Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Κώστας Φέρρης | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κώστας Φέρρης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 18 Απριλίου 1935[1] Κάιρο |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Σπουδές | Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου Ιωαννίδη-Βαμβακά[2] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | παραγωγός ταινιών σκηνοθέτης κινηματογράφου σκηνοθέτης τηλεόρασης θεατρικός συγγραφέας σεναριογράφος συνθέτης δημοσιογράφος ηθοποιός[3] |
Περίοδος ακμής | 1961 |
Ο Κώστας Φέρρης (Κάιρο, 18 Απριλίου 1935) είναι Έλληνας σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, μουσικός παραγωγός, θεωρητικός του κινηματογράφου, δημοσιογράφος, παρουσιαστής.
Γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1935 στο Κάιρο της Αιγύπτου και η οικογένειά του έχει κυπριακές και λιβανέζικες (από την οικογένεια Λαχούντ) καταβολές. Η παιδεία του ήταν προσανατολισμένη στο διεθνή ορίζοντα, αλλά βασισμένη στις ελληνικές ρίζες του. Σπούδασε στην Αμπέτειο Σχολή και στη Δραματική Σχολή του Τάκη Τσάκωνα στο Κάιρο, στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου στην Αθήνα, και συνέχισε τις σπουδές του με stages στη Ναντέρ και στη Σορβόννη, στο Παρίσι. Από το 1957 εγκαθίσταται στην Ελλάδα, με την παρένθεση 1967-1972 όπου εγκαταστάθηκε και δούλεψε στο Παρίσι.
Εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε περισσότερες από 60 ταινίες μυθοπλασίας. Συνεργάστηκε, ανάμεσα σε άλλους, με τους Μιχάλη Κακογιάννη, Νίκο Κούνδουρο, Τάκη Κανελλόπουλο, Γρηγόρη Γρηγορίου, Άντριου Μάρτον, Τζέιμς Νίλσον, Ρόμπερτ Άλντριχ, Έντουαρντ Μολινάρο, Ρίτσαρντ Σαραφιάν, Λάζλο Μπένεντεκ, Ρίτσαρντ Γουίλσον, Πιέρ Καστ, Ζαν-Ντανιέλ Πολέ κ.ά. Εντάχτηκε στην ομάδα έρευνας για το ρεμπέτικο τραγούδι, και συγχρόνως δημιουργήθηκε, με δική του κυρίως πρωτοβουλία, η ομάδα για την ανανέωση του Ελληνικού Κινηματογράφου.
Το 1961 σκηνοθετεί την πρώτη του ταινία μικρού μήκους, Τα ματόκλαδά σου λάμπουν, που θ' απαγορευτεί από την κρατική λογοκρισία της εποχής. To 1963 αναφέρεται στους τίτλους της ταινίας που αποδίδεται στον Μανώλη Σκουλούδη Ένας ντελικανής, ως "Τεχνικός Σύμβουλος Σκηνοθεσίας". Το 1965 σκηνοθετεί την πρώτη (με την υπογραφή του) ταινία μεγάλου μήκους, Μερικές το προτιμούν χακί. Την ταινία Ένας ντελικανής θα αναφέρει αργότερα (2004) στο βιβλίο του Γιάννη Φραγκούλη με τίτλο "Κώστας Φέρρης", ως "την πρώτη απόπειρα εφαρμογής των ιδεών" της Ομάδας γιά τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο.
Από πριν, αλλά και κατά τη διάρκεια της εξορίας του στο Παρίσι (1967-1973), συνεργάζεται στενά με τον Γάλλο σκηνοθέτη (και φίλο του από το 1962) Ζαν Ντανιέλ Πολέ. Μαζί του συμμετέχει ενεργά στο κίνημα του Μάη του 1968. Σε αυτό το χρονικό διάστημα γνωρίζεται επίσης με τους Volker Schloendorf, Werner Hertzog, Barbet Schroeder, Nicholas Ray, Samuel Fuller, Ruy Guerra, Anatole και Pascale Dauman και άλλους. Το σενάριο μιας ταινίας (Le Sang), μία όπερα (L' Opéra des oiseaux) και ένα ροκ-ορατόριο (666 Apocalypse)) σφραγίζουν την Παρισινή του περίοδο.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1973, σκηνοθετεί τις ταινίες:
καθώς και εννέα τηλεοπτικές σειρές, συνολικής διάρκειας περίπου 120 ωρών, για την Ελληνική τηλεόραση, αλλά και περισσότερες από 80 ώρες μουσικών προγραμμάτων, ντοκιμαντέρ, εκπαιδευτικών και ερευνητικών ταινιών.
Χαρακτηριστικές είναι οι σκληρές πολεμικές σκηνοθετών -κριτικών, στις οποίες ο Φέρρης πρωτοστατεί από το 1974 ως το 1990.
"Σκηνοθέτης και σεναριογράφος, κινηματογράφου, θεάτρου, πολυμέσων και άλλων θεαμάτων, λιμπρετίστας, στιχουργός, θεωρητικός του οπτικοακουστικού, παραγωγός ταινιών και μουσικών έργων, μοντέρ και ενίοτε ηθοποιός, ή τραγουδιστής, κατά καιρούς δημοσιογράφος, εκδότης, τηλεοπτικός παρουσιαστής και δάσκαλος σκηνοθεσίας, με τέσσερα μεγάλα διεθνή βραβεία και περισσότερα από 30 εθνικά, ο Κώστας Φέρρης είναι ένας από τους πλέον πολυπράγμονες Αναγεννησιακούς κινηματογραφικούς δημιουργούς στην Ευρώπη" (από την μονογραφία ΚΩΣΤΑΣ ΦΕΡΡΗΣ εκδόσεως της Εταιρίας Ελλήνων Σκηνοθετών).