο κήπος σχεδιάστηκε στο στυλ Κάιγιου («γραφικός περίπατος»), και παρουσιάζει στον επισκέπτη μια νέα θέα σε κάθε στροφή του μονοπατιού, που συνδέει το γρασίδι, τις λιμνούλες, τους λόφους, τα τεϊοποτεία και τα ρυάκια. Στο κεντρικό σημείο του κήπου βρίσκεται το κτήριο Ένιο-τέι. Ο κήπος διαθέτει επίσης μία σκηνή θεάτρου Νο. Ανάμεσα στα δέντρα και τα φυτά του κήπου περιλαμβάνονται 100 δέντρα δαμασκηνιάς, κερασιές, σφένδαμοι, αζαλέες, νούφαρα και ίριδες.[4][5]
Ο κήπος καλύπτει συνολική έκταση περίπου 133.000 τετραγωνικών μέτρων, με το γρασίδι να καλύπτει περίπου 18.500 τετραγωνικά μέτρα. Το μήκος του ρέματος, που διασχίζει τον κήπο είναι 640 μέτρα. Διαθέτει μια κεντρική λίμνη που ονομάζεται Σάβα-νο-ίκε (Ελώδης λιμνούλα), η οποία περιέχει τρία νησιά, που υποτίθεται ότι αναπαριστούν το τοπίο γύρω από τη λίμνη Μπίβα κοντά στο Κιότο.[7]