Λίνος (δορυφόρος)

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.
(22) Καλλιόπη Ι Λίνος
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από Ζαν-Λουκ Μάργκοτ και Μάικλ Μπράουν
Ημερομηνία Ανακάλυψης 29 Αυγούστου 2001
Προσδιορισμοί
Εναλλακτική ονομασία (22) Καλλιόπη Ι Λίνος
Προσωρινή ονομασία S/2001 (22) 1
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Ημιάξονας τροχιάς 1.065 ± 8 Km
Εκκεντρότητα < 0,005
Περίοδος περιφοράς 3,590 ± 0,001 ημέρες
Μέση ταχύτητα περιφοράς 21,5 m/s
Κλίση 9 ± 1° (προς τον Ισημερινό της 22 Καλλιόπης)
Είναι δορυφόρος της 22 Καλλιόπη
Φυσικά χαρακτηριστικά
Διαστάσεις ≈ 38,6 ± 6 Km
Μάζα ≈ 6 × 1016 kg (εκτίμηση)
Ταχύτητα διαφυγής ≈ 20 m/s (εκτίμηση)
Περίοδος περιστροφής άγνωστη, θεωρείται Σύγχρονη
Κλίση άξονα άγνωστη, πιθανώς μηδενική
Θερμοκρασία επιφάνειας Μέση: ≈ 161 Κ
Μέγιστη: ≈ 240 Κ (-32° C)
Απόλυτο Μέγεθος (Η) ≈ 9,7

Ο Λίνος (αγγλικά:Linus), ή όπως είναι το πλήρες όνομα του (22) Καλλιόπη Ι Λίνος (22 Kalliope I Linus), είναι ένας φυσικός δορυφόρος του αστεροειδούς (τύπου Μ) 22 Καλλιόπη. Η ανακάλυψη του έγινε στις 29 Αυγούστου 2001, από τους αστρονόμους Ζαν-Λουκ Μάργκοτ (Jean-Luc Margot) και Μάικλ Μπράουν, από το παρατηρητήριο του W. M. Keck, στο Μάουνα Κέα στη Χαβάη. Έγινε επίσης αντιληπτός στις 2 Σεπτεμβρίου από το τηλεσκόπιο των Καναδά, Γαλλίας και Χαβάης, επίσης στο Μάουνα Κέα. Έλαβε το προσωρινό όνομα S/2001 (22) 1, ενώ στις 8 Αυγούστου 2003 ονομάστηκε Λίνος, από το όνομα του γιου της μούσας Καλλιόπης, Λίνου.

Ο Λίνος είναι ένα από τους μεγαλύτερους δορυφόρους αστεροειδών της Κύριας Ζώνης, με μόνο τα μικρότερα μέρη των διπλών αστεροειδών 617 Πάτροκλος και 90 Αντιόπη (Μενοίτιος και S/2000 (90) 1 αντίστοιχα) να είναι μεγαλύτερα από αυτόν. Η διάμετρος του υπολογίζεται πως είναι 38±6 χλμ..

Περιφέρεται γύρω από την Καλλιόπη σε απόσταση 1.065 χλμ, ή 12 ακτίνες της Καλλιόπης. Έχει υπολογιστεί ότι η τροχιά του αλλάζει με γρήγορο ρυθμό, με ένα κύκλο που διαρκεί αρκετά έτη. Αυτό αποδίδεται πρώτιστα στο μη-σφαιρικό σχήμα της Καλλιόπης. Η φωτεινότητα του Λίνου ποικίλει αρκετά μεταξύ των παρατηρήσεων, κάτι που δείχνει πως το σχήμα του πρέπει να είναι επιμηκυμένο.

Θεωρείται πως μπορεί να σχηματίστηκε ύστερα από κάποια σύγκρουση ή να είχε παγιδευτεί από κάποιον παλαιότερο αστεροειδή-γονέα (πρώτο-Καλλιόπη).